ค่ายเรียนรู้อยู่อย่างพอเพียง (พี่ ม.สอง น้อง ม. สี่ )
สี่ทุ่มแล้วค่ายก็ยังคึกคักกับ พี่นองของน้องชาวค่าย
เว้นว่างหนึ่งสัปดาห์ สำหรับค่ายโครงการคุณธรรมจริยธรรม
เรียนรู้อยู่อย่างพอเพียงของ โรงเรียนย่านตาขาว ชนูปถัมภ์ ที่บ้านสวน
ไอดินกลิ่นป่า
ผู้เขียนได้มาเรียนรู้ครั้งแรก ในวันที่ 16- 18 สิงหาคม 2556
ที่ผ่านมา แล้วครั้งที่ 2 ในวันที่ 30 สค. ถึง 1 กย. ทางครูหยินก็ชวน
ให้ไปเรียนรู้อีกครั้ง ก็ตัดภาระกิจงานอื่นๆ ให้ความสำคัญกับเยาวชน
คนสร้างชาติในอนาคต
ในวันศุกร์ที่ 30 สค.เป็นวันที่มีงานเข้าที่ต้องให้ความสำคัญทุก
งานทุกกิจกรรมที่เชิญมา ช่วงเช้า งานโครงการ"รักนวล สงวนตัว
"โรงเรียนปากพะยูนพิทยาคาร นักเรียนผู้หญิงทั้งหมด 200 กว่าคน
กลุ่มเป้าหมายเยอะเกินไปตั้งธงในการให้ทักษะชีวิตได้อยาก(อ.จำรัส เจริญเวช) ก็ได้แต่
คุยให้ฟังแต่ขาดการแลกเปลี่ยนรับฟังความเห็นของเยาวชน ทั้งเวลาก็
ครึ่งวัน ได้ปริมาณ แต่ไม่ได้งานคุณภาพ
ครูเสริม สามีครูหยิน ผู้อยู่เบื้องหลัง ในการจัดค่ายฯ
ช่วงบ่ายสภาพัฒนาการเมืองพัทลุง เชิญประชุมภาคประชาสังคม
เพื่อขับเคลื่อนประชาธิปไตยชุมชน สร้างความเข้มแข็งชุมชน เพื่อจัด
งาน"ความมั่นควทางด้านอาหารที่บ้านตำหนาน ในวันที่12 กันยายน
2556เมื่อเข้าร่วมประชุมแล้วยังถูกแต่งตั้งให้รับผิดชอบงานด้านการ
สื่อสารประชาสัมพันธ์งานของภาคประชาสังคม เสร็จจากการประชุมมุ่ง
หน้าไปจังหวัดตรัง ฝนตกหนักตลอดทางบนเขาพับผ้า
ครูหยินโทรมาตามก็ตอบไปว่าถึงแน่แต่อาจค่ำหน่อย ไปถึง
บขส.ตรัง ปรากฎว่ารถโดยสารสาย ตรัง-ย่านตาขาวหมดแล้ว ค่ำแล้ว
เรียกมอเตอร์ไซค์ ต่อรองราคา 300 บาทเห็นว่าไม่น่าจะสมราคา
จึงโทรหาครูหยิน ให้มารับ.... 300 บาทไม่ต้องจ่าย ครูหยินและครู
เสริมผู้สามี มารับที่ บขส. ไปถึงค่ายกิจกรรมเยาวชน ทักทายเยาวชน
แล้วมากินข้าวเหนียวกับปลาเค็ม รองใบปง กินอยู่ง่ายแต่ได้คุณค่า
ค่ายภาคกลางคืนมีไปถึง 5 ทุ่ม เยาวชนสวดมนต์ และขอดุอา เพราะว่า
มีทั้งพุทธและมุสลิม แล้วส่งชาวค่ายเข้านอน
ขอบคุณข้าวทุกเม็ด
