::การจัดการความรู้ในสถานศึกษา 123::
ความรู้จานด่วน (ฟาสต์ฟู้ด)
เพิ่งผ่านการประเมินต้นแบบโรงเรียนในฝันไปเมื่อวันที่ ๒๕ มกราคม ที่ผ่านมา ทักษะหนึ่งของนักเรียนโรงเรียนทุ่งขนานวิทยาที่สัมผัสได้จากการประเมิน คือ ทักษะในการแสวงหาความรู้ความรู้ของนักเรียนในเรื่องที่ยังไม่รู้ ไม่เข้าใจ โดยการใช้ ICT เข้ามาช่วยในการแสวงหาความรู้
ซึ่งก็เป็นด้านหนึ่งของการประเมินด้านคุณภาพนักเรียน ที่มุ่งให้นักเรียนสามารถใช้ ICT ในการสืบค้นข้อมูลจากแหล่งเรียนรู้ที่หลากหลาย และสามารถแก้ปัญหา หรือแสวงหาคำตอบได้
จะเห็นได้ว่าในวันประเมินต้นแบบโรงเรียนในฝัน เมื่อนักเรียนถูกท่านผู้ใหญ่ใจดีที่มาประเมินตั้งคำถามที่นักเรียนยังตอบไม่ได้ หรือยังไม่แน่ใจในคำตอบ ก็จำให้คำสัญญากับท่านผู้ใหญ่ใจดีว่า "ผม/หนู ขอเวลาไปศึกษา ค้นคว้าหาคำตอบเพิ่มเติม แล้วจะมาตอบคำถามของท่านนะครับ/คะ" แล้วก็หายไปสักครู่ก็จะมาพร้อมคำตอบที่สร้างความพึงพอใจกันทั้งสองฝ่าย
ก็เป็นอีกทักษะกระบวนการหนึ่งในการแสวงหาคำตอบที่น่าเชื่อว่าส่วนใหญ่แล้ว นักเรียนมักจะใช้บริการจาก "กูเกิล"เสิร์ชเอนจินที่รู้จักกันอย่างแพร่หลาย มากกว่าใช้บริการจากคุณครู หันไปพึ่งพาพี่กู (กูเกิล)ในการแสวงหาความรู้ และที่สำคัญใช้เวลาในการสืบค้นไม่กี่นาทีก็ได้คำตอบแล้ว
วันนี้ก็เช่นเดียวกัน ผมเดินไปอาคารเรียน ๒ มีนักเรียนกลุ่มหนึ่งประมาณ ๓-๔ คน วิ่งสวนกับผมลงมาบันได แล้วก็หยุดยกมือไหว้ที่หน้าห้องน้ำ "รองคะ ขนมตาล คำสุภาพ เขาเรียกว่าขนมอะไรคะ" เล่นเอาผมถึงกับอั๋มอึ้งเลย ด้วยความมึนงง เมื่อตั้งสติได้ ผมก็เลยตอบไปด้วยความมั่นใจว่า "ครูไม่รู้หรอกลูก ทำไมหรือ" "ไม่มีอะไรคะ ขอบคุณคะ" ว่าแล้วก็รีบวิ่งลงบันไดไปต่อ
ผมก็เลยเดินไปห้องวิชาการ นั่งคุยกับคุณครูสองท่าน สักพักก็มีคุณครูสอนภาษาไทยเดินเข้ามา แล้วบอกว่า "หนูให้เด็กเค้าหาคำตอบเองคะ โดยให้เวลานักเรียน ๓ นาที" ขณะที่คุณครูคุยกับผมอยู่ก็มีนักเรียนอีกกลุ่มหนึ่งวิ่งเข้ามาที่ห้องวิชาการ แล้วก็บอกคุณครูที่สอนวิชาภาษาไทยว่า "คุณครูคะ หนูรู้แล้วคะ เค้าเรียกว่า "ขนมทองฟู" คะ" " หนูรู้ได้ไง" คุณครูถาม
"หนูหาจากเน็ตคะ"
ผมเองเลยได้คำตอบจากนักเรียนกลุ่มนี้ไปด้วย
แล้วผมก็เลยชมนักเรียนกลุ่มนี้ว่า เป็นนักเรียนโรงเรียนในฝันอย่างแท้จริง เพราะสามารถใช้ ICT ในการแสวงหาคำตอบ หรือความรู้ได้
สักพักหลังจากที่หมดคาบสอน คุณครูภาษาไทยท่านเดิม เดินมาหาผมที่ห้องวิชาการอีกครั้ง บอกผมว่า นักเรียนเค้าบอกกับหนู(คุณครูที่สอนภาษาไทย) ว่า "เค้าอุตส่าห์เลือกคนที่จะถามแล้ว ขนาดรองผอ.ยังตอบไม่ได้เลย หว่า.. "
ผมเลยคิดในใจ แสดงว่าเรายังขาดทักษะในการแสวงหาคำตอบให้นักเรียนเช่นเดียวกันนะเนี๋ย ผมทำให้นักเรียนความผิดหวังจนได้
แต่ก็ต้องชมนักเรียนเหล่านี้ที่เค้ามีทักษะในการแสวงหาความรู้
กลับมาจากห้องวิชาการผมมานั่งคิดว่า เด็กในยุดปัจจุบันเค้ากำลังเข้าสู่ยุดของ "ความรู้จานด่วน(ฟาสฟู้ด)" จริงๆ เค้าอยากรู้ อยากเรียน สิ่งใด สิ่งนั้น สามารถหาได้ จากสื่อที่หลากหลาย โดยเฉพาะสื่อออนไลน์ ความรู้เหล่านี้พร้อมเสริฟพวกเค้าอยู่แล้วมากมาย ให้เลือกช็อป เลือกชิม เลือกเสพ ได้ตลอดเวลา เผลอๆ ต่อไป หากคุณครูไม่ปรับวิธีเรียน เปลี่ยนวิธีสอน ไม่นานคงจะตกงานกันแน่แท้
แต่ก็เป็นห่วงอีกอย่างหนึ่งว่า ความรู้ที่นักเรียนได้รับมาจากกการแสวงหาความรู้ของพวกเค้าในวันนี้ จะก่อให้เกิดเป็นความรู้ ความเข้าใจที่คงทนฝังแน่นได้มากน้อยเพียงใด ซึ่งก็ต้องรอวันพิสูจน์
เพราะความรู้ ความเข้าใจที่คงทน ย่อมหมายถึง ความเข้าใจที่เกิดขึ้นคงทนติดตัวอยู่กับผู้เรียน ฝังแน่น นำไปประยุกต์ใช้ ต่อยอดความรู้ เพิ่มพูนสมรรถนะของตนเองให้มากขึ้น
แหล่งอ้างอิงศึกษาเพิ่มเติม
ความเห็น (8)
ผมรู้จักขนมตาลมานานแล้ว แต่เพิ่งรู้เดี๋ยวนี้ว่าเขาเรียกชื่อขนมทองฟู ขอบคุณครับ
สวัสดีครับท่านเครื่องหมาย ? คำถามเดี่ยว
ผมเองก็เพิ่งทราบเช่นเดียวกันครับ เป็น"คำสุภาพ"นะครับ
ขอบคุณทุกท่านที่มาแลกเปลี่ยนเรียนรู้ครับ
ต้องระวังนักเรียนคัดลอผลงานแล้วไม่อ้างครับ มีโอกาสไปแถวตราดจะแจ้งนะครับ
สวัสดีค่ะท่านรองฯ ย้ายออกจากบ่อไร่แล้วเหรอคะ
สวัสดีครับท่านดร.อาจารย์ขจิต
ขอบคุณล่วงหน้าครับ หากแวะมาฝั่งตะวันออกส่งเสียงมาตามสายด้วยครับ
สวัสดีครับครูตา
ออกมาได้ประมาณ 6 เดือนแล้วครับ
ครูตา สบายดีนะครับ ทีมงานครอบครับสุขภาวะทางลำปาง ครูแมว พี่วิกรม เป็นไงกันบ้าง ฝากความระลึกถึงทุกคนนะครับ มีโอกาสก็อยากร่วมงานกับทีมงานอีก
แวะมาขอบคุณสำหรับดอกไม้ที่แวะไปให้กำลังใจค่ะ มาที่นี่ก็ได้ความรู้เรื่องชื่อขนมเป็นของแถม ก็ยังไม่แน่ใจเหมือนที่อาจารย์ว่าแหละค่ะ ว่ากลับไปแล้วจะจำชื่อขนมที่ไพเราะนี้ได้นานเพียงใด อะไรๆที่บังเอิญได้ชิมเพราะมีคนชี้ชวนนี่ลืมง่ายค่ะ ไม่เหมือนการได้ชิมในสิ่งที่อยากรู้เอง ทิ้งร้างไปนานแค่ไหนก็ยังรื้อฟื้นความจำได้แม่นยำ บุญรักษาค่ะ
น่าสนุกมาก
ได้ข้อมูลน่าสนใจ