พาลูกไปสอบ...อีกหนึ่งประสบการณ์
วันที่ 21-22 กันยายน 2556 เป็นวันสอบตรงทั่วประเทศของ มศว
ลูกสาวสอบวันที่ 22 พวกเราจึงเดินทางกันตั้งแต่ ช่วงเช้าของ 21 ก.ย. เพื่อจะได้ไม่เร่งรีบและมีเวลาพัก
ยอดผู้สมัคร 92,000 กว่า รับได้ประมาณ 2,000 กว่า อัตราส่วนแตกต่างกันไปแล้วแต่คณะ และสาขาวิชา บางคณะ 1:2- 1:10- 1:150 ฯลฯ
สนามสอบมี 4 แห่ง หนึ่งในนั้นคือ เมืองทองธานี
ผู้คนหลังไหลมาจากทั่วทุกภาค บางครอบครัวขับรถมาจาก นครศรีธรรมราช แวะพักบ้านญาติที่สมุทรปราการ ให้แท๊กซี่มาส่งที่เมืองทอง เนื่องจากไม่คุ้นเคยทาง.
สำหรับพวกเรา โชคดี ที่ได้พักกับหลาน ในเมืองทอง จึงทำให้สะดวกในการเดินทาง
ประตูห้องสอบเปิด 6.45 น. เริ่มสอบ 8.30 น. พวกเรามาถึงสนามสอบ 7.00 น. เดินเข้ามาเรื่อยๆ เห็นบรรยากาศแบบนี้แล้ว
มีบริการขายน้ำ ข้าวห่อ ห้องน้ำ ตามจุดต่างๆ
ก่อนเข้าห้องสอบ บรรยากาศ อบอุ่น ด้วยเสียงของผู้ปกครองบอกลูกหลาน บอกเพื่อนๆ ของลูกในการเตรียมความพร้อมของสิ่งต่างๆ
ทั้งนี้ทาง มศว เตรียมอุปกรณ์ เช่น ดินสอ ยางลบ ไว้ให้ในแต่ละที่นั่งแล้ว
หลังเข้าห้องสอบ บรรยากาศของการรอคอย ค่อนข้างเงียบ เนื่องแต่ละคนส่วนมากเป็นสังคมก้มหน้า (ก้มหน้าอ่านหนังสือ ก้มหน้านอน ก้มหน้าเล่นเกมส์ ฯลฯ^_^)
แรกเริ่ม พวกเราคิดว่าไปส่งที่ห้องสอบแล้วจะกลับที่พักรอไปรับกลับช่วงเย็น แต่ดูๆ แล้ว คนมาก ดูจะสับสนวุ่นวาย เลยปรับแผน เป็นเตรียมหาอาหารกลางวันรอลูก ตอนพักเที่ยง เพราะหากจะให้ไปซื้อเอง คงใช้เวลานาน ซึ่งก็ตรงกับความคิดของผู้ปกครองส่วนมาก
จึงนั่งรอ นอนรอ อยู่บริเวณใกล้ๆ ห้องสอบ พร้อมห่อข้าว และน้ำ
นับว่าเป็นความคิดที่ถูกต้องเพราะเลิกสอบ 11.30 ก็จริง แต่หากต้องไปเข้าคิวซื้อข้าว หาที่นั่งกิน คงต้องเสียเวลามาก ยิ่งถ้าต้องเดินออกไปกินในที่ไกลๆ ยิ่งต้องใช้เวลา
ประตูห้องสอบเปิดอีกครั้ง 12.30 น ซึ่งเป็นการเปิดก่อนเวลา ลูกสาวจึงสามารถเข้าห้องสอบได้ทัน มีเวลาทำสมาธิก่อนสอบ
เด็กบางคนที่ไปกินใกลจากห้องสอบ ต้องรีบวิ่งเพื่อให้เข้าห้องสอบได้ทันก่อนประตูปิด
หลังสอบเสร็จ...ผู้ปกครองเดินออกันไปรอรับลูกๆ ที่หน้าประตู
เราเลือกที่จะนั่งปักหลัก อยู่กับที่ เพราะได้ตกลงกับลูกแล้วว่า แม่และพี่จะรอที่เดิม
หลังสอบเสร็จ ลูกบอกว่า พอทำได้ แต่ทำไม่ทัน ถ้าให้เวลาเพิ่มขึ้นอีก 20 นาที จะทำทัน
เด็กหลายคน......บอกแบบนี้
สนามสอบนี้ .....เพื่อเป็นการประเมินตนเองอีกครั้ง.....ในการวางแผนอ่านหนังสือด้วยตัวเองของลูก
สำหรับจะสอบเพื่อให้ได้เรียนในสิ่งที่ตัวเองหวัง ที่สถาบันใกล้บ้าน
สำหรับประสบการณ์ของแม่......
