การเดินทางผ่านเส้นทางเดิม
เมื่อวันที่ 28 - 29 เมษายน 2556 ที่ผ่านมา มีความจำเป็นต้องเดินทางไปจากจังหวัดขอนแก่นไปจังหวัดระยอง ตั้งแต่เช้า ทั้งที่คิดว่าคงไม่ได้เดินทางไปในเส้นทางที่ได้เดินทางไปเป็นประจำในหลายปีที่ผ่านมา ทางผ่านยังคงผ่านอำเภอวังน้ำเขียว ที่เส้นทางคดเคี้ยวเลี้ยวลดอย่างภาพที่มองเห็นจากในรถยนต์เดินทาง
ครั้งนี้ แวะรับประทานอาหารเที่ยงกันที่ร้านอาหารข้างวัดเขาหินซ้อนนันทวัฒนาราม 
ในบริเวณวัดมีต้นโพธิ์ใหญ่ ให้ร่มเงาที่มีผู้คนนำศาลเก่าๆมาวางไว้ใต้ต้นโพธิ์
นอกจากนี้ในบริเวณวัดยังมีข้อคิดเตือนใจติดตามต้นไม้ไว้ให้ได้อ่านเพื่อให้ข้อคิดและเตือนใจ
บริเวณถัดไป มีศาลสมเด็จพระปิ่นเกล้า
เนื่องจากมีเวลาที่นี่น้อยมากเพราะต้องเดินทางให้ถึงจังหวัดระยองก่อนค่ำตามที่ได้ตั้งใจไว้ จึงไม่มีโอกาสได้เดินดูบริเวณวัดมากนัก ได้เพียงถ่ายภาพที่น่าสนใจไว้บ้างเท่านั้น
เมื่อเดินทางถึงจังหวัดระยอง ครั้งนี้ เราพักกันที่แมกไม้ รีสอร์ท ที่พักติดหาดแม่รำพึง บางท่านจึงอดไม่ได้ที่จะลงเล่นน้ำทะเลให้หนำใจซะหน่อย
ทะเลยังคงมีเสน่ห์เช่นเดิมสำหรับผู้ที่หลงไหลชายหาด ทะเลและทิวเขา 
เช้าวันรุ่งขึ้น ตื่นตั้งแต่เช้าประมาณตี 5 จึงไปใส่บาตรตามความตั้งใจ เห็นพระสงฆ์สองรูปเดินเร็วๆมาแต่ไกล รีบไปหาซื้ออาหารที่พอจะใส่บาตรได้ และพระสงฆ์อีกรูปเดินมาอีกด้านนึง ซึ่งพระรูปหลังได้รับบิณฑบาตอาหารสด
หลังจากนั้นได้ดื่มกาแฟสดจากร้านค้าและไปนั่งเก้าอี้ชายหาดดูทะเล มีหมาน้อยตัวนึงเข้ามาทักทายข้างๆ ในช่วงนี้ได้ทดลองทำสมาธิ ในความรู้สึกตอนนั้น ได้ผลจากการทำสมาธิดีมาก เพราะเป็นความรู้สึกที่ได้ทำสมาธิท่ามกลางเสียงคลื่นจากทะเล และมีลมเบาๆพัดผ่านแก้ม รับรู้ถึงแรงลมที่กระทบผิวหน้า รับรู้หลายอย่างในขณะนั้นได้ดี ได้ความสงบประหลาด ได้ความว่างเปล่าของกาย รับรู้ถึงความคิดของตนเอง ความคิดในตอนนั้น คิดว่า
" คนเราก็เท่านี้ หากต้องตายหรือใกล้ตายลงเมื่อนั้น หรือเกิดอะไรขึ้นในขณะนั้น ก็คงต้องไปคนเดียว เพราะเรามีเราเองเป็นที่พึ่งของตนเอง พึ่งลมหายใจของตนเองเท่านั้นที่ทำให้ตนเองสงบลงได้ ก่อนที่จะจากโลกนี้ไป "
หลังจากนั่งได้สักพัก ก็ไปเดินย่ำทรายบริเวณริมหาดแม่รำพึง มองเห็นความงามของคลื่นลม น้ำทะเลที่ถูกลมตีเป็นฟองสีขาวตัดกับสีน้ำทะเล มองเห็นหาดทรายที่ถูกน้ำทะเลซัดจนเห็นเป็นลายเส้นบนพื้นทรายชายหาดนั้น มองเห็นประการังเล็กๆที่ถูกคลื่นพัดพามาที่ริมหาดทราย เห็นสัตว์ตัวเล็กที่วิ่งหลบเข้าไปในรู คงเป็นปูตัวน้อยที่เมื่อได้ยินเสียงคนเดินกระเทือนบนผิวทรายก็จะรีบหลบไปหาความปลอดภัยให้กับตนเอง เดินไปได้ไกลพอสมควรขากลับจากการเดินได้เห็นรอยเท้าของตนเองบนพื้นทรายที่ย่ำผ่านมาเมื่อซักครู่ พบว่า เราเดินกลับบนเส้นทางเดิม แต่ย่ำต่ำลงไปในทะเลมากกว่าเดิม จึงได้เห็นรอยเท้าอยู่บนหาดทรายที่ใกล้ฝั่งเข้าไปอีกหน่อย น้ำคงลงนิดนึงจากเดิม แดดอ่อนๆเริ่มทอแสง ถึงเวลานี้ เพิ่งสังเกตุว่าด้านเยื้องไปด้านหลังเป็นทิศตะวันออก
เมื่อเดินกลับมานั่งริมหาดบนเก้าอี้ชายหาดอีกครั้ง ครั้งนี้ มีเจ้าหมาน้อยตัวเดิมกลับมาทักทายอีกครั้ง เป็นความรู้สึกที่ได้รับการต้อนรับที่ดีไม่น้อย เสียดายที่ไม่มีอาหารให้หมาน้อยได้ประทังชีวิต ได้เพียงลูบหัวและคางเค้าเบาๆ ทำให้เค้าคุ้นเคย เข้ามาเคลียคลอมากขึ้น ถือว่าเป็นมิตรภาพที่ดีที่หาได้น้อยจาก "คน"
ได้ทำสมาธิอีกครั้ง สงบดี ดีพอที่จะนึกไกลไปถึงเมื่อหลายปีที่แล้วและนึกถึงผู้คนที่ได้ร่วมเดินทางทั้งคนที่มีหน้าที่ต้องรับผิดชอบหลายชีวิตที่ร่วมเดินทาง ร่วมกันสร้างกิจกรรมเพื่อเพิ่มความสัมพันธ์อันดี สร้างความสมาน สามัคคีของบุคลากรในคณะ และเพื่อนร่วมเดินทางที่สัมผัสความสวยงามของทะเล
เป็นการระลึกนึกถึงความสุขที่ผ่านพ้นเมื่ออดีต ถือเป็นการเริ่มต้นวันอันสุนทรีย์สำหรับตนเองในวันนั้นก่อนที่จะต้องทำภาระกิจการไกล่เกลี่ย ในช่วงบ่ายที่ศาลจังหวัดระยอง
นอกจากนี้ ได้ทำประโยชน์บ้างเล็กน้อยโดยการไปขอถุงดำมาช่วยเก็บขยะชายหาดหนึ่งถุง ถือเป็นการทำประโยชน์เล็กๆน้อยๆในแดนไกลได้บ้าง
ความเห็น (4)
ได้ไปหาดแม่รำพึงด้วยนะครับพี่ ดีจังเลย
เห็นละอองความสุขลอยมาค่ะ
ทะเลสวยเสมอนะคะ
ได้ความสุขทั้งกายและใจนะคะ....
อาจารย์ขจิตคะ หาดเริ่มมีขยะให้ต้องขจัดเยอะขึ้น ค่ะ
คุณ Bright Lily คะ ละลองความสุขที่พบมาพร้อมทะเลและคลื่นลมค่ะ
คุณ นงนาท คะ สุขกายสุขใจอยู่ที่ตัวเราค่ะ ขณะที่เราทำใจให้สุข เราก็สุข อยู่ที่ ใจ จริงๆค่ะ