ดีอยู่ที่ัตัว
สำคัญที่ปัจจุบัน อย่าได้ไปเอ่ยอ้างเรื่องแต่ปางก่อนเลย เพราะเหตุการณ์ผ่านไป อะไรๆก็เปลี่ยนไป
ตัวเราเองที่ควบคุมไว้ ทั้งกายและใจ ยังเปลี่ยนไปมากมาย ยังห้ามไม่ได้
แล้วนับประสาอะไรกับคนอื่น
เมื่อก่อนเป็น ครูน้อยเหมือนกัน ยังพูดภาษาเดียวกัน พอได้เป็นผู้บริหาร มาเรียกสรรพนามครูน้อยว่า...มัน
จะเรียกอะไรก็เรียกกันไปเถิด ด้วยดิฉันยังคงเส้นคงว่า ความเป็นครูอยู่เสมอ ทั้งในอดีต ปัจจุบัน
แต่ในอนาคต อาจจะดี แต่ด้วยด้วยอาชีพอื่นก็อาจเป็นได้
คำสำคัญ (Tags): #ครูอ้อย แซ่เฮ
หมายเลขบันทึก: 547397เขียนเมื่อ 4 กันยายน 2013 14:15 น. ()ความเห็น (4)
จริง ๆ พอเป็นผู้บริหารเราพูดกันคนละภาษา กิริยาก้อต้องปรับเปลี่ยน
แต่บังเอิญว่าครูหยินก้อยังเป็นครูหยิน
เป็นโรคที่ห่างไกลผู้บริหารที่พบเจอมาอาการสากัน
ครูหยินเห็นด้วยกับครูอ้อยค่ะ
ภาพครูอ้อย ภาพนี้ งดงาม จังเลยค่ะ
- สวัสดีครับครูอ้อย
- ความเป็นจริงเป็นเยี่ยงนี้นี่เอง
- เป็นกำลังใจครับ