เรื่องจากสนามกอล์ฟ

วันนี้ถือโอกาสไปออกรอบ ตีกอล์ฟ ที่สนามท่าพระ ขอนแก่น ซึ่งเป็นที่ทำงานเก่าผมสมัยพื้นที่ตรงนี้เป็นสำนักงานเกษตรภาคตะวันออกเฉียงเหนือ สมัยนั้นผมทำงานโครงการพัฒนาการเกษตรอาศัยน้ำฝน โดยมี USAID เป็นผู้สนับสนุนงบประมาณ ต่อมากระทรวงเกษตรฯปรับโครงสร้างระบบราชการ จึงยุบสำนักงานเกษตรทุกภาค และทำเป็นสำนักงานเกษตรและสหกรณ์จังหวัด..

พื้นที่สำนักงานกว้างขวางจึงแบ่งมาทำสนามกอล์ฟขนาด 9 หลุม ผมไม่ขอกล่าวในประเด็นเอาสถานที่ราชการมาทำสนามกอล์ฟนะครับ แต่สนาม 9 หลุมเหมาะสำหรับ สว. และจริงๆมี สว.จำนวนมาก ที่เป็นอดีตข้าราชการทุกหน่วยงานมาใช้บริการที่นี่ เพราะขนาดสนามเหมาะสมกับ สว. เมื่อเทียบกับสนามอื่นๆที่ได้มาตรฐาน เช่นตรงข้ามกับที่นี่ มีสนามกอล์ฟสิงห์ ที่มีมาตรฐานและเคยจัดการแข่งขันระดับนานาชาติมาแล้ว แต่ราคาก็สูงเกินที่คนอย่างเราจะไปเล่น

ไม่ได้มาชวนไปเล่นกอล์ฟนะครับ แต่อยากเล่าประสบการณ์อื่นๆที่ไม่ใช่เล่นกอล์ฟ เพราะบ่อยครั้งผมมักคุยกับแคดดี้ทั้งที่เป็นหญิง และชาย ทั้งเด็ก และผู้ที่มีครอบครัวแล้ว เพื่อหาข้อมูลเกี่ยวกับวิถีชีวิตเขาเหล่านั้น ตามประสาคนที่ชอบศึกษาเรื่องราวของคน ของสังคม

แคดดี้ 1: พยายามมาเรียนภาษาอังกฤษง่ายๆจากผมเมื่อเห็นผมคุยภาษาอังกฤษกับฝรั่งที่มาเป็นเขยขอนแก่น เธอบอกว่าอยากอธิบายนายฝรั่งถึงความเห็นของเธอง่ายๆต่อฝรั่งในเรื่องกอล์ฟ (คำว่า “นาย” นั้นเป็นวัฒนธรรมของกอล์ฟที่แคดดี้จะเรียกท่านผู้มาตีกอล์ฟที่จ้างเธอมาลากจูงถุงกอล์ฟให้) แต่คุยไปนานๆ มันมีสัญญาณบ่งบอกว่า การมีสามีฝรั่งนั้นมันดีกว่าเป็นไหนๆ.... สุดแต่จะอธิบายแลกเปลี่ยนกัน  ก็มันมีตัวอย่างในชุมชนทั่วไปอ่ะ.....

โธ่..ไอ้ที่ถูกหลอกลวงก็มี ที่ขอนแก่น ฝรั่งมานั่งขายข้าวเหนียวหมูปิ้งในตลาดอยากดูไหมล่ะ อีนางเอ้ย.....

แคดดี้ 2: มีนาสามไร่ อยู่นอกพื้นที่ชลประทานต้องอาศัยน้ำฝนเท่านั้น นี่ก็เดือน 6 ไปแล้วปริมาณน้ำฝนยังไม่พอจะทำนาเลย รอฝนใหญ่มาจะได้ดำเสียที หากไม่มาจริงๆกลางเดือนหน้าก็จะหว่านแล้ว  สามีไปรับจ้างก่อสร้าง ลูกสองคนเรียนอยู่ เฮ่อ..วันวันหนึ่งเงิน 5 ร้อยบาทแทบไม่ได้อะไรกลับบ้าน ชีวิตก็สู้กันไปนะนาย....

แคดดี้ 3: ที่หมู่บ้านมี “ดอนปู่ตา” มีงานประเพณีประจำทุกปี  เมื่อสองสามปีที่แล้ว มีพระธุดงค์มาจากสุรินทร์ มาปักกรดที่ป่าดอนปู่ตา ชาวบ้านศรัทธา โดยเฉพาะผู้เฒ่าผู้แก่มากราบไหว้ ถวายภัตตาหารมิได้ขาด  ดูเหมือนจะถูกชะตากัน ชาวบ้านจึงนิมนต์ให้อยู่ที่นี่ ชาวบ้านจะสร้างวัดให้ เมื่อตกลงกัน ชาวบ้านจึงใช้เวลารวบรวมเงินทอง วัสดุ สิ่งของ แล้วพร้อมใจกันจัดงาน ทำพิธีพื้นบ้านเพื่อบอกปู่ตา  ขณะทำพิธีที่ป่าปู่ตาข้างหมู่บ้านนั้น แล้วสิ่งที่ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น  ฟ้าผ่าลงมา ทั้งที่เป็นกลางวัน ทั้งที่ไม่มีฝนตก แต่มีเมฆอยู่  พิธีถูกยกเลิก การสร้างวัดยุติลง และพระรูปนั้นก็ลาจากชุมชนไป  เป็นที่เล่าขานกันไม่จบสิ้นถึงเจ้าปู่ที่หมู่บ้านนี้....

แคดดี้ 4: พูดถึงท่านทักษิณ ชาวบ้านคนไหนจะไม่ชอบล่ะ ก็ท่านตอบสนองชาวบ้านทุกอย่างที่ไม่เคยมีนายกท่านไหนทำได้ ท่านดีจริงๆ เข้าใจชาวบ้านอย่างเรา... เราไม่รู้จักเบื้องหลังเบื้องหน้านะ และไม่สนใจ...

ชอบที่ท่านทำเพื่อชาวบ้านจริงๆ อย่างอื่น เราไม่รู้....

แคดดี้ 5: ฉันไปทำงานกรุงเทพฯมาแล้ว ที่โรงงาน... ต้องเข้ากะตรงเวลาเป๊ะ มิเช่นนั้นถูกหักค่าแรง วันไหนหยุด ไม่มีค่าแรง  เวลาทั้งหมดมอบให้กับงานของโรงงานทั้งสิ้น  ดูเหมือนเวลากับครอบครัวจะน้อยกว่าด้วยซ้ำไป  นี่ถ้าเราเอาเวลาทั้งหมดนี้ทำงานที่เป็นของเราเองน่าจะดีกว่านะ... แล้วก็ชวนสามีกลับบ้าน ก้มหน้าทำนาทำไร่ แม้ที่นาจะมีไม่มาก แต่ผลผลิตก็พอกิน นี่ฉันมีเวลาบ้างก็มาหารายได้เป็นแคดดี้ หากงานที่บ้านมากขึ้นฉันก็หยุดงานนี้นะ

แคดดี้ 6: ฉันเป็นม้ง ไปทำงานกรุงเทพฯ เจอกับแฟนที่นั่น สักพักใหญ่ๆก็ชวนกันกลับมาบ้านแฟนที่ขอนแก่นนี่ เลยมาทำนา และรับจ้างทั่วไป ฉันมาเป็นแคดดี้  มีลูกเล็กๆคนหนึ่ง ยายเลี้ยงอยู่บ้าน  ฉันทำหมั่นโถเป็นนะนาย อยากทำเป็นก็จะสอนให้ ไม่ยากหร๊อก ……..

ผมไปออกกำลังกายตามที่คุณหมอแนะนำ ในเวลาเดียวกัน ผมได้เรื่องราวของสังคมอีกมากมาย มันเป็นกระจกใบเล็กๆที่สะท้อนการเคลื่อนตัวไปของสังคมแห่งนี้....