ความสุขที่ไม่มีขาย ในวันเบาหวานโลก
กิจกรรมจิตอาสาวันนี้ทุกคนเบิกบานใจจริงๆ
เริ่มที่ตัวเอง หลังจากเมื่อวานช่วยกันทำลูกโป่งรณรงค์ และเผยแพร่กิจกรรมเบาหวานแล้ว เช้านี้จึงตื่นเช้า
และตัดสินใจเดินไปโรงพยาบาลระยะทาง 2 กิโลเมตร ใช้เวลา 11 นาทีถึงรพ. และตอนเย็นเลิกงานจิตอาสาก็ตัดสินใมจเดินกลับ
แต่ขากลับใช้เวลานานเพิ่มไปอีก 10นาที เพราะแวะทักทายคนขายริมถนน
และเดินชมท้องฟ้า มองเมฆเพื่อว่าฝนจะเทมาอีกเมื่อไหร่ จะได้วิ่งหนีให้ทัน
กิจกรรมเมื่อเช้านี้ เริ่มเวลาเกือบๆ 9 โมงเช้าแบบไม่เป็นทางการแต่ได้งานแบบทางการ
มีการคัดกรอง ชั่งน้ำหนัก และอื่นๆ เราเดินถือลูกโป่งสีขาว และนำคำขวัญไปตามOPD ต่างๆที่อยู่ในแต่ละตึก
ผู้ป่วยและญาติให้ความสนใจมาก อีกทั้งยังร่วมทำบุญสมทบทอดกฐินวัดป่ามหาชัยในวันอาทิตย์ที่จะถึงนี้ด้วยสีหน้าเบิกบาน
และมีความสุข เรียกว่าได้ทั้งบุญทั้งกิจกรรม ที่สำคัญมากๆสำหรับฉันในวันนี้คือทุกวันพฤหัสบดี
ที่ตึกแม่จะเป็นวันของสาวๆต่างบ้านเมืองที่อยู่ระหว