"เทคนิควิธีที่ทำให้รักการเรียนรู้ตลอดเวลา"
ว่ากันว่าชีวิตคือการเรียนรู้ หากมองอย่างลึกซึ้งแล้วจะรู้ว่าในการดำเนินชีวิตประจำวันของเรา จะมีการเรียนรู้อยู่ตลอดเวลาไม่หยุดนิ่ง ทุกช่วงวัยของชีวิต ไม่ว่าจะเป็นวัยเด็ก วัยรุ่น หรือผู้ใหญ่เท่านั้นที่ต้องเรียนรู้ชีวิต แม้แต่วัยชราก้ต้องเรียนรู้ที่จะใช้ชีวิตด้วยเช่นกัน
การเรียนรู้ของมนุษย์มีหลายวิธี เช่น
การเรียนรู้ของมนุษย์มีหลายวิธี
เช่น
< การเรียนรู้ด้วยตนเอง
เป็นการเรียนรู้ที่ผู้สนใจเรียนรู้ด้วยตนเอง ตามความสนใจ ความต้องการ และความถนัด
อย่างมีเป้าหมาย รู้จักแสวงหาแหล่งเรียนรู้
เลือกวิธีการเรียนและประเมินความก้าวหน้าการเรียนรู้ของตนเอง ซึ่งทำด้วยตนเอง
หรือขอความช่วยเหลือผู้อื่นก็ได้ เช่น การอ่าน การอภิปราย การเขียน
การเสาะหาความรู้โดยการสัมภาษณ์ การท่องเที่ยว การสนทนาแลกเปลี่ยนความคิดเห็นกับผู้รู้
การค้นหาจากคอมพิวเตอร์
< การเรียนรู้จากประสบการณ์
เป็นการเรียนรู้ที่เกิดจากการประสบการณ์ชีวิต จากการสังเกตเมื่อได้ทำกิจกรรมใดกิจกรรมหนึ่ง
โดยการสังเกตกระบวนการทำงาน วิเคราะห์ ประมวลสร้างเป็นแนวคิดต่าง ๆ เป็นวิธีการของตนเอง
สุดท้ายผู้เรียนจะนำผลสรุปของสิ่งที่เรียนรู้ไปทดลองใช้กับสถานการณ์ใหม่ที่ต่างออกไป
< การเรียนรู้โดยบังเอิญ การเรียนรู้โดยบังเอิญเป็นผลพลอยได้จากการดำเนินชีวิตประจำวันหรือจากประสบเหตุการณ์อย่างใดอย่างหนึ่ง
ซึ่งบุคคลเข้าไปสัมผัสและรับรู้โดยมิได้เจตนา
เทคนิคในการเรียนรู้ตลอดเวลา ในชีวิตประจำวันของผมนั้น หลายครั้งที่มีโอกาสได้พูดคุยแลกเปลี่ยนความคิดเห็นกับเพื่อร่วมงานหรือผู้มีประสบการณ์ ผมมักจะใช้วิธีการเรียนรู้
แบบ 3 ล อยู่เป็นประจำ นั่นคือ
ล 1 คือ ลอก หมายถึง การเรียนรู้โดยวิธีลอกแบบมาทั้งหมด เพราะมีความศรัทธาเชื่อถือสิ่งที่เป็นต้นแบบเป็นทุนเดิมอยู่ก่อนแล้ว จึงเชื่อและยอมรับทันทีว่า สิ่งนั้นเป็นความจริง โดยปราศจากข้อสงสัย เป็นการการตัดสินใจจะยึดเป็น “ต้นแบบ” ได้แก่ ศาสดาของศาสนา ครู พ่อแม่ ตำราเรียน เอกสารทางวิชาการ เป็นต้น
ล 2 คือ เลียน หมายถึง การเรียนรู้โดยวิธีเลียนแบบมาเป็นส่วนใหญ่ นอกจากจะมีความศรัทธาเชื่อถือสิ่งที่เป็นต้นแบบอยู่ก่อนแล้ว ก็ยังมีเหตุมีผลที่น่าเชื่อและสามารถอธิบายได้ว่าสิ่งนั้นเป็นความจริง การตัดสินใจโดยทั่ว ๆ ไป จะยึด “เหตุผล”เป็นหลัก โดยไม่จำเป็นต้องรอการพิสูจน์เสมอไป
ล 3 คือ ลอง หมายถึง การเรียนรู้โดยวิธีทดลอง/พิสูจน์ บนพื้นฐานที่มีความศรัทธาเชื่อถืออยู่บ้างแล้ว
แบบเชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่ง หรือไม่ยอมเชื่อใครง่าย ๆ แต่เพื่อให้รู้และเห็นกับตาว่า สิ่งนั้นเป็นความจริง จึงต้องมีการพิสูจน์/ปฏิบัติด้วยตนเอง ดังนั้น จึงมีรูปแบบการเรียนรู้อีกแบบ คือ การเรียนรู้จากการลองผิดลองถูก หากเราได้ลงมือปฏิบัติแล้ว สิ่งที่ผิดพลาด เรามักจะจำจนขึ้นใจ และครั้งต่อไปเราจะไม่ทำผิดอีกแล้ว
ลองดูนะครับ สวัสดีครับ
ความเห็น (6)
ขอบคุณครับพี่ ;)...
ขอบคุณที่แบ่งปันค่ะ
ขอบคุณครับ อ.เสือ
มาอ่านเรื่องการเรียนรู้ของมนุษย์ค่ะ
สุขสันต์วันปีใหม่เมือง เปียกน้ำหรือยังค่ะ
ได้เรียนรู้เรื่องดีๆจากพี่
ที่สวนพี่เป็นอย่างไรบ้างครับ
พี่หายไปนานมากๆ
สบายดีไหมครับ