ร่างกฎกระทรวงตาม ม.7 ทวิวรรคสามกล่าวถึงเด็กไร้รากเหง้าซึ่งเกิดไทยหรือไม่ เราควรทำอย่างไรต่อเด็กกลุ่มนี้
ร่างกฎกระทรวงตาม ม.7 ทวิวรรคสามกล่าวถึงเด็กไร้รากเหง้าซึ่งเกิดไทยหรือไม่ เราควรทำอย่างไรต่อเด็กกลุ่มนี้
ฉบับเมื่อวันที่ 26 กุมภาพันธ์ 2556
โดย นางสาวพวงรัตน์ ปฐมสิริรักษ์
คณะทำงานในโครงการประชาคมวิจัยการจัดการประชากร คณะนิติศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ มีความเห็นต่อร่างกฎกระทรวงตามมาตรา 7 ทวิวรรคสาม ในประเด็นเรื่องการกำหนดฐานะการอยู่อาศัย หรือสิทธิอาศัยของคนต่างด้าวที่เกิดในประเทศไทย ซึ่งเป็นกลุ่มเด็กกำพร้า หรือเด็กถูกทอดทิ้ง หรือไม่พบบุพการี ดังต่อไปนี้
จะเห็นได้ว่า ร่างกฎกระทรวงซึ่งจัดทำขึ้นโดยกระทรวงมหาดไทยนั้น กล่าวถึงเฉพาะการกำหนดฐานะการอยู่อาศัย หรือสิทธิอาศัยของคนต่างด้าวที่เกิดในประเทศไทย เฉพาะกลุ่มซึ่งสามารถรู้ได้ว่าบิดามารดา บุพการีนั้นคือใคร เพราะเป็นการกำหนดโดยอาศัยการสืบสิทธิจากบิดามารดา หรือก็คือ กำหนดสิทธิอาศัยโดยพิจารณาจากสถานะของบิดามารดา ซึ่งพึงตระหนักว่าข้อเท็จจริงที่ปรากฏในสังคมไทยนั้น ยังคงมีคนต่างด้าวไร้สัญชาติที่เกิดในประเทศไทยจำนวนหนึ่งซึ่งไม่สามารถทราบได้ว่าบิดามารดา บุพการีคือใคร กล่าวคือเด็กกำพร้า เด็กถูกทอดทิ้ง ซึ่งในภาษาของกฎหมายว่าด้วยการจัดการประชากรเราเรียกเด็กกลุ่มนี้ว่า “เด็กไร้รากเหง้า”
ปัญหาคือ ร่างกฎกระทรวงดังกล่าวไม่ได้เข้ามารองรับการกำหนดสถานะเรื่องสิทธิอาศัยในประเทศไทยของเด็กไร้รากเหง้าซึ่งเกิดในประเทศไทย เอาไว้ จึงอาจจะกลายเป็นช่องว่างในการอนาคตที่เกิดประเด็กถกเถียงว่า “คนต่างด้าวที่เป็นเด็กไร้รากเหง้าซึ่งเกิดในประเทศไทย” นั้นยังคงถูกถือว่าเป็นคนเข้าเมืองผิดกฎหมายอยู่หรือไม่ จะมีสิทธิอาศัยอย่างไรในประเทศไทย
ดังนั้น คณะทำงานฯ จึงมีความเห็นเสนอต่อกระทรวงมหาดไทย ว่าควรมีการกำหนดเรื่อง “สิทธิอาศัยของคนต่างด้าวที่เป็นเด็กไร้รากเหง้าซึ่งเกิดในประเทศไทย” ไว้โดยชัดแจ้งใน กฎกระทรวงตามมาตรา 7 ทวิวรรคสามฉบับเดียวกับเด็ก หรือบุคคลซึ่งปรากฏบุพการี ซึ่งว่าด้วยเรื่องของการกำหนดสิทธิอาศัยของคนต่างด้าวซึ่งเกิดในประเทศไทย
ใน โครงการประชาคมวิจัยการจัดการประชากร คณะนิติศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์
ความเห็น (0)
ไม่มีความเห็น