ต่างหูลิง-ลิง-โอ (ling-ling-o)

มาทำความรู้จักกับ "ลิง-ลิง-โอ" กันเถอะ

ต่างหูลิง-ลิง-โอ เป็นเครื่องประดับของคนสมัยก่อนประวัติศาสตร์เมื่อประมาณ ๒,๐๐๐ ปีมาแล้ว มีลักษณะเป็นห่วงกลม มีปุ่มยื่นออกมา ๒ ถึง ๔ ปุ่ม ทำด้วยหิน แก้ว และดินเผา “ลิง-ลิง- โอ” เป็นคำที่ชาว Ifugo Bontoc และ Kalinga ชาวพื้นเมืองของฟิลิปปินส์ใช้เรียกต่างหูที่พวกเขายังสวมใส่อยู่ในปัจจุบัน ลิง-ลิง-โอ เป็นเครื่องประดับที่พบมากในวัฒนธรรมซาหุญ ซึ่งเป็นวัฒนธรรมที่พบมากในแถบชายฝั่งทะเลทางตอนกลางและใต้ของเวียดนาม มีอายุสมัยในราวพุทธศตวรรษที่ ๑-๕ ลักษณะเด่นของวัฒนธรรมซาหุญ คือ การฝั่งศพในภาชนะดินเผาและจะมีของอุทิศให้กับศพ เช่น เครื่องมือเครื่องใช้ และเครื่องประดับต่างๆ เป็นต้น เครื่องประดับที่เป็นเอกลักษณ์ของวัฒนธรรมซาหุญ คือ ต่างหูลิง-ลิง-โอ(ling-ling-o) และต่างหูรูปสัตว์สองหัว(Bicephalous earring)

ได้ค้นพบต่างหูลิง-ลิง-โอ ในประเทศอื่นๆ เช่น ไต้หวัน ฟิลิปปินส์ และไทย ในประเทศไทยค้นพบที่แหล่งโบราณคดีอู่ทอง จ.สุพรรณบุรี แหล่งโบราณคดีท่าชนะ จ.สุราษฎร์ธานี  และที่แหล่งโบราณคดีเขาสามแก้ว จ.ชุมพร จากการที่ได้พบต่างหู ที่เรียกว่า “ลิง-ลิง-โอ” กระจายอยู่ในหลายพื้นที่แสดงให้เห็นถึงการติดต่อของคนในอดีตเมื่อประมาณ ๒,๐๐๐ ปีมาแล้ว อาจจะโดยการล่องเรือเพราะได้พบ ลิง-ลิง-โอ กระจายอยู่ตามหมูเกาะต่างๆ และแสดงให้เห็นว่าคนในสมัยนั้นสามารถผลิตเครื่องประดับ มีความรู้ในการออกแบบ และเผยแพร่ให้เครื่องประดับอันเป็นเอกลักษณ์ตนเองให้เป็นที่ยอมรับของดินแดนอื่นๆ

ที่แหล่งโบราณคดีเขาสามแก้ว จ.ชุมพร ได้พบต่างหูลิง-ลิง-โอ แสดงให้เห็นถึงการติดต่อระหว่างคนในภาตใต้และเวียดนามมาตั้งแต่อดีต ลิง-ลิง-โอ อาจจะเป็นสินค้าหรือเครื่องประดับที่พ่อค้าชาวซาหุญนำติดตัวเข้ามาให้คนในภาคใต้ได้รู้จัก