ฉลองครบรอบ 6 ปี ของ Citrus

12 Apr 2013 : หวนคิดถึงหกปีก่อน

จำได้ว่า เมื่อประมาณหกปีที่แล้ว ก่อนวันหยุดสงกรานต์ กลับบ้านดึกมาก ยังนั่งอยู่ที่ทำงานเพื่อพยายามสร้าง Blog ใน Gotoknow.org ตอนนั้น ไม่รู้จักอะไรเลยเกี่ยวกับเทคโนโลยี ทั้งโทรศัพท์มือถือ msn ก็เพิ่งมาอยากเรียนรู้ เมื่อกลับจากการเข้าโปรแกรม Inno Facilitator ในการเรียนรู้ module 2 ที่มหาชีวาลัยอีสาน บุคคลสำคัญต้นแบบ คือ ครูบาสุทธินันท์ ปรัชญพฤทธิ์ ที่สร้างแรงบันดาลใจให้คน low tech อย่างฉัน เห็นว่า ผู้ชายอายุเกือบหกสิบปี เรียนจบ ม.6 เขียนภาษาไทยก็ยังมีไม่ถูกต้องบ้าง แต่ได้รับรางวัลการเป็นผู้นำใช้เทคโนโลยีในชุมชน

บ้านครูบาอยู่ในป่าก็ว่าได้ แต่มีอินเตอร์เน็ตใช้ เมื่อครูบาดูพวกเราเหล่านักเรียน ประชุม นำเสนอผลงาน ท่านก็เขียนบันทึก พร้อมถ่ายภาพ และเผยแพร่ลงใน Blog ของท่านแทบจะ real time พอกลับจากการเรียนรู้ บุคคลสำคัญอีกสามท่านที่ ช่วยให้กำเนิด นามปากกา citrus ก็คือ นักศึกษาปริญญาเอกท่านหนึ่ง  Father of Fa in SCG และ อ.แป๋ว แห่ง มข. ที่ช่วยแนะนำให้รู้จักวิธีสร้างบล็อก เขียนบันทึก ตกแต่งให้สวยงาม

ณ ขณะนั้นช่วงสงกรานต์ จะหมกมุ่นอยู่กับการสร้าง ตกแต่ง ด้วยลวดลาย ค้นหา theme สวยๆ ใส่เพลง พอทำเสร็จ ก็เริ่มตั้งใจว่าจะเขียนทุกวันติดกัน 21 วัน เพราะไปอ่านหนังสือเล่มหนึ่ง เขาบอกว่า ถ้าจะทำอะไรให้เกิดเป็นนิสัย เกิดความชำนาญ ต้องทำติดกัน 21 วัน เป็นสูตรที่เคยได้ยินมานานแล้ว แต่ลืมไป

การเขียนบันทึกในช่วงนั้น บางวันเป็นเรื่องที่เกิดขึ้นจากการเรียนรู้ บางวันไม่รู้จะเขียนอะไร ก็อ่านหนังสือ เก็บเกี่ยวมาแบ่งปัน พร้อมใส่ความเห็นเข้าไปในข้อมูลเหล่านั้น เพิ่งมาตระหนักรู้ภายหลังว่า เป็นการสร้างนิสัยฝึกจับประเด็น สะท้อนการเรียนรู้ภายในตนเอง

จากการเขียนทุกวัน เข้าไปตอบคนที่มาถาม และทำให้บันทึกมีชีวิต ทำให้ได้รับรางวัลสุดคะนึงในเดือนมิถุนายนของปีนั้น ตอนที่มีคนโทรมาแจ้ง ดีใจอย่างบอกไม่ถูก เรียกว่าปลื้ม เป็นหนึ่งเรื่องของชีวิตที่ภาคภูมิใจ เพราะเมื่อได้รางวัลจะมีโบว์มาติดที่หน้าบันทึกของ citrus และขึ้นหน้าหลักของ gotoknow ด้วย ว่าเป็นบันทึกที่แนะนำให้อ่าน จากสิ่งนี้ ยิ่งกระตุ้นให้อยากเขียนอีกเรื่อยๆ จนได้กว่า 150 บันทึก ถือว่าชีวิตช่วงนั้นเป็นช่วงแห่งการเรียนรู้

น่าเสียดายหลังๆ ตัวเองก็ไปเรียนรู้อะไรใหม่ๆ เยอะ แต่กลับไม่ได้เขียน เหตุหนึ่งคือ เปลี่ยนงาน เปลี่ยนหัวหน้า ซึ่งเขาไม่ได้ปลื้มงานเขียนเกี่ยวกับเรื่องในบริษัทของฉัน เช่นหัวหน้าคนก่อน ที่เขาชอบอ่าน และมาให้ความเห็น อย่างสม่ำเสมอ การสร้างวัฒนธรรมการเรียนรู้ ในสังคมของบริษัท ยังไม่ได้รับการสนับสนุนอย่างจริงจัง ทำกันเฉพาะคนบางกลุ่ม แล้วมันก็ละลายหายไป กับโปรแกรมการพัฒนา Inno Facilitator หลายคนที่ได้มาพบกันช่วงหลัง ก็มาสะท้อนความคิดเห็นให้ฟัง ว่า เป็นการเรียนรู้ชีวิต เปลี่ยนชีวิตจริงๆ

ตัวเองก็ไม่เคยคิดมาก่อนว่า ชีวิตจะพลิกมาพบด้านสว่าง เรียนรู้เรื่องราว พบเพื่อนใหม่ๆ อีกนับร้อย ได้แลกเปลี่ยนเรียนรู้ในเรื่องที่พวกเราสนใจร่วมกัน

ณ ปัจจุบัน ฉันมีเครือข่ายการเรียนรู้ของ นพลักษณ์ สุนทรียสนทนา การจัดการความรู้ PRH  Coaching นอกจากนั้นยังมีมิตรรักที่ติดตามกันมาจาก gotoknow อีกหลายท่าน เป็นเพื่อนกันต่อใน facebook

เป็นสิ่งที่น่าอัศจรรย์ ที่ไปเข้าอบรมอะไร ก็มักจะพบคนรู้จักที่เคยพบกันมาก่อน โดยเฉพาะ การอบรมของ Dialogue และ ตระกูลของเสมสิกขาลัย

ศาสตร์ที่ฉันชื่นชอบมากๆ คือ การเรียนรู้เกี่ยวกับความเป็นมนุษย์ การรู้จักตัวตนด้านใน การให้ความเข้าใจในตัวเองและคนอื่น ยิ่งมารู้จักวิชาของกลุ่ม PRH ช่างสร้างให้ฉันมองย้อนกลับไปในชีวิต กลับไปแก้ปมในอดีต ใครจะว่าไงไม่รู้ แต่อะไรที่ช่วยให้ชีวิตฉันดีขึ้น มองโลกอย่างมีอนาคต รู้จักที่จะแบ่งปันและช่วยเหลือคนอื่นให้พ้นทุกข์ มีความสุขได้ ฉันถือว่าเรื่องนั้นใช่สำหรับฉัน

[โอ๋-อโณ]

ดีใจที่ได้รู้จักกันค่ะ ต้องขอบคุณ GotoKnow ที่ทำให้คนที่มีโลกของตัวเองเป็นส่วนใหญ่ได้แบ่งปันโลกของตัวเองกับคนอื่นได้อย่างเปิดเผยและงเป็นตัวเองนะคะ