ทีมพี่เลี้ยงและผู้เขียนก็มา AAR กันต่อ เพราะค่ายรอบนี้มีพี่ม.สอง
น้องม.สองมาเรียนรู้ร่วมกัน จึงต้องกิจกรรมหลอมรวมความต่างให้เป็น
ความเหมือน ซึ่งพี่เลี้ยงก็หนักใจในความเป็น ม.สองเพราะพฤติกรรม
และการแสดงออก บ่งบอกถึงความไม่นับถือรุ่นพี่กิยาพูดจาก็ไม่น่าฟัง
และทั้งที่ รุ่นพี่เอง ก็ขาดเมตตาต่อรุ่นน้อง จึงต้องมาร่วมวางแผนการ
เรียนรู้ในวันรุ่งขึ้นรัดกุมเกาะเกี่ยวข้องเป็นหนึ่งเดียวของชาวค่าย
แล้วให้กำลังใจพี่เลี้ยงให้เข้มแข็ง ให้มองปัญหาและอุปสรรคเป็น
โอกาสพัฒนา เพราะสามารหลอมความการแยกรุ่นให้เป็นรุ่นชาวค่าย
เดียวกันย่อมท้าทายความสามารถของพี่เลี้ยงและนักกระบวนกรกลุ่ม
ทั้งพี่นองนักกิจกรรมนันทนาการของน้องๆ และครูเสริมผู้ดูแลเฝ้าระวัง
ในความเป็นอยู่ชาวค่ายก็ได้ร่วมออกความเห็นในการจัดการค่าย
ที่เปิดใจ
ปรับปรุงเปลี่ยนแปลง
และปลดปลง
เปิดใจให้ยอมรับ พี่ป้นน้อง น้องป้อนพี่ สามคีก่อเกิดจากกิจกรรมเปิดใจ
ด้วยเรามีมีความเชื่อมั่นและศรัทธาในความรักที่มีให้แก่เยาวชน
ยึดเอาการเข้าใจและแบ่งปันเป็นการพัฒนายกระดับให้เป็นคนมีทักษะ
ชีวิตในกระแสความสะดวกสบายของสังคมวัยรุ่น ซึ่งต้องมีทียืนให้กับ
เยาวชน และแบ่งปัน
เพราะการแบ่งปันชั้นต้น คือแบ่งปันปัจจัยสี่ ทางวัตถุ แบ่งปันขั้นที่
สองคือ ความรู้ วิทยาการ นำไปสู่การแบ่งปันขั้นที่สามนั้นคือแบ่งปัน
ความสุขให้อภัย" (อาจารย์ จำรัส เจริญเวช)
เหนื่อยมาทั้งวันแต่ก็หลับด้วยความเป็นสุขท่ามกลางเสียงฝนโปรย
ไพรในสวนป่าไอดินกลิ่นป่า
เทียนส่องทาง ธรรมส่องใจ กิจกรรมส่องการกระทำในชีวิตประจำวัน
"โร้แล้วก้าบอกใคร เห็นแล้วก้าอย่าบอกใครๆ อ้าเอ้อ ฮาเหอ ก้าอย่าบอกใคร ใต้ถุนมูสังขบไก เท่บนปลายไทรนกฮังๆ กิจกรรมเพลงชาวใต้สไตล์พี่นอง น้องๆชอบกันจ้าน
ฟืนยอมเผาไหม้ตัวเองทำให้เกิดพลัง แต่ไม้หมอนรองเฉียงฟืนก็มีความสำคัญไม่แพ้ฟืน ยังมีไม้หมอนรองเฉียงฟืนอีกมากในสังคม
เวร จากการจัดทำเวรในรุ่นก่อน เปลี่ยนคำพูดใหม่ในกิจกรรมเดิม มาเป็นทำบุญ ให้เพื่อนได้กิน ดูแล้วมีสุขกว่าการทำเวร
ความเห็น (26)
ตอนนี้บังกลับถึงบ้านแล้วใช่ไหม โอโหค่ายซ้อนน่าดู ดูแลสุขภาพบ้างนะครับ
คุณครูหยินโทร.มาคุยกับคุณมะเดื่อนัดหมายว่า 18-20 ตุลานี้
ให้คุณมะเดื่อลงไปตรัง แล้วจะเลยมาบ้านลุงวอก่อนด้วย ... คาดว่า
หากไม่มี เหตุสุดวิสัย คงได้พบกันนะจ๊ะ ... นี่ถ้าค่ายของคุณครูหยินอยู่
ไม่ไกล คุณมะเดื่อคงได้มาเป็น " วิทยาเกิน" ทุก ๆ ค่ายของคุณครูหยิน
เป็นแน่แท้จ้ะ
อ่านบันทึกเยี่ยมค่าย...กิจกรรมการอยู่ค่ายอบอุ่นนะคะ
กัลยานมิตรไม่มีระบบอาวุโส ครูต้องเรียนรู้นักเรียนทั้งชั้นเรียน(ให้นักเรียนเป็นครูก่อน) แล้วจะเกิดความ "เข้าใจ" ลีลาเข้าทางมวยของครูนักเรียนจะเป็นมิตร เชื่อใจไว้ใจกันเกิดภาวะ "เข้าถึง" สู่วิสัยทัศน์ร่วม วิเคราะห์ สังเคราะห์ เกิดนวัตกรรม คือ "พัฒนา" ตามปรัชญาที่ได้พระราชทาน
มาติดตาม กิจกรรม ค่าย ได้เรียนรู้ " การปรับปรุง เปลี่ยนแปลง และปลดปลง"
ชอบบรรยากาศ กัลยาณมิตร ใต้แสงตะเกียง อันอบอุ่น ที่สุดค่ะ
ขอบพระคุณ สิ่งดีดี ที่ท่านถ่ายทอด นะคะ
ครูหยินไม่อยากให้ลุงวอนั่งรถมาตรัง
ปรับเมนูให้ครูหยินไปรับลุงวอดีกว่าจึงตัดสินใจว่า
ไปปาพะยูนก่อนจะได้รับลุงวอมาด้วยทีเดียว
แล้วค่อยกลับมาตรังไปเยี่ยมซาไก ไปอาบน้ำตก
คงจะไปรถตู้ค่ะ ลุงวอไม่ต้องวกไปวนมา
หรือจะมาตรังก่อนก็เท่ากับว่า..เราไปส่งลุงวอกัน
ลุงวอมานอนบ้านครูหยินตั้งแต่วันศุกร์เลยก้อดีค่ะ
ตุ้มนครศรีฯ
ท่านวอญ่าครับ
ค่ายเรียนรู้อยู่อย่างพอเพียง พี่มอสอง...น้องมอสี่
อย่างผมพอจะเข้าอยู่ค่ายได้ไหม้
....ค่ายพอเพียงนี้ ดีจริงๆ ค่ะ.... ตอนนี้้้ต้องอยู่แบบพอเพียง นะคะ
- สวัสดีครับ ลุงบัง
- มาชมชีวิตชาวค่ายพัฒนาเด็กไทยครับ
- เป็นกำลังใจให้ครับ
สวัสดีครับท่านอาจารย์ขจิต พรุ่งนี้เดินทางเข้าสุพรรณ พักที่คุ้มสุพรรณ จัดงานเกษียณลูกจ้างสาธารณสุข...
แต่วันนี้ทางสัญจรไม่แน่ใจว่าจะสะดวก
บังครับ ถ้าอยู่ไม่ไกลมากแจ้งบ้างนะครับ
วันศุกร์ลงไปช่วยโรงเรียนครับ
-สวัสดีครับ...
-กิจกรรมของน้องๆ เป็นกิจกรรมที่ได้เรียนรู้ครบทุกรส...
