ปัญหาครอบครัวคือพลังขับ "เกียรตินิยมอันดับหนึ่ง" คือผลรับแห่งความมุ่งมั่นของน้องใหม่ "ณัฐญาดา จันทวงศ์"

รู้สึกปลื้มปิติเสมอ ยามที่หลาน ๆ คนหนึ่งคนใดเข้ารับพระราชทานปริญญาบัตร รู้สึกเป็นคน

โชคดีที่มีหลาน ๆ หลายต่อหลายคน เป็นคนดี เก่ง มีความสามารถ และโดยเฉพาะอย่างยิ่ง

หลานที่ต้องดิ้นรน ช่วยเหลือตัวเอง หารายได้ระหว่างเรียน กระทั่งเรียนจบ ประสบผลสำเร็จ

อย่างดีเลิศ อย่างน้องใหม่ด้วยแล้ว ยิ่งรู้สึกปลื้มปิติยินดีเป็นหลายเท่าทวีคูณ

คนเป็น "อา" อย่างฉัน ยังรู้สึกเช่นนี้ ดังนั้น ฉันจึงไม่เชื่อเด็ดขาดว่า คนเป็น "แม่" จะไม่รู้สึก

ปลื้มปิติกับความสำเร็จของลูกสาว แม้ว่าจะต้องห่างลูก ไม่ค่อยได้ดูแลลูกอย่างที่ควรจะเป็น

จะด้วยเหตุผลกลใดนั้น มันเป็นรายละเอียดของขีวิตครอบครัวของแต่ละคน เรามิก้าวก่ายกัน

ดังนั้น เมื่อน้องใหม่ "ณัฐญาดา จันทวงศ์" รำพึงรำพันผ่านหน้าเฟสบุค ถึงความเสียใจที่

"พ่อ" ผู้ที่ดูแลน้องใหม่มาตั้งแต่เล็กแต่น้อย เป็นเสมือนทั้ง พ่อและแม่ให้กับน้องใหม่มิอาจ

ไปร่วมแสดงความยินดีถึงกรุงเทพฯได้ ด้วยปัญหาด้านสุขภาพ แต่ก็คงเสียใจน้อยกว่า การได้

รับการปฏิเสธจาก "แม่" ว่าจะไม่ไปร่วมงาน ฉันจึงตอบหลานไปว่า "แม่เค้าต้องการเซอร์ไพรส์

หนูหรือเปล่าลูก"

ใกล้ถึงวันรับพระราชทานปริญญาเต็มทน ฉันก้อดไม่ได้จึงสอบถามไปยังพี่ ๆ ของน้องใหม่

ถึงความคืบหน้าก็ยังได้รับคำตอบที่ไม่ชัดเจนนัก ต้วน้องใหม่เอง ต้องการผู้ปกครอง 1 คน

สำหรับเข้าเฝ้าสมเด็จพระเทพฯ ร่วมกับน้องใหม่ด้วย เพราะน้องใหม่ได้รับพระราชทานปริญญาบัตร

เกียรตินิยมอันดับ 1 ฉันเองก็ตั้งใจว่า หาก "แม่" มิอาจไปร่วมงานได้ ฉันก็จะเป็นผู้ปกครองให้

น้องใหม่เอง

ครั้งสุดท้ายในการสอบถามไปยัง พี่ ๆ ของน้องใหม่ ก็ได้ัรับคำตอบว่า "น้องใหม่ไม่คิดอะไรแล้ว"

ทำใจได้ คิดเสียว่า ตัวเองทำดีที่สุดแล้ว ทำวันนี้เพื่อเป็นของขวัญวันแม่ ให้กับแม่ "น้องใหม่ไปรับ

ปริญญา ไม่ได้ไปเข้าคุกเพราะทำผิดอะไร"

น้องใหม่ เป็นลูกคนที่ 5 และเป็นลูกสาวคนสุดท้อง มีพี่สาว 4 คน(สวยทุกคน) น้องชาย 1 คน

เติบโตมาท่ามกลางครอบครัวแตกแยก พี่ ๆ ต่างมีครอบครัว แยกย้ายกันไป ฉันเองก้มีความรู้สึก

เป็นห่วงหลานอยู่เสมอ แต่ัยังรู้สึกผิดที่เคยเลี้ยงดูพี่สาวของน้องใหม่แล้วไม่ประสบผลสำเร็จ มี

ความรู้สึกว่า เรามิอาจเลี้ยงหลานผู้หญิงได้ จึงได้แต่ติดตามความเคลื่อนไหวของหลานอยู่เพียง

ห่าง ๆ เท่านั้น และมักเจอกับหลานสาวคนนี้ ในวันสงกรานต์ของแต่ละปี และงานสีดำ เพราะน้อง

ใหม่มักจะทำหน้าที่ "ร่ายรำ" หน้าศพอยู่เสมอ ๆ

ในความโชคร้าย มักมีความโชคดีอยู่ด้วยเสมอ น้องใหม่เป็นเด็กที่มีความสามารถทางด้านนาฏ

ศิลป์ตั้งแต่สมัยเรียนประถมศึกษา และดูเหมือนว่า ตัวน้องใหม่เองเป็นคนเก่ง ที่ค้นพบความสามารถ

ของตนเอง และวางแผนการเรียนได้อย่างถูกต้อง ดังนั้นความขัดข้องในเรื่องของทุนการศึกษา จึง

เบาบางไปได้ด้วยตัวน้องใหม่เอง เพราะการเรียนสายนี้ สามารถนำความสามารถไปหารายได้พิเศษ

ระหว่างเรียนได้ ทำให้น้องใหม่หาเงินช่วยคุณพ่อส่งเสียตัวเองเรียนจนจบปริญญาตรีในวันนี้

และในที่สุด สิ่งที่ทุกคนลุ้นกัน ก็เป็นจริงอย่างที่ฉันคิด "คนเป็นแม่" อย่างไง ๆ ก็ต้องมาแสดง

ความยินดีกับลูก และฉันสามารถสัมผัสได้ ถึงความปลี้มปิติของคนเป็นแม่ แม้จะไม่แสดงออก

มากนัก ฉันเองก็รู้สึกปลื้มยิ่งนักเมื่อเห็น แม่ลูก เดินเคียงข้างกันเพื่อเข้าเฝ้าสมเด็จพระเทพฯ

ด้วยกัน และยิ่งพิสูจน์ได้ว่า แม่มีความปลื้มใจก็ต่อเมื่อพี่สาวของน้องใหม่มากระซิบบอกอาว่า

"เห็นแม่ยกมือป้ายน้ำตา" ด้วย ตอนที่น้องใหม่ยืนอยู่เบื้องพระพักตร์สมเด็จพระเทพฯ นี่แหละ

"แม่" ยังไง ๆ ก็ย่อมรักลูกเสมอ

น้องใหม่ เป็นคนที่รัก "พ่อ" มาก หน้าเพจ พี่น้อง-น้องพี่ ในเฟสบุค จึงมักปรากฏภาพ น้องใหม่

กับพ่อ ที่สวยงามและดูอบอุ่นเสมอ ๆ ซึ่งไม่ง่ายนักที่เราจะหาดูในหมู่วัยรุ่น วัยนักศึกษา ซึ่งคน

เป็นพ่อ ก็รู้สึกภาคภูมิใจในตัวลูกสาวคนนี้ยิ่งนักแน่นอน

เขียนใน GotoKnow โดย รัชดาวัลย์ วงษ์ชื่น(อิงจันทร์)
ใน ลานดินกลิ่นหญ้า

คำสำคัญ (Tags): #เกียรตินิยมอันดับ 1#สถาบันบัณฑิตพัฒนศิลป์#ณัฐญาดา จันทวงศ์

หมายเลขบันทึก: 545950เขียนเมื่อ 18 สิงหาคม 2013 23:35 น. ()แก้ไขเมื่อ 19 สิงหาคม 2013 07:15 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่าน