หากสมาชิกท่านใดติดตามงานเขียนของดิฉันทั้งในบันทึกหรืออนุทิน แม้เพียงบางส่วน ก็จะสัมผัสได้ถึงความมุ่งมั่น ที่จะพัฒนาวิชาชีพพยาบาลที่ดิฉันรัก ในภาพใหญ่ .. เมื่อเริ่มก่อตั้งสภาการพยาบาลใหม่ๆ ดิฉันจึงอยากเข้าไปมีส่วนร่วมในคณะกรรมการ ชุดนี้มาก วิธีการที่จะแทรกตัวเข้าไปได้มี 2 หนทางคือ แต่งตั้ง-เลือกตั้ง หนทางแรกนั้นเป็นหนทางตัน หากเป็นหนทางหลังก็มีโอกาสแม้จะเพียงริบหรี่ ก็กลับมานั่งถามว่าตนเองเป็นใคร ทบทวนวิธีการที่จะช่วยให้ผู้คน โดยเฉพาะในวงการพยาบาลรู้จักตน มี 2 แนวทางเช่นกัน คือ มีบารมี-มีความสามารถ แนวทางแรกนั้นเกือบตัน แนวทางที่สองดูจะสะดวกกว่า จึงเริ่มพัฒนาตนเอง เพื่อให้เป็นที่รู้จักในวงการวิชาการสุขภาพจิตและจิตเวช การมีผลงานวิชาการนำเสนอทุกปี ทำให้เป็นที่รู้จักในวงการมากขึ้น
"สวัสดีค่ะพี่.. ปีนี้พรีเซนต์อะไร" "นั่นแน่ เจอขาประจำแล้ว" "พี่ทำอะไรอยู่ ปีหน้ามาเจอกันนะ" ฯลฯ
ปีนี้ และเวลาขณะนี้ กำลังอยู่ในกระบวนการเลือกตั้งคณะกรรมการฯ รอบใหม่วาระ 2557-2561 ดิฉันอายุ 52 ปีแล้วค่ะ ถึงเวลาอันสมควรที่จะประกาศเจตนารมณ์ จุดยืน ความมุ่งมั่นที่จะเข้าไปมีส่วนร่วมพัฒนาวิชาชีพพยาบาลที่ฉันรัก แต่กรมสุขภาพจิตเป็นเพียงกรมเล็กๆ ในกระทรวงสาธารณสุข เปรียบได้เพียงฝุ่นละออง ไม่เฉียดเป้าหมายที่ต้องการ
พี่น้องพยาบาลกลุ่มหนึ่งที่รับทราบเจตนารมณ์และมีความศรัทธา เสนอตัวเป็นจิตอาสาช่วยหาเสียงจากกลุ่มเพื่อน และเพื่อนของเพื่อนตนในสังคมเครือข่าย เพื่อส่งดิฉันให้ถึงฝัน .. ดิฉันรู้สึกซาบซึ้งใจยิ่งนัก อยากประกาศให้โลกรู้ว่า ดิฉันจะได้รับการเลือกตั้งเป็นคณะกรรมการสภาการพยาบาลหรือไม่ก็ตาม แต่ดิฉันรู้สึกสุขใจในมิตรภาพที่เพื่อนๆ และเครือข่ายมอบให้ ตลอดไป..
ขออนุญาตลงภาพหาเสียงที่จัดทำเองง่ายๆ ฝากไว้ในสังคม GotoKnow นะคะ หากพี่น้องพยาบาลในสังคม GotoKnow จะเลือกดิฉันด้วย ไม่รังเกียจค่ะ กลับจะรู้สึกขอบคุณอย่างมากที่ไว้ใจ
เมื่อเรามีจุดยืนเราก็จะมีฐานที่มั่นคง ... ผมเป็นกำลังใจให้นะครับ
สวัสดีครับ
ขอให้เป็นไปตามปณิธานที่ตั้งใจไว้จงทุกประการ นำไปสู่การมีสุขภาพดีของผู้รับบริการถ้วนหน้าต่อไป ขอบคุณครับ
เป็นกำลังใจให้ค่ะ
ขอบคุณ คุณธีระวุฒิ ศรีมังคละค่ะ
ดิฉันเป็นสมาชิกครอบครัว GTK ได้ครึ่งปีแล้ว ดูหมือนเรายังไม่เคยโคจรมาพบกัน ยังไม่เคยมอบดอกไม้หรือแสดงความคิดเห็นในบทความให้กัน จึงกลับไปทำความรู้จักจากข้อมูลที่ให้ไว้ .. ถึงกับอึ้งเลยนะคะ ดิฉันสัมผัสกลุ่มเยาวชนมาพอสมควร แต่ไม่ใช่แบบนี้ (แบบไหนคิดเอาเองนะคะ) ถ้าดิฉันมีโอกาสเหมือนคุณธีระวุฒิ ก็น่าจะเก่งเทียบเท่ากันนี่แหละ(ฮา..) อย่าทิ้งงานเขียนนะคะ กว่าจะเขียนได้สักเรื่องมันต้องผ่านการสะสม วิเคราะห์ สังเคราะห์ แล้วก็กลั่นกรอง เรียบเรียง และใช้ความกล้าหาญมากพอดู ยังไม่รวมที่คุณธีระวุฒิกล้าแสดงความเห็นด้วย ขอชื่นชมนะคะ ชื่นชมอนาคตของชาติค่ะ .. ดารนี
ขอบคุณคุณ Krutoiting ดร.พจนา แย้มนัยนา สำหรับกำลังใจที่มีให้ ขอบคุณเจ้าของดอกไม้ทั้ง 9 ดอก ณ เวลานี้ (เปิดช่องไว้ เพราะอยากได้ดอกไม้อีกสัก 10-20 ดอก ฮา..) ทุกท่านล้วน 'ตัวจริง' ในครอบครัว GTK หากส่งบทความลงเผยแพร่แล้วละก็ อย่าคิดว่าจะรอดสายตาท่านทั้งหลายเหล่านี้ไปได้ ดิฉันรู้สึกซาบซึ้งมากค่ะ ขอบคุณอีกครั้งนะคะ .. ดารนี
ดิฉันขอบคุณคุณธนา นนทพุทธ ด้วยค่ะ ไม่ได้ลืมขอบคุณนะคะ เพียงแต่กังวลว่าจะสะกดชื่อ Krutoiting ผิด จึงหลุดไป กลับมาขอบคุณแล้วค่ะ .. ดารนี