ระหว่างทางที่มุ่งหน้าสู่ นครราชสีมานั้น หลายๆครั้งเราไม่เคยแวะจอดตามทางเลย แต่วันนี้เราเดินทางแบบสบายๆ ไม่รีบร้อน พ่อบ้านหันหน้ามาถามว่า อยากกินน้องวัวไหม ครูอ้อยเลยตอบว่า ไม่ได้กินนานแล้ว ลองไปดูสิคะว่าเป็นอย่างไร
เวลาที่อยู่ในกรุงเทพฯ หาซื้อกินทีไร จะได้กินไม่เต็มอิ่มและไม่อร่อยแถมยังแพงด้วย และที่นี่ก็แพงมาก สนนราคากิโลกรัมละ 230 บาท ซึ่งทำไว้เป็นถุงๆละ 2 กิโลกรัม
พอมาถึงบ้าน พ่อบ้านก้จัดการทำน้ำจิ้มรสเลิศ และจัดการกับน้องวัวด้วย น้องวัว คือ รกวัว ปกติแล้ว แม่วัวจะกินรกของมันเอง ภาพประกอบนี้นำมาจากอินเทอร์เน็ต เพราะลืมถ่ายภาพไว้ค่ะ
สำหรับคนกินเนื้อ ก็จะบอกว่าอร่อย คนไม่ไกินเนื้อก็บอกว่า เหม็นคาว บางคนถือศีลไม่กินสัตว์ใหญ่ ก็ขึ้นอยู่กับความศรัทธาความเชื่อของคนแตกต่างกันไป
การนำมาประกอบเป็นอาหาร บางคนจะพิถีพิถัน ปรุงเสริมด้วยรสชาติให้ถูกปากคนในบ้าน
ที่บ้าน พ่อบ้านกับญาติพี่น้องพบปะ ก็ต้องทำแบบแกล้มเหล้า
ตามวิถีทางคนบ้านบ้าน
อำเภอมวกเหล็ก จังหวัดสระบุรี มีขายอยู่ริมถนนมิตรภาพ ชาวบ้านขายส่ง กิโลละ50-100 บาท
ผมทานประจำร้านขายต้มแซบใกล้ๆ
น่ากินครับเสียดายผมไม่กินเนื้อ...
สนับสนุน อร่อยค่ะครูอ้อย
อยากรู้ครับร้านขายอยู่ที่ กม. ที่เท่าไหร่ครับ ผมจะกลับบ้านพอดีอยากซื่อกลับบ้านนะครับ