ของเก่าแต่ก็ดีนะคะ
เครื่องมือที่ครูอ้อยมีใช้ในการทำงานนััั้้นคือ netbook รุ่นเก่ามาก ที่หอบหิ้วข้ามน้ำข้ามทะเล ไปไหนมาไหนมาหลายปี แต่เครื่องมือชิ้นนี้นำพาความเจริญความงอกงามมาสู่ครูอ้อยเสมอๆ
มาระยะหลังนี้ เวลาไปประชุมที่ไหน จะมีเพื่อนครูใช้เครื่องมือที่ทันสมัยในการทำงานมาก เขาไม่นำพาเครื่องแล็บทอบมาด้วย คงใช้แทบเล็ต หรือโทรศัพท์มือถือรุ่นที่ใช้เน็ตได้ ถ่ายภาพและออนไลน์ได้เลย
แต่เมื่อจะนำเสนองาน ต้องวิ่งมาขอยืม เน็ตบุ๊คของครูอ้อยเพราะมีช่องเสียบที่เชื่อมต่อโปรเจ็คเตอร์ได้
ของเก่ายังมีดีอยู่ ถึงแม้จะไม่ล้ำยุค ไม่ทันสมัย แต่เขายังมีดีที่คนต้องการ
ครูอ้อยเคยคิดที่จะซื้อรุ่นใหม่ๆมาใช้ ศึกษาอย่างละเอียด ถึงแม้สนนราคาจะพอที่ซื้อหามาได้ แต่ครูอ้อยก็ยังชอบแบบเก่าๆอยู่
หลายๆคนวิ่งตามสิ่งล้ำสมัย แล้วหันมาว่า ครูอ้อยล้าสมัย ก็ยังงงอยู่ว่า คำว่าทันสมัย ใช้อะไรเป็นเกณฑ์ ด้วยปัจจุบันนี้ก็วิ่งกลับมาหาสิ่งเก่าๆนะ
ความเห็น (1)
จริงๆ..เจ้าค่ะ...(วิ่งตามสมัย)...วิ่งอยู่กับที่..(มั้ง)...แอบคิด...ยายธี