SHA 2012 : Conference & Sharing 1
วันนี้ฉันตื่นตามเสียงนาฬิกาปลุก ๐๕.๓๐ น. เพื่อเตรียมตัวเข้าร่วมประชุมและแลกเปลี่ยนเรียนรู้ เพื่อการพัฒนาคุณภาพที่ยั่งยืน ของเวที SHA Conference & Sharing "คุณภาพ คุณค่า คุณธรรม" ดูแลลูกๆอาบน้ำแต่งตัวเพื่อไปโรงเรียนกับคุณพ่อ ๗ โมงเช้าพอดี เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น ปลายสายจากน้องเบนซ์บอกว่า ใกล้ถึงจุดนัดหมายแล้ว ฉันรีบไปขึ้นรถที่ปากซอยหน้าบ้าน เป็นรถตู้ของโรงพยาบาล แวะรับหมอเอ๋อ และน้องดา ที่หน้าโรงพยาบาลค่ายอดิศร น้องต้น พขร.ร่างกายกำยำ แม้ BMI จะเป็นเกินไปบ้าง แต่ก็ไม่เป็นอุปสรรคในการที่จะพาพวกเราไปถึงจุดหมายปลายทางอย่างปลอดภัย...แน่นอน การเดินทางจากบ้านนอกเพื่อมุ่งสู่เมืองกรุงพวกเราเตรียมใจไว้แล้วว่า "รถติด" แน่นอน ตลอดเส้นทาง ถ.สุขุมวิท รถติดยาวเหยียด ได้แต่นึกในใจว่า บอร์ดที่เตรียมไปเพื่อร่วมจัดนิทรรศการ ไม่ได้ติดตรงตามเวลาแน่ แต่ไม่เป็นไร สายเล็กน้อย ดีกว่าไม่มา (ไม่มาไม่ได้ เพราะเสียเงินลงทะเบียนไปแล้ว...ฮา) ปีนี้โรงพยาบาลแก่งคอยได้ร่วมจัดบอร์ดนิทรรศการในหัวเรื่อง "การดูแลผู้การในชุมชนที่ได้ผลอย่างยั่งยืน" คณะพวกเรา ไปไม่ทันการ "ปาฐกถาพิเศษ" คัมภีร์การใช้ชีวิตอย่างมีคุณภาพ คุณค่า คุณธรรม จาก ศ.นพ.วิจารณ์ พานิช ซึ่งเริ่มตั้งแต่ ๐๙.๐๐-๐๙.๓๐ น. แต่ก็ยังมาทันพิธีเปิดการประชุม ซึ่งจัดอย่างยิ่งใหญ่ไม่แพ้ทุกปี ศ.นพ.วิจารณ์ พานิช เป็นผู้ตีฆ้อง เอาฤกษ์เอาชัย ดังก้องไกล ประหนึ่งว่า ให้ SHA ขจรขจาย ไปทั่วพื้นที่ของประเทศไทย
หลังเบรคมื้อเช้า ๑๐.๓๐ น.ได้ชมการแสดง "วัฏจักรชีวิต" ของทีมงาน SHA โรงพยาบาลรามาธิบดี ที่ได้นำชีวิตจริงของผู้ป่วย ๒ ราย มาถ่ายทอดให้ได้ชมกัน
รายแรกเป็นเรื่องของผู้สูงอายุหลังเกษียณ ที่อยู่คนเดียว หลังสามีจากไป "ป้าซี" มักตื่นกลางดึกเสมอๆ หลังจากนั้นก็จะนอนไม่หลับ จึงต้องไปหาหมอเป็นประจำในช่วงเวลาประมาณตี ๓ แม้แพทย์จะตรวจหาสาเหตุให้อย่างครบถ้วนแต่ก็ไม่เจออาการผิดปกติใดๆ และจะให้ป้ากลับบ้าน ป้าซีไม่อยากกลับเพราะที่บ้านไม่มีใครอยู่ แต่เนื่องจากห้องอุบัติเหตุ-ฉุกเฉิน เป็นห้องที่มีผู้ป่วยมารักษาตลอด พลุกพล่าน วุ่นวาย แต่ป้าซีก็ยังยืนยันที่จะขออยู่โรงพยาบาล โดยเหตุผลของป้า เพียงแค่อยากให้มีใครเห็นป้าบ้างหากป้าเป็นอะไรไปก็เท่านั้น อย่างน้อยการได้อยู่โรงพยาบาลป้าไม่ได้อยู่คนเดียว ทีมผู้รักษาก็ไม่ได้สนใจเบื้องหลังของป้า เพียงแค่อยากให้ป้ากับไปบ้านน่าจะดีกว่า จึงให้ป้ากลับบ้านไปโดยไม่ฟังเสียงอ้อนวอนของป้า
รายที่สอง เป็นตัวอย่างของผู้ป่วยมะเร็งปอดระยะสุดท้าย ที่ญาติไม่ยอมรับ อยากให้พ่อได้รับการรักษาที่ดีที่สุด จึงขอย้ายการรักษาจากโรงพยาบาลจังหวัดมาที่ รพ.รามา ด้วยมุ่งหวังจะให้พ่อหาย และอยู่ด้วยกันตลอดไป ทีมผู้รักษาโดยพยาบาลและแพทย์ที่พบผู้ป่วยครั้งแรกได้อธิบายสาเหตุว่าไม่ต้องรักษาแล้ว เพราะได้รับการรักษาจาก รพ.