ใครไม่เคยเหงา... ยกมือขึ้น
คนขี้เหงาเช่นผู้เขียน...
ไม่กล้าแม้จะสบตา...คนถาม
คำถามชวนคิด น่าคิด...
บางช่วงตอน มีคำตอบที่ไม่ค่อยกล้าเขียนให้คนอื่นอ่าน (ฮาาาาา)
แต่...วันนี้
เสียงตอบในใจชัดเจนเชียว
...สร้างพื้นที่แห่งความว่างให้แก่ชีวิตบ้างสิ
อย่ากลัวความเหงาและความโดดเดี่ยว (...กันนักเลย)
เราทุกคนมีศักยภาพที่จะอยู่คนเดียว
ได้อย่างสุขสงบและผ่อนคลาย...รู้่ไหมจ้ะ
(◠‿◠✿)❤•♥
ชวนคนเหงา...มาดื่มด่ำกับ...ปัจจุบันขณะ ด้วยกันค่ะ
เวลาเราเหงา ก็อยากมีเพื่อน แต่เวลามีเพื่อนกลับอยากอยู่คนเดียว
ไม่เคยพอดีเลยความรู้สึก
จริงดังที่ว่าค่ะคุณ ชลัญธร
"เวลาเราเหงา ก็อยากมีเพื่อน แต่เวลามีเพื่อนกลับอยากอยู่คนเดียว ไม่เคยพอดีเลยความรู้สึก..."
:)
ต้องขอบคุณเทคโนโลยีคะ ถ้าเป็นยุคก่อนไม่รู้จะอยู่ยังไงกับภาวะหัวเดียวตัวลีบแบบทุกวันนี้
เพราะมี gotoknow skype facebook เลยลืมเหงาไปเลย...ขนาดพ่อแม่ บ้านห่างกัน 5 นาทียังเจอกันผ่าน Facebook :)
ไม่เหงาคิดเท่าไร 555
.... เหงาบ้างค่ะ ....แต่ก็...หางานทำ...อ่านหนังสือ...เข้าBlog ..G2K นะคะ ....
สวัสดีค่ะคุณหมอ ป.
ก็จริงอยู่ค่ะที่เราไม่เหงาเพราะมีเทคโนโลยีเป็นตัวช่วย
แต่บางครั้งแม้เทคโนโลยีก็ช่วยไม่ได้นะคะ ขนาดคุยกันอยู่แท้ๆ ยัง "เหงา" ได้เลยค่ะ...ฮาๆๆๆ
สวัสดีค่ะอ.ขจิต ฝอยทอง
สำนวนคุ้นๆๆ นะคะเนี่ย...."ไม่เหงา เอาเท่าไหร่"
เฮ้อ... ประเมินเป็น มูลค่า ไม่ได้เสียด้วยซี
อยากเหงา ก็เหงาไปเถอะ เหงาซะให้เข็ด...(ไปเอง) :)
สวัสดีค่ะพี่ Dr. Ple
วิธีการของพี่ เป็นวิธีการแก้เหงาที่สร้างสรรค์มากค่ะ :)
ความเหงาคือความเศร้า..ความเงียบคือความสงบ..ได้ปลีกวิเวกอยู่เสมอๆ คือความสุขสงบของชีวิตนะคะ..
เวลาเหงา เพียงรับรู้ เหงาอยู่ได้ไม่นาน เหมือนอารมณ์อื่นๆที่เข้ามา เดี๋ยวก็ผ่านไป
ขอบคุณมากค่ะ
(เห็นด้วยกับคุณพี่ใหญ่)....ความเหงา มาจาก..ความคิด..เท่านั้น..และนั่นคือแค่คิด..เมื่อไม่คิดมันก็ไม่เหงา(ปลีกวิเวก)๕๕๕๕..ยายธี
ชิงช้าน่านั่ง และแกว่งไกวครับ
สวัสดีค่ะพีใหญ่ นาง นงนาท สนธิสุวรณ
ขอบคุณค่ะ สำหรับข้อคิด
ความสงบเป็นสิ่งที่เราทุกคนควรรู้จักให้มากขึ้น ในสังคมที่กำลังยุ่งเหยิงค่ะ :)
สวัสดีค่ะุคุณ ถาวร
เห็นด้วยค่ะ อารมณ์ใดๆ ก็ไม่พ้น การเกิดขึ้น ตั้งอยู่ และดับไป... นะคะ
ขอบคุณค่ะ :)
สวัสดีค่ะคุณ ยายธี
คิดถึงคุณยายธีค่ะ :)
สวัสดีค่ะคุณ พ่อน้องซอมพอ
ตอนนี้ผมโดดเดียว...... แต่กลับไม่มีพื้นที่ว่างให้ความคิด......................
อ.ดร.วรภัทร์ ภู่เจริญ (คนไร้กรอบ) สอนเสมอว่า เราคิดมากเกินไป ติดอยู่ที่ฐานคิด ให้ลองย้ายมาที่ฐาน กาย ก่อน ... ค่อยฝึกฝนจะดีขึ้น ๆ
ท่านบอกว่า... หัดทำตัวเป็นคนสิ้นคิด...เสียบ้าง จะเบาสบายค่ะ :)
เหมือนที่หลวงปู่ เน้นสอนผมช่วงนี้เลยครับ พี่green ให้พิจารณา ว่า คนเราก็เป็นเพียงธาตุธรรมชาติ สักแต่ว่าธาตุ
แล้วเราจะไปยึดทำไม.............. ยึดตัวเองไม่พอ ยังจะไปยึดคนอื่นอีก................ คนภาวนายังบ่เห็นอีกบ่???
..........................ยากส์ มากกกกก...............................คร้าบบบบบ หลวงปู่
คนสิ้นคิด.........................ก็ทำยากสสสสส์คือกัน............555 แต่ก็ฝึกอยู่ครับ.... ขอบคุณครับ
เพิ่งจะนึกขึ้นได้ว่าผมเคยเขียนบันทึกตอนช่วงที่ไปกราบหลวงปู่ และไปปฏิบัติธรรมใหม่ๆ
ผมเคยนึกถามหลวงปู่ในใจว่า......เจ้าตัว "ปัญญา" คืออะไร หลวงปู่????? (ทำไมผมหาไม่เจอ....)
หลวงปู่ตอบ (แบบมีเสียง 555) .........ปัญญา (สำหรับผม) คือ การรอบรู้ในกาย .............เป๊ะมาก
ขนาดผ่านมาแล้ว 1 ปี ยังเป๊ะอยู่ คือลูกศิษย์คนนี้ก็ยังติดอยู่......... กลุ้มใจแทนครูบาอาจารย์จริงๆๆๆ 555
สวัสดีค่ะท่าน วิชญธรรม
เพิ่งมาเห็นว่ายังไม่ได้ตอบ ขอโทษด้วยค่ะ
อ่านไปก็ขำไป แต่หากพิจารณาจริงๆ ก็ขำไม่ค่อยออกนะคะ
เราปรุงแต่งความคิดไปมากมาย โดยลืม "ปัญญา" ไปเลย
อย่างนี้ครูบาอาจารย์ท่านก็คงต้องกลุ้มที่ ลูกศิษย์ช่างไม่ก้าวหน้าเลย :)