เกาะเกร็ด วิถีที่เปลี่ยนไป


                    สวัสดีครับ เมืออาทิตยัมีโออกาสไปเที่ยวเกาะเกร็ดเป็สครั้งที่ ๒ หลังจากไปครั้งแรกเมื่อประมาณ ๔ ปีแล้ว อะไรก็เปลี่ยนไปครับ ผมและน้องๆที่ทำงาน กลับจากเชียงใหม่ ลงที่กรุงเทพ เพื่อเข้ารับการสัมมนาเข้มของ มสธ วันเสาร์ และวันอาทิตย์ อาจารย์ให้กลับก่อนเพราะมีม็อบมาที่เมืองทอง วันอาทิตย์กว่าจะมม่รถทัวร์กลับใต้ ก็ประมาณ บ่าย ๓โมงเย็น จึงชวนน้องๆไปเที่ยวเกาะเกร็ดกันดีกว่า ลงเรือข้ามฟ้าไปขึ้นที่ฝั่งเกาะเกร็ด แปลกตาแปลกใจ ทำมาอยู่ทีท่าวัด เดินลงจากท่า ออกไปทางขาว นนี้มันไม่มช่เกาะเกร็ดที่เราเคยมา นี่หว่า หรือว่าเราจะจำเพี้ยน เดินไปเรื่อยๆ ร้านคงร้านค้าไม่ก็ไม่เหมือนเดิม แต่คล้ายๆ เดินไปสักพัก เจอร้านขนมไทยโบราณ เอ่ นี้ใช่ครั้งก่อนฏ้มียังเคนถ่ายรูแมาเล่าพวกเรานี้นนา หรือว่า ความจำเสื่อม เดินไปอีกเจอวัด ไผ่ล้อม กำลังมีงานบุญพอดดี ไม่แน่ใจว่าเป็นงานทอดกฐินหรือเปล่า คนไม่เยอะเท่าไร่เลยแวะไปร่วมบุญกับเขาด้วย แต่ก็แปลกคนที่มาร่วมงานล้วนแต่เป็นคนมอญ รามัญเกือบทั้งหมด พูดภาษาที่ผมฟังไม่รูเรื่อง 

 เกาะเกร็ดที่เป็นตลาดปัจจุบัน เป็นอีกฝั่งหนึ่ง อยู่ทางขวามือ เป็นแนวเลียบคลองลัดเกร็ด หรือเส้นทางที่เรือนำเที่ยวชมคลองขนมหวาน ตลาดเกาะเกร็ดปัจจุบัน ขาดความเป็นธรรมชาติ ความเป็นกันเอง หรืออาจะเป็นเพราะพื้นที่แออัด ลักษณะเป็นการค้าเชิงธุรกิจมากกว่าเก่า ผมยังไม่ลืมที่จะย้อนหาเกาะเกร็ดในอดีต โรงเตาเผา กลุ่มเรียนรู้เศรษฐกิจพอเพียง ร้านกาแฟ ศูนย์โอท็อป และวัดฉีมพลี ซึ่งครั้งก่อนที่ผมมา ผมยังยืนถ่ายรูปกับคนงานก่อสร้างซุ่มประตูผมยังจำได้ ก่อนกลับจากการเดินเที่ยวตลาด สุดสายสุดทางก็ย้อนกลับมาทางเดิม ผมลองนึกย้อนเมื่อก่อนไปทางซ้ายมือผมลองเดินไปดูใช่จริงๆครับเกาะเกร็ดที่ผมเคยมาเมื่อ ๔ ปีที่แล้วอยู่ด้านนี้จริงๆ ติดแม่น้ำเจ้าพระยา ผมลองเดินลึกเข้าไปเจอป้ายบอกทางบอกสถานที่ บอกเส้นทาง ลึกเข้าไปอีกยิ่งเงียบๆ เจอรถเข็นขายก๋วยเต๊่ยว จากการสังเกต และสัณนิฐานเข้าใจว่าทางฝั่งนี้เป็นที่ตำ มร่องรอยนน้ำท่วมขัง อาจจะเป็นสาเหตุจากนน้ำท่วมใหญ่เมื่อ ปี ๕๔ ทำให้ต้องย้ายตลาด ย้ายที่ทำมาหากิน ไปอยู่ทางฝั่งวัดไผ่ล้อมแทนที่จะเป็นฝั่งวัดฉีมพลี

                     ที่ไหนได้ ผมคิดว่าผมความจำเสื่อม มาแค่นนี้ก็หลงจำทิศไม่ได้ แต่อย่างไร่ก็ตามเกาะเกร็ดก็ยังเป็นเกาะเกร็ดวิถีชีวิตย่อมเปลี่ยนไปตามกระแสสังคม ตามยุุคตามสมัย ทุกสิ่งทุกอย่างยย่อมต้องปรับเปลียน เพื่อความอยูรอด เอกลักษณ์อีกอย่างของเกาะเกร็ดคือไม่ไม่สะพานข้ามและในเกาะไม่มรถยนต์ใช้มีแต่รถจักยาน และไปคราวนี้ เจอมอเตอร์ไซค์ ๓ คัน อย่างไรก็ตามในวันนั้นก็ยังคมมีนักท่องเที่ยวเข้ามาเที่ยวชมจับจ่ายใช้สอยมากเหมือนเดิมครับ

หมายเลขบันทึก: 553541เขียนเมื่อ 14 พฤศจิกายน 2013 14:09 น. ()แก้ไขเมื่อ 14 พฤศจิกายน 2013 16:39 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท