การเดินทางอย่างเมล็ดพันธุ์ดี
เหล่าเมล็ดพันธุ์พืชดารดาษ หล่นเกลื่อนกลาดโคนต้นปนทับถม
ไหลตามน้ำ ปลิวไกลตามสายลม บ้างดิ่งจมโคลนทรายไร้ร่องรอย
มีเปลือกหุ้มนุ่มแข็งสลับกัน เพื่อป้องกันเม็ดในไว้ใช้สอย
ทั้งเชื้อโรคเชื้อราตามป่าดอย ย่อยสลายเมล็ดเน่าก็เท่านั้น
บางเผ่าพันธุ์อยู่นานกว่าอายุต้น เป็นนักด้นเดินทางกลางป่าฝัน
ท่องพนา ฝ่าธุลีทุกวี่วัน เพื่อเลือกสรรคุณค่าแห่งป่าดิน
กว่าจะลงรากลึกพรรณพฤกษา เป็นสง่าอีกครั้งดั่งถวิล
ต้องดำรงคงทนบนพื้นดิน จึงสุดสิ้นหน้าที่เมล็ดพันธุ่
เราล้วนเป็นนักเดินทางต่างหน้าที่ ทุกข์สุขมีคุณค่าอย่าไหวหวั่น
เป็นพันธุ์ทนพันธุ์แท้แน่เหมือนกัน จะมุ่งมั่นลงรากฝากความดี
ตันติราพันธ์/25/08/2556
ความเห็น (5)
ขอบคุณ บทกวี ที่นำพาหัวใจศรัทธา
...หยั่งรากฝากใบ ในแดนดี
ภาพนี้...ถั่วพันปี...ม่าค่าโมงในสวนใกล้บ้านค่ะ
สวัสดีค่ะคุณTawandin
การภาพประกอบบทกวีต้องยกให้คุณTawandin
ทำได้สวยเหมาะสมจังเลยค่ะ
เห็นแล้วอยากเอากลอนของพี่รุ่งไปแทรกไว้ด้วยนะคะ
"กว่าจะลงรากลึกพรรณพฤกษา เป็นสง่าอีกครั้งดั่งถวิล
ต้องดำรงคงทนบนพื้นดิน จึงสุดสิ้นหน้าที่เมล็ดพันธุ์"
ขอขอบคุณกำลังใจจากเจ้าของดอกไม้และทุกท่านที่เข้ามาอ่านบันทึกนี้นะคะ
สวัสดีค่ะพี่หมอ
มาแล้วจ้า ^____^
ขอขอบพระคุณที่ใช้บริการ :)
ความสุขและความภาคภูมิใจเล็กๆจากน้องค่ะ
(แหม...พี่หมอ จ่ายยาแบบเยี่ยมยุทธแท้น้อ ซึมลึกแบบไม่ทันรู้ตัวค่ะ)
สวย สวย มากๆเลยค่ะน้องTawandin
ได้ความหมายจริงๆ
นักเดินทางเมล็ดนี้
คงต้องเลือกสรรแล้วว่าผืนดินเหมาสมจึงตัดสินใจงอกงาม
เหมือนใครบางคนเนาะ พอรู้ว่าตัวเองมีจุดเด่นตรงไหน
ก็แสดงฝีมือเต็มที่
ก็ประทับนะซิคะ
ขอบคุณสุดๆเลยค่ะ