-ใครผ่านค่ายนี้แล้ว...รับรองคุณภาพเยี่ยม!!!
-ชอบภาพนี้ครับ..
เรียนน้องมะเดื่อ ยินดีต้อนรับสู่ปากพะยูน และย่านตาขาว
เรียนท่าน ดร.พจนา สร้างค่าย สร้างคุณ ค่า เยาวชน ให้คนดีของสังคม ที่พอเพียง
เรียนอาจารย์ จำรัส กิจกรรมฝนค่าย เรียนรู้โดยการฝึกหัด คาดว่าคงมีทักษะขึ้นมาบ้าง
ขอบพระคุณ ดร.จีโอวายให้กำลังใจ
พลังอันยิ่งใหญ่คือให้
ให้เวลาให้โอกาส อภัยให้
ทานยิ่งใหญ่อภัยทาน ต่อกันเทอญ
เรียนครูหยิน ว่ากันตามนั้น ตกลงในหลักการกันก่อน
วันเวลา สถานที่กลุ่มเป้าหมาย จะมาวันเดียวหลบก็ย่อมได้
เป็นการผสานผสม เกอเขาเกลอเล
นายหัวตุ้ม วันที่ 5 ผมติดประชุม กรรมการ ลุ่มน้ำทะเลสาบ คงเสร็จเย็น จะขึ้นรถตู้จากหาดใหญ่ไปลงคอน แล้วไปสุพรรณพร้อมกัน
ค่ายอย่างนี้เขารับเยาวชน ส่วนรุ่นเราเข้าค่ายวิปัสนาดีกว่า
ขอบคุณครับ ที่นำกิจกรรมดีๆมาแบ่งปันเสมอ
คำพังเพยไก่เกิดก่อนไข่ คือการเรียนต้องเกิดก่อนการสอน ต้องอยากรู้หรือใฝ่รู้แล้วจึงเกิดครูหรือพี่เลี้ยงตามมา เหมือนกับการมีศาสนิกแล้วจึงเกิดมีศาสดา พี่เลี้ยง ครู หรือศาสดา ถ้าไม่มีคนต้องการเรียนรู้หกรือคนใฝ่รู้คือไม้ไผ่ในรูปของบ้องกัญชา
เรียนคุณหมอเปิ้น การสร้างบรรยาเปิดใจ ให้เกิดการเรียนรู้ในเยาวชน ในการเริ่มต้น อาจยากอยู่ แต่พอผ่านกระบวน มัก็ ลื่นไหลสนุกไปกับการเรียนรู้ เรื่องความพอเพียง
วศิน.... นึกว่าจะได้เจอกันที่สุพรรณ อยู่ที่สุพรรณ สามวัน
วันนี้กลับปากพะยูนแล้ว
เรียนท่านอาจารย์ ขจิต อยู่คุ้มสุพรรณสามวันแต่ไม่ได้ติดต่ออาจารย์ งานรุกทั้งกลางวันและกลางคืน
เรียนคุณเพชร...
ค่ายคุณธรรม และความพอเพียง เน้นการฝึกปฎิบัติ เมื่อเด็กเกิดความสุข ก็เดินเข้ามาที่ค่ายด้วยความคิดอยากอยู่ค่าย ครูไม่ต้องเกณฑ์
ขอบคุณท่านเขียว ที่ติดตามอย่างเหนียวแน่น
เรียนอาจารย์ จำรัส ทุกความเห็นของอาจารย์ เป็นการเติมเต็มความคิด ในประเด็นที่คิดเหมือน
เป็นหินลับมีดในประเด็นที่คิดต่าง
( ถ้าไม่มีคนต้องการเรียนรู้หกรือคนใฝ่รู้คือไม้ไผ่ในรูปของบ้องกัญชา) สั้นๆแต่ต่อเชื้อการคิดต่อในประเด็น