ประทับใจในที่ทำงาน... เหมือนบ้านหลังที่ 2 (คราได้รับรางวัลเชิดชูเกียรติบุคลากรมหาวิทยาลัยขอนแก่น ประจำปี 2555)


"ชีวิตคนเรามักหนีไม่พ้นเรื่องของการประคองชีวิตตนให้ผ่านพ้นปัญหา อุปสรรค และยืนอยู่ (ให้) ได้... ด้วยลำแข้งตนเอง"


ผู้เขียนได้รับโทรศัพท์จากน้องวิสัญญีพยาบาลเย็นวันพุธว่า เช้าวันพฤหัสนี้จะขอรบกวนให้ร่วมฟังวิชาการหลัง 8.30 น. “...เนื่องจากน้อง ๆ มีของเล็กๆ น้อยๆจะมอบให้ เพื่อแสดงความยินดีกับพี่…”


ผู้เขียนได้รับการคัดเลือกให้ได้รับการ เชิดชูเกียรติบุคลากรมหาวิทยาลัยขอนแก่น ประจำปี 2555 สายสนับสนุนการบริการวิชาการและสังคม ระดับดีเยี่ยม กลุ่มสาขาวิชาวิทยาศาสตร์สุขภาพ (ตามประกาศมหาวิทยาลัยขอนแก่น ฉบับที่ 1847/2555 ณ วันที่ 26 ตุลาคม พ.ศ. 2555) ซึ่งในวันนี้ช่วงเย็นจะเป็นการมอบโล่รางวัล จากมหาวิทยาลัยขอนแก่น


เช้าวานนั้น ผู้เขียนจึงได้ยินคำกล่าว ชื่นชม ยกย่องจากน้อง ๆ วิสัญญีพยาบาล และจาก รองศาสตราจารย์สรรชัย ธีรพงศ์ภักดี ผู้เป็นต้นแบบการทำงานวิสัญญีของผู้เขียน ซึ่งผู้เขียนมีโอกาสเขียนไว้ในส่วน “ต้นแบบคนดี” ในหนังสือ มากกว่าคำว่า “ดี” 40 ปี คณะแพทยศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น ที่ศาสตราจารย์สมบูรณ์ เทียนทอง รองคณบดีฝ่ายทรัพยากรบุคคล ได้จัดทำขึ้น (ซึ่งผู้เขียนจะนำเล่าในบันทึกถัดไป)


“สุข” ที่ผู้เขียนได้รับ ถูกกล่าวไว้ในเช้าวานนั้น



น้อง ๆ ชาววิสัญญี อาจารย์ และคุณหมอหลายท่านได้กล่าวขอโทษที่ไม่ได้อยู่ร่วมแสดงความยินดีในช่วงดังกล่าวเพราะต้องเตรียมทำงาน


จึงขอตัดเล่าความในใจที่ได้กล่าวไว้ ให้น้อง ๆ ที่ไม่มีโอกาสได้ฟัง ได้รับทราบ...ดังนี้

“... ผู้เขียนเป็นเพียงคนตัวเล็ก ๆ ที่มีเพียงความฝันที่อยากให้ผู้คนรับทราบในงานที่พวกเราร่วมกันทำด้วยความเหนื่อยยาก...

... ขอขอบคุณภาควิชาวิสัญญีวิทยา ที่ได้เห็นคุณค่าของผลงานและนำเสนอต่อคณะแพทย์เพื่อพิจารณา...

... ขอขอบคุณคณะแพทยศาสตร์ ที่คัดเลือกและให้โอกาสเป็นตัวแทนเข้าแข่งขันในมหาวิทยาลัย...และได้รับรางวัลนี้


... ขอขอบคุณเพื่อน พี่น้องชาววิสัญญี มข.ทุกท่านที่ให้กำลังใจ และมีส่วนที่ทำให้เกิดเรื่องราว เรื่องเล่าดี ๆ ให้ผู้เขียนประสบ นำมาซึ่งชื่อเสียงขององค์กร

และอยากบอกว่า...

ทุกคนเป็นดวงดาวที่ส่องแสงอยู่บนท้องฟ้าอยู่แล้ว เพียงแต่จังหวะที่ส่องแสงกระพริบจะตรงกับสายตาผู้มองพอดี ณ ช่วงเวลาใด... ดังนั้น ทุกคนจึงมีโอกาสเช่นเดียวกับผู้เขียน

... ขอให้กำลังใจทุกคนค่ะ..."


ท้ายที่สุดนี้ 

ขอขอบคุณ GotoKnow และเพื่อนๆใน GotoKnow ที่เป็นส่วนสำคัญ ทำให้ผู้เขียนสามารถสื่อสารถึงผู้อื่นได้ง่ายและรวดเร็วขึ้น

ขอขอบพระคุณมหาวิทยาลัยขอนแก่น สถาบันของผู้เขียน ที่ทำให้บุคลากรตัวเล็กๆคนนี้มีพลังในการทำงานเพื่อสังคมต่อไป

กฤษณา สำเร็จ

18 มกราคม 2556


หมายเลขบันทึก: 516718เขียนเมื่อ 18 มกราคม 2013 15:03 น. ()แก้ไขเมื่อ 23 มกราคม 2013 00:04 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (13)


ยอดเยี่ยมเลยครับ ยินดีด้วยครับ

 

  • มาร่วมยินดีด้วยครับ ฅ ฅน คุณภาพ งานคุณภาพ 
  • เกษียน แล้ว ตื่นมา เอ ที่ทำงานหายไปนิ เหงาๆ อะ

เรียน พี่บางทรายค่ะ

เป็นผลลัพธ์ที่ได้จากผลของงานที่ทำโดยไม่ได้ตั้งเป้าหมายไว้ค่ะ... ถือเป็นโบนัสค่ะพี่

ขอบคุณค่ะ

เรียน ท่าน อ. JJ ค่ะ

ขอบพระัคุณค่ะอาจารย์

"... เกษียน แล้ว ตื่นมา เอ ที่ทำงานหายไปนิ เหงาๆ อะ..."  ฮาๆๆๆ... ค่ะอาจารย์

ที่ทำงานของอาจารย์อยู่ติดตัวอาจารย์อยู่แล้วค่ะ "คุณครู...เพื่อศิษย์  ครูผู้ขยันถ่ายทอด ตลอดชีวิต"


กับน้องไก่ คุณประกาย พิทักษ์ และศาสตราจารย์บวรศิลป์ เชาว์ชื่น ประธานกรรมการมูลนิธิตะวันฉาย ค่ะ


กับคุณอุบลรัตน์ ต้อยมาเมือง และคุณพนอ เตชะอธิก ค่ะ


กับ ลูกสาวคนเล็ก "น้องกีตาร์" ค่ะ


กับ "พี่ตาตั้ม"

วันรับรางวัล ลูกชายไม่ว่าง เลยมาถ่ายซ่อมวันหลัง ค่ะ


คำชมจากป๊า... แต่กล้องเราไม่มีภาพคู่กับป๊าค่ะ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท