อย่านะ...ไม่ต้องมาปลอบใจฉัน....อย่านะ...ฉันมันคนน้ำตาตื้น..
๏ เหนื่อยแล้วนะ ...เหนื่อยจริงจริง...ที่นิ่งอยู่
เพียงเพราะจิตวิญญาณครูยังสู่สิง
ทั้งกายใจเกือบจะไม่ไหวติง
ทำทุกสิ่ง..ยิ่งทำก็ยิ่งล้า
๏ ฤาคิดผิดตั้งแต่ต้น...จนเริ่มแก่
ฤาเพราะเหนื่อย..จึงคำ "แพ้" แปะติดหน้า
ฤาเพราะสิ้น...หมดแล้ว...แรงศรัทธา
ฤาสิ้นแล้วแรงไขว่คว้าเพื่อศิษย์รัก
๏เหนื่อย...เหนื่อยเหลือเกิน...แรงเิดินต่อ
จะว่าท้อ...ก็คงใช่...เหมือนไร้ศักดิ์
จะว่าไป น้ำท่วมปากยากยิ่งนัก
จึงสำลักอยู่ในคอ...ความท้อแท้
๏ต้องปรับตัว ปรับใจ ในบริบท
ต้องโป้ปด หลอกใจตน จนเป็นแผล
ต้องปิดตา กับบางอย่าง ช่างผันแปร
ต้องปิดหู ไม่แยแส แม้กล้ำกลืน
๏ อย่านะ...ไม่ต้องมาปลอบใจฉัน
อย่านะ...ฉันมันคนน้ำตาตื้น
มิต้องหรอก....ดอกไม้...ขอให้คืน
ขอเพียงหลับ...สักครึ่งตื่น...หรือ...ไม่...ก็ไม่ต้องตื่นมันอีกเลย
อิงจันทร์
๙ มิถุนายน ๒๕๕๖
ความเห็น (9)
สงสารใจพี่อิงจันทร์ในวันเสาร์
ปลอบคลายเศร้าพี่ก็ติงให้นิ่งเฉย
หรือเข้มแข็งขึ้นบ้างอย่างคุ้นเคย
ผมเชื่อเลยพี่ต้องอยู่สู้ต่อไป
เกิดอะไรขึ้นนะ จึงทำให้กระท่อมอิงจันทร์ของดิฉัน สะอื้นผ่านลำนำได้
เป็นกำลังใจให้นะคะ 
ชอบความเป็นศิลปินในตัวครูนะครับ
..
เป็นกำลังใจนะครับครู
ให้เพลงเพราะไม่ได้ปลอบใจแต่เป็นพลังใจให้ครูครับ จากเพลงฉันจะฝันถึงเธอ (คุณราชรัชานนท์) ครับครู เพลงนี้จะเป็นพลังให้ครูครับ
Life is anything but without struggles
And it seems the next move is pointless
The whole world is ... was hopeless, but it is ... was past.
Will you walk further with me?
We have the rest of life and a better world to see!
เป็นกำลังใจให้อีกหนึ่งเสืยงค่ะ
มาส่งกำลังใจ กล่องเบ้อเร่อเลยค่ะ
มีความสุขนะคะ
สุขและทุกข์เปลี่ยนแปรไปไม่จีรัง ทุกข์บางครั้งหนักหนาจะไม่ไหว ไม่ทันแก้เวลาเปลี่ยนเวียนหมุนไป มีสิ่งใหม่กรายเข้ามาพาหลงลืม แต่พอนึกทึกทักรักทุกข์อยู่ ไม่เรียนรู้กอดทุกข์ไว้จิตไม่ปลื้ม เบาสบายด้วยใจเผลอเธอหลงลืม เผลอด่ำดื่มสุขชั่วครู่ไม่รู้ตัว สุขเช่นกันสำราญใจไม่จีรัง มีสุขจังอยากรั้งไว้อยู่ในหัว รั้งไม่ได้สุขสลายไม่รู้ตัว หมุนพันพัวทุกข์และสุขทุกเวลา มิใช่ตัวมิใช่ตนค้นหาเถิด เมื่อมีเกิดก็มิดับตามนี้หนา สรรพสิ่งจริงชัด"อนัตตา" สร้างปัญญาค้นหาธัมม์พบความจริง ....สาธู อนุโมทามิ