เสียงที่ดังที่สุด...คือ...เสียงที่เงียบจากการเอาเรื่อง
นำชื่อเรื่องมาจากข้อเขียนของแม่ชีศันสนีย์ เพื่อมาประกอบบันทึกการเขียนในเรื่องของ "การฟัง"
เนื่องจากที่ผ่านมา พบว่าหลายคน หลายครั้ง ในการประชุม ในการสนทนาพูดคุย หลายคน มักจะ "ไม่ฟัง" แต่กลับจะ "ชอบพูด" มากกว่า "ฟัง" โดยเฉพาะ ผู้บริหาร ยิ่งต้องฟังมาก แต่กลับไม่ฟัง แม้แต่ นักวิชาการ ก็ต้อง "ฟังมาก" เช่นเดียวกัน แต่ก็กลับ "ไม่ฟัง"
คนที่ไม่ฟังคนอื่น เพราะเขาไม่เคยฟังตัวเอง ครับ ที่ไม่ฟังตัวเอง เพราะเขาฟังแต่คนอื่น ฟังคนที่มีอำนาจมากกว่าเขา เขาเชื่ออำนาจของคนอื่น มากกว่าอำนาจของตัวเอง เขาเลยไม่เชื่อตัวเอง ไม่ฟังตัวเอง
เมื่อเขาพบคนที่มีอำนาจน้อยกว่าเขา ทั้งเรื่องตำแหน่ง และ ความรู้ จะมีเสียงภายในที่เขาเก็บกดเอาไว้ ส่งเสียงออกมาดังมาก เป็น เสียงที่เงียบจากการเอาเรื่อง เพราะเสียงนี้ กลัวว่า เสียงภายนอกจากคนอื่น จะมากดข่มและมาแทนที่ความเป็นตัวตนของตัวเอง จึงพยายามต้อต้านและขัดขวาง ด้วยการเอาเรื่อง ด้วยการไม่ฟัง ด้วยการตัดสิน ด้วยการสวน ด้วยการข่ม ด้วยการยกตนข่มท่าน เพื่อสร้างเกราะคุ้มภัยให้ตัวเอง
ดังนั้น ทั้งนักบริหาร และ นักวิชาการ ที่จะทำงานร่วมกับคนอื่นๆ ที่จะต้องอาศัยการฟังให้มาก จึงควรที่จะเริ่มพัฒนาตัวเองด้วยการ ฟัง "เสียงภายใน" ของตัวเองก่อนครับ เข้าไปฟังว่าเสียงภายในของตัวเราเอง รู้สึกอย่างไร ต้องการอะไร ฟังอย่างเข้าใจและยอมรับ เพื่อที่จะให้เสียงภายใน เงียบเสียงลงไปบ้าง ลดการเอาเรื่องลงบ้าง
จะได้ฟังคนอื่นที่ไม่มีอำนาจ ได้ดียิ่งขึ้น
คำสำคัญ (Tags): #การฟัง
หมายเลขบันทึก: 511500เขียนเมื่อ 10 ธันวาคม 2012 13:18 น. ()ความเห็น (2)
นั่นคือ...คนที่ไม่ฟังคนอื่น เพราะกลัวว่าเสียงภายนอกจะกลบ เสียงภายใน...
ขอบคุณค่ะ
ใช่แล้วครับ
คนที่ไม่ฟังคนอื่น เพราะกลัว "เสียงภายนอก" จะมากลบ "เสียงภายใน" ของตัวเอง
ขอบคุณครับ