จากจังหวัดแล้ว เมื่อตรวจร่างกายเพิ่มเติมก็ยังคงเหมือนเดิม จึงยืนยันที่จะให้ญาติพาผู้ป่วยกลับบ้าน อ้างว่าเตียงเต็ม ไม่มีเตียงให้นอน จนเกือบจะมีปากเสียงกับญาติ แต่เมื่อผู้ป่วยและญาติพบพยาบาลคนที่ ๒ ที่เธอทั้งพูดเพราะ และให้ข้อมูลในการรอคอยว่าจะมีคำตอบให้ เมื่อเธอลงเวรไปได้ประสบอุบัติเหตุเสียชีวิตกระทันหัน ผู้ป่วยและญาติได้เฝ้ารอพยาบาลท่านนี้ที่จะมาให้คำตอบว่าจะมีห้องและได้นอน รพ.หรือไม่ จนทราบข่าวว่าเธอได้เสียชีวิตแล้ว ผู้ป่วยคิดได้ว่า คนดีๆอย่างพยาบาลคนที่ ๒ นี้เสียชีวิตอย่างกระทันหัน ไม่มีโอกาสได้ร่ำลาหรือบอกอะไรใครเลย ผู้ป่วยจึงชวนลูกกลับบ้าน เพื่อจะใช้เวลาที่เหลืออยู่ อยู่กับครอบครัว อย่างมีความสุข ท่ามกลางหมู่ญาติและทุกคนในครอบครัว เพราะยังมีหลายที่ผู้ป่วยยังไม่ได้ทำ จนหมอแปลกใจว่าทำไมรีบกลับ
ก่อนรับประทานอาหารกลางวัน นพ.อนุวัฒน์ ศุภชุติกุล และ อ.ดวงสมร บุญผดุง (แม่ต้อย) ได้มาพูดถึง "องค์กรคุณภาพ องค์กรที่น่าเชื่อถือ" ทั้งหมดทั้งมวลขึ้นกับ ๓ องค์ประกอบด้วยกัน ได้แก่ เรื่องของโครงสร้างต่างๆ บุคลากร และตัวองค์กรเอง ที่จะช่วยกันสร้างความน่าเชื่อถือ และเกิดคุณภาพ
หลังรับประทานอาหารกลางวันได้เข้าฟังในห้อง Queen's Park 2 ในหัวของ "SAR แบบง่ายๆ สบายจัง" มีพี่เซาะ ภก.สีตีแอเสาะ ดือเระ และ อ.อาภากร สุปัญญา เป็นวิทยากร และมี อ.เรวดี ศิรินคร เป็นผู้ดำเนินรายการ "ในการเขียนรายงานแบบประเมินตนเอง (SAR : Self Assessment Report) 2011 นี้ได้มีการปรับปรุงให้เขียนได้ง่ายขึ้น โดยเน้นประเด็นสำคัญมากกว่ากระบวนการ และต้องเขียนอย่างมีเป้าหมาย เขียนในสิ่งที่ทำจากใจจริงๆ" (เดี๋ยวกลับมาเล่าให้ฟังทีหลังอย่างละเอียดนะคะ)
บ่ายสองโมงครึ่ง ตั้งใจเลยว่าจะมาพับกระดาษกับ อ.ชิว ดร.บัญชา ธนบุญสมบัติ และ อ.แอ๊ด ดร.ขจิต ฝอยทอง (ผู้ที่รู้จักและคุ้นเคยกันดี อาจารย์น่ารัก) ได้ตามความตั้งใจ ได้พับผีเสื้อ ปลา หัวใจ ปาก เรียบร้อยแล้ว เดินทางกลับบ้านมาฝ่าฟันกับรถติด ๑๐๐ เมตร รถติดเกือบครึ่งชั่่วโมง โอ้ว! เมืองศิวิไลซ์ พรุ่งนี้เช้าพบกันใหม่
๑๙ ธันวาคม ๒๕๕๕
ความเห็น (11)
น้อง namsha เขียนบันทึกได้ใจความดีมากเลยค่ะ ทำให้เราได้รับรู้บรรยากาศไปด้วยขอบคุณนะคะ พับกระดาษได้ทุกแบบ สวยงามมากเลยค่ะ ขอชื่นชม อย่างนี้ต้องทำบ่อยๆนะคะจะได้ไม่ลืม
ขอบคุณค่ะพี่โอ๋
พับกระดาษ มาถึงบ้านจะพับโชว์ลูกๆ ขนาดแกะจากของเดิมยังลืมเลยค่ะพี่ ต้องเปิด VDO ดูกันอีกรอบค่ะ
สวัสดีปีใหม่ นะครับคุณ namsha
สวัสดีปีใหม่ ๒๕๕๖
ขออวยพรให้พี่น้ำชามีความสุขความเจริญ สุขภาพสมบูรณ์แข็งแรง
ก้าวหน้าในหน้าที่การงาน เบิกบานกายใจ และสมหวังในสิ่งที่ปรารถนาทุกประการนะครับ
สวัสดีปีใหม่ 2556 ค่ะ http://www.gotoknow.org/posts/514705
สวัสดีปีใหม่ ครับ
ขอให้สุข สมหวัง
และเต็มไปด้วยพลังสร้างสรรค์ สืบไป นะครับ
ขอบคุณค่ะ พี่ กานดาน้ำมันมะพร้าว
ขอบคุณค่ะ อ.แผ่นดิน
สวัสดีปีใหม่จ้ะ ขอให้คุณและครอบครัวจงมีความสุข ความเจริญตลอดปี และตลอดไปจ้ะ
พี่ namsha พับได้หลายแบบมาก ไปดูภาพในบันทึกผมนะครับ
สวัสดีปีใหม่ค่ะ คุณคุณมะเดื่อ
อ.ขจิต คะ แบบอื่นมันยากจังค่ะ ดูเหมือนง่าย สงสัยต้องรอรอบหน้าให้อาจารย์สอนพับกับมือ