สวัสดีครับท่านผู้อ่านบันทึกนี้ขอนำเรื่องราวมาเล่าสู่กันฟังนะครับ การเดินทางครั้งนี้ผมได้เรียนรู้หลายๆ สิ่งทั้งประสบการณ์, ความรู้, วัฒนธรรมประเพณีและมิตรภาพ ซึ่งผมขอแบ่งส่วนการเขียนบันทึกเป็น 7 ประเด็น ดังนี้ การเดินทางสู่มิตรภาพ, แหล่งพักพิงแสนสุข, เข้าครัวใกล้ชิดธรรมชาติ, เข้าลำเนาไพรสัมผัสแมกไม้, ต้อนรับกัลยาณมิตร, เรียนรู้วิถีชีวิตและวัฒนธรรมประเพณี
.................................................................................................................................................
การเดินทางสู่มิตรภาพ
นักเดินทางจำนวน 5 คน ประกอบด้วย ว่าน, นัท, ดรีม,แพรและผม ได้ขึ้นรถจากสายใต้ เวลา 18.30 น. สู่ อ.ย่านตาขาว จ.ตรัง อันเป็นจุดหมายปลายทางตามคำเชิญชวนของแม่หยิน หรือ ครูหยิน ที่ทุกท่านรู้จัก
เราเดินทางไปถึง 8.00 น. ลงรถที่ตลาดย่านตาขาว จึงถือโอกาสเดินตลาดเช้า(แท้จริงแล้วสายมากๆ 555) เพื่อเป็นความรู้สึกแรกที่สัมผัสปักษ์ใต้
แวะร้านไก่ย่าง
เดินต่อแม้ตลาดจะเลิกแล้วก็ตามที
เมื่ออิ่มท้องเราก็ติดต่อแม่หยินเพื่อให้มารับพวกเราครับ ครั้งแรกที่พบกันเราได้รับรอยยิ้มจากแม่หยินและพ่อเสริมอย่างอบอุ่นหัวใจ
...............................................................................................................................................
แหล่งพักพิงแสนสุข
แล้วก็ได้เวลาเดินทางเข้าสู่บ้านสวนไอดินกลิ่นกลิ่นป่า ที่เป็นศูนย์กิจกรรมสร้างคนมาหลายๆ ต่อหลายรุ่นแล้ว ครั้งนี้ได้มาเจอของจริง จึงขอบอกได้ว่า "สุข สุด สุด" สำหรับที่นี่ครับ
ป้ายด้านหน้า
ดรีมมี่ จึงขอดื่มน้ำชื่นใจสัก 1 กระบวย
บ้านสวนไอดินกลิ่นป่า เป็นค่ายที่เหมาะแก่การเรียนรู้โดยอาศัยแม่หยินและพ่อเสริมเป็นกำลังหลัก อีกทั้งมีธรรมชาติเป็นครูอีกด้วย ท่านคงได้ชมภาพสถานที่ต่างๆ ไปบ้างแล้ว แต่ผมขอนำเสนออีกสักรอบครับ
ศาลาเอนกประสงค์
ศาลานี้นอนหลับเย็นสบาย อากาศถ่ายเทดีแถมทั้งมีบ่อน้ำริมศาลาอีกด้วยครับ ยามเย็นมีเสียงนกส่งเสียงไพเราะชวนฟัง กลิ่นไอธรรมชาติเข้ามาปะทะกับจมูกพาใจสบาย
ต้นยาง
แม่หยิน พาชม
แม่หยินพาไปชมสวนโดยรอบ เพื่อเป็นการแนะนำจุดต่างๆ เพื่อเป็นประโยชน์ในการใช้สอยพื้นที่ บ่อน้ำที่นี่มีเป็นสิบครับ จำไม่ได้ว่า 13-14 บ่อนี่แหละครับ ซึ่งรับรองได้เลยว่ามีน้ำใช้ตลอดปีแน่นอน
...............................................................................................................................................
เข้าครัวใกล้ชิดธรรมชาติ
เมื่อถึงเวลาอาหารแม่หยินได่เปิดโอกาสให้หลายๆ คนได้แสดงฝีมือหรือตามสำนวนสุภาษิตที่ว่า "เสน่ห์ปลายจวักผัวรักจนตัวตาย" The way to a man's heart is through his stomach. พวกเราจึงเข้าครัวร่วมกัน ใครมีฝีมือในการปรุงก็ปรุง ใครปรุงไม่เก่งก็ล้างผัก, จาน ฯลฯ
มะอึก : รสชาติเยี่ยมครับ
น้องอัญชัน (ลูกสาวคนเก่งของครูหยิน)
น้องว่านและน้องนัท
พ่อครัวและแม่ครัวมืออาชีพ ที่ทำอะไรก็อร่อยทุกอย่าง โดยเฉพาะพ่อครัวครับดูจากขนาดตัวแล้วท่านน่าจะเข้าใจ 555
ผมจำขึ้นใจตามคติของแม่หยินที่ว่า "ของเก่าหมด ของใหม่มา" หมายถึง ทานอาหารเก่าให้หมดไปเสียก่อนแล้วจึงค่อยนำอาหารใหม่มาปรุง เมื่ออาหารใหม่มาพร้อมอาหารเก่าๆ ทุกคนก็ไม่สนใจอาหารเก่า จึงทำให้เสียของหมดครับ
...............................................................................................................................................
