หมดกรรม หมดเวร

หมดกรรม หมดเวร เป็นคำที่ ครูอ้อยนึกคิดแบบสั้นๆ เพื่อปลอบใจตัวเอง ในคราวที่ต้องไปปิดคดี ที่คนขับรถตู้ขับรถด้วยความประมาท เลี้ยวในที่ห้ามเลี้ยว และขับกระแทกผู้บาดเจ็บสาหัส

หลายคนกล่าวว่า ทำไมครูอ้อยยังไม่หายเจ็บเลย อาการเจ็บยังไม่หายดีเลย รีบปิดคดีทำไม หากครูอ้อยเป็นอะไรไปอีก นอกเหนือจากนี้ ประกันจะมารับผิดชอบหรือ

คำถามเกิดขึ้นกับครูอ้อยก่อนสองสามวันที่ผ่านมา ก่อนที่จะไปปิดคดี เมื่อเดินทางไปถึงสถานีตำรวจ เจ้าหน้าที่ตำรวจก็ให้คำตอบกับครูอ้อย ด้วยคำพูด ขอบคุณมากที่ให้ความร่วมมือ จากนั้น คำตอบก็ชัดเจนขึ้นมาเรื่อยๆ ครูอ้อยกับพ่อบ้าน มีความเห็นพ้องต้องกัน เลยคิดแบบรวดเร็ว และเหมือนๆกันว่า.....ปิดคดี

สงสารคนขับรถ ที่เจ้านายไม่ช่วยเหลือเท่าที่ควร ประกอบกับ ประกันก็บอกกติกากับครูอ้อยอย่างชัดเจนว่า ค่าใช้จ่ายทุกอย่าง สินไหมทดแทน หรือสิ่งที่เสียหาย ต่อจากนี้ ไปจนถึงการรักษาพยาบาลจนครูอ้อยหายดี ประกันจะเป็นผู้รับผิดชอบ

เมื่อจะถึงวันที่ 28 กุมภาพันธ์ ศกนี้ ก่อนที่ครูอ้อยจะเริ่มไปทำงาน ให้ไปติดต่อกับบริษัทประกันภัยได้เลย ครูอ้อยรู้เหมือนกันว่า ประกันภัยทุกที่มักจะอีดออด ล่าช้า และโยกโย้

ครูอ้อยก็ขอลองดูสักตั้ง เพราะ ความเมตตา ย่อมมาเหนือสิ่งใด ด้วย เมตตา คือ ธรรมะค้ำจุนโลก

พอเสร็จภารกิจ ไปดูรถช็อปเป้อ ได้เคลมจากประกัน ก็เป็นที่พอใจ

น่าจะลงตัวด้วยดี คำๆนี้จึงผุดขึ้นมาว่า.....หมดเวร หมดกรรม เสียที แต่อาการเจ็บปวดแขนนี้ ยังคงอยู่

เขียนใน GotoKnow โดย ครูอ้อย แซ่เฮ
ใน ครูสิริพรกับบันทึก

คำสำคัญ (Tags): #ครูอ้อย แซ่เฮ#สินไหมทดแทน#สถานีตำรวจบางซื่อ#ไทยวิวัฒน์ประกันภัย จำกัด(มหาชน)

หมายเลขบันทึก: 518311เขียนเมื่อ 3 กุมภาพันธ์ 2013 12:33 น. ()แก้ไขเมื่อ 3 กุมภาพันธ์ 2013 12:33 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่าน