-มีโอกาสเดินทางไกลตามลำพังกับลูกสาว
-วางแผนการรับมือกับความวุ่นวายของผู้คนที่มาจากทุกทั่วสารทิศ
-เห็นภาพความรักความห่วงใยของผู้ปกครองที่มีต่อเด็กๆ
-ได้เจอเพื่อนสมัยเรียนด้วยกันตั้งแต่ชั้นเด็กเล็ก...ที่มาทำมาหากินในเมืองกรุง...มารอลูกสาวเช่นกัน
-ได้พบหน้าน้อง(หลานๆ) โดยเฉพาะชายหนุ่มที่ไม่ได้เจอกันหลายปี
เป็นอีกหนึ่งประสบการณ์ที่เกิดขึ้นของแม่
25-9-56
ความเห็น (15)
ขอให้สอบผ่านด้วยค่ะ
- เป็นการทำหน้าที่ของคุณพ่อคุณแม่ ที่ทำให้ลูกได้รับทั้งความสะดวกและความอุ่นใจ ส่วนเด็กที่ไม่มีผู้ปกครองพาไปก็ลำบากหน่อยนะคะ
- อ่านแล้วก็คิดถึงตอนที่ "ไอดิน-กลิ่นไม้" พาพี่เอ๋ไปสอบตามโครงการช้างเผือก "สาขาวิศวกรรมโยธา" ที่ สทจ.เจ้าคุณทหาร ลาดกระบัง (เป็นโครงการที่ให้โรงเรียนคัดเลือกนักเรียนที่มีคะแนน ม.ปลายใน ๔ วิชา ได้แก่ เคมี ฟิสิกส์ คณิตศาสตร์ และภาษาอังกฤษ ๓.๕๐ ขึ้นไป ไปสมัครสอบ ทั้งประเทศรับ ๑๐ คน พี่เอ๋เป็นหนึ่งในสิบที่สอบได้ เป็นผู้หญิงคนเดียว อีก ๙ คนเป็นชาย) จำได้ว่า มีนักเรียนจากอำเภอเดชอุดม จ.อุบลฯ ไปสอด้วย น่าสงสารมากเพราะไปถึงหลังจากสอบผ่านไปเกือบสองชั่วโมง เลยไม่ได้รับอนุญาตให้เข้าสอบ ไอดินฯ เข้าไปพูดคุยสอบถามและให้กำลังใจ จึงทราบว่ามาจากไหน เด็กบอกว่า ที่มาไม่ทันเพราะลงจากรถไฟในวันสอบ แล้วนั่งแท็กซี่มาที่ห้องสอบ แต่แท็กซี่พาหลงทาง)
- ก็ขอให้ผลสอบออกมา สร้างความสุขสมหวังให้กับหลานใบตองและคุณแม่ติก นะคะ
ความรัก ความห่วงใจ ความใส่ใจ ตรงนี้สำคัญ นะคะตรงนี้
สวัสดีครับ
ปีที่แล้วก็พาลูกสาวไปบางสนามครับ บรรยากาศประมาณนี้ล่ะครับ กว่าจะโล่งอกก็ปาเข้าเดือนกุมภาพันธ์ดน่นแน่ะ
เป็นกำลังใจให้น้องนะครับ ขอให่สมหวังครับ
- สัมผัสได้ ทุกอารมณ์ ทุกบรรยากาศ ที่คุณแม่กระติก ถ่ายทอด เล่าขานให้เห็น...
- บรรยากาศ แบบนี้ เมื่อประมาณ 6 ปี ที่แล้ว ผ่านมาแล้วเช่นกัน...สนามเมืองทองธานี..เดียวกัน///
- กำลังใจ จากคุณแม่ หรือครอบครัว เป็นสิ่งสำคัญ ต่อ ลูกหลานของเรา....เห็นแล้ว ชื่นใจค่ะ
- ขอให้น้อง (ลูกสาว) ประสบความสำเร็จ เป็น หนึ่ง ใน 2000 นะคะ..
..สู้ เค้า ลูกเอ้ย....
 |
|
ขอบคุณมากค่ะ
เป็นอีกหนีงของบทประเมินตนเอง
สอบผ่านหรือไม่ จะต้องเพิ่มเติมอะไรในช่วงเวลาที่เหลืออยู่
 |
|
ขอบคุณอาจารย์แม่ที่มาแบ่งปันประสบการณ์
ในที่ที่มีคนอยู่มากๆ การทำอะไรก็แล้วแต่ ย่อมใช้เวลามากตามไปด้วย กระติกจึงพาลูกออกจากที่พักแต่เช้า ลงรถสองแถว แล้วเดินดูบรรยากาศมาเรื่อยๆ พักเที่ยงก็กินข้าวใกล้ๆ ที่สอบ ได้ยินเสียงเขาประกาศจะได้เตรียมตัวทัน
สงสารเด็กๆ ที่ต้องไปกินข้าวไกล เช่นที่จอดรถ ต้องรีบวิ่งจนเหนื่อย
ตอนลูกชายไปสอบที่ลาดกระบัง เหมารถตู้ไปกับเพื่อนๆ และแม่ของเพื่อนไปด้วย
ตอนสอบสัมภาษณ์ พ่อพานั่งรถทัวร์ไปช่วงกลางคืน เหมาแท็กชี่ไปถึง ตอนตี 5 มีเวลาพักก่อนเข้าห้องสอบ
แต่สุดท้าย เธอก็เลือกเรียน ที่ มข. ในสิ่งที่เธอชอบมากที่สุดค่ะ
 |
|
ใช่แล้วค่ะ
เพราะความรัก ความห่วงใยจึงเกิดบรรยากาศแบบนี้
ผู้ปกครองเข้าแถวยาว เพื่อซื้อขนม ที่อร่อย และลูกชอบไว้รอ
 |
|
เป็นบรรยากาศที่ยังคงอยู่ในความทรงจำจริงๆ นะค่ะ
ด้วยความที่เดินไปถ่ายไป ภาพจีงออกมาเบลอๆ แต่ก็ยังมองเห็นได้ชัดเจนในภาพของความรักความห่วงใยของพ่อ แม่ ลูก
เป็นช่วงหัวเลี้ยวหัวต่ออีกช่วงหนึ่งของชีวิต และเป็นช่วงหนึ่งของการเอาใจช่วยลูกๆ
 |
|
ขอบคุณค่ะพี่
กำลังใจเป็นสิ่งสำคัญยิ่งจริงๆ ค่ะ
สอบได้หรือไม่ เป็นอีกเรีอง
สอบได้ก็ดี สอบไม่ได้ก็สู้กันใหม่ ในสนามแห่งใหม่
ขอเพียงอย่าหมดกำลังใจก่อน
พี่ผ่านแบบนี้ตอนพาแตมไปสอบ เข้าแถวซื้อข้าวรอลูก ผู้ปกครองนั่งคุยกันได้เพื่อนเพิ่มอีก 5คน
ดีใจด้วยที่ได้ทำหน้าที่แม่อย่างสมบูณร์แบบ
สังคมดีเริ่มต้นที่่ครอบครัว
ส่งกำลังใจให้นะคะ
เห็นบรรยากาศแล้วสงสารน้องๆ
ทำไมบ้านเราแข่งขันสูงมาก
ตอนเด็กๆเป็นเด็กบ้านนอก ต้องเดินทางคนเดียว
แต่ทุกๆๆสิ่งก็ผ่านไปได้ด้วยดี
ดูแล้วอบอุ่นดีนะครับ
ขอให้น้องประสบความสำเร็จนะครับ มาเชียร์พี่และน้อง
อ่านแล้วรู้สึกซึ้งใจในความอดทนของคุณแม่ และน้องนะคะ
ความสำเร็จอยู่แค่เอื้อมแล้วค่ะ
สวัสดีค่ะน้องกระติก
- ขอให้สมกับการทุ่มเททั้งคุณแม่ คุณลูกนะคะ เห็นแบบนี้แล้วนึกถึงตัวเองค่ะ แต่ตอนนี้สบายแล้ว ลูกเรียนจบ เค๊าบอกว่าเหนื่อย ขอพักการเรียนไว้เท่านี้พี่ก็ไม่บังคับค่ะ