เข้าป่าลำเนาไพรสัมผัสแมกไม้
ก่อนไปรับลุงบังวอญ่าและ อ.ขจิตและกล้วยไข่ แม่หยินได้พาไปเข้าป่าครับ ไม่เคยเดินป่าขนาดนี้มาก่อนเลยครับ
สวนพฤษศาสตร์สากลภาคใต้
เป็นอย่างไรครับ?
ชักภาพสักนิดครับ
หนทางอยู่ด้านหน้า สู้ต่อไป!
ครูหยิน : กัลยาณมิตร G2K
...............................................................................................................................................
ต้อนรับกัลยาณมิตร
พอเสร็จจากกิจกรรมการเดินป่าใหญ่ เราก็เข้าสู่สังคมเมืองเพื่อไปรับกัลยาณมิตรผู้คุ้นหน้าคุ้นตากันครับ นั่นคือ อาจารย์ขจิต, สาวกล้วยไข่และลุงบังวอญ่า โดยเริ่มจากรับที่แรกสนามบินจังหวัดตรังและไปที่สถานีขนส่งผู้โดยสารตรัง
มาถึงแล้ว!
ลุงบังจ๋า!
เมื่อได้พบกันครบจำนวน เราเดินทางกลับบ้านสวนไอดินกลิ่นป่า เพื่อสนทนาตามประสาและสร้างความสุขสนุกสุดหรรษาด้วยหลากหลายกิจกรรมครับ
.............................................................................................................................................
แล้วจะกลับมาเล่าต่อในตอนต่อไปนะครับ ติดค้างไว้ 1 ตอนใหญ่ๆ คือ
- เรียนรู้วิถีชีวิต,ประเพณีและวัฒนธรรม
ดีใจด้วยค่ะ การเดินทาง ด้วยความสุข ได้เรียนรู้ เกิดประสบการณ์การเรียนรู้ นะคะ ได้พบกัลยามิตร ครูหยิน นะคะ ขอบคุณบันทึกดีดีนี้ค่ะ
ว่าที่ครูอาร์ม เล่าละเอียดยิบเลย
มิตรภาพไร้ขีดจำกัด...G2K เสียดายมีเวลาน้อยไปเลยไม่ได้เรียนรู้ภาคกลางคืน
เสียดายนะคะ พี่ไม่ได้ไปตามคำเชิญ ...ไปไหนยากเหลือเกินค่ะ ติดบ่วงเยอะแยะไปหมดค่ะ
สนุกสนาน และได้ทานอาหารปักต์ใต้อร่อยๆ ด้วยใช่ไหมค่ะ
อยากเจอทุกท่านจังครับ
ชื่นชมบันทึกการเดินทางที่ถ่ายทอดเรื่องราว และกิจกรรมได้ดีมากๆค่ะ
น่าสนุกจังเลยค่ะ น้องอาร์ม
เดินทางอย่างมีความสุข
ครูชอบเรื่องซาไก ทีแรกสงสัยเหมือนกันว่าทำไมกลัว Mike มากขนาดนั้น
55
-สวัสดีครับ..
-มาตามติดชีวิตชาวค่าย 555
-เดินทางแบบนี้ได้ประสบการณ์ดีๆ ระหว่างทางมากมายนะครับ...
-สรุปว่าอาหารมื้อนี้อร่อยมากๆ ใช่ไหมครับ??
-ท่าทางแม่ครัวพ้่อครับดูเข้าที....
-ขอบคุณภาพกิจกรรมที่นำมาฝากครับ..
เขียนละเอียดจริงๆ พี่อาร์ม เราเริ่มไม่ถูกเลยมันแลเยอะไปหมด ไม่รู้จะเริ่มเรื่องอะไรดี
เพิ่งได้แวะเข้ามาอ่านเขียนได้สุดยอดจริง ๆ เป็นทั้งครูดี มีความสามารถในการเขียน...มีทักษะในการจัดกิจกรรมทำให้ครูหยินมีความสุข และดีใจมากที่ลูกชายแม่...มากไปด้วยความสามารถขอโทษที่มาอ่านช้ามิใช่ว่าจะลืมเลือน
แต่ภาระหน้าที่ และมีกิจกรรมอย่างต่อเนื่องจึงมีโอกาสน้อยนัก...เมื่อได้อ่านก็ทำให้รู้สึกปลื้มจริง ๆ
ย้ำอีกทีว่าคิดถึง และอวยพรให้สอบบรรจุได้นะครับ...รักเป็นห่วงจ้า
ดีใจด้วยกับคุณครูคนใหม่ ที่ไม่ใช่ว่าที่ครูแล้วนะจ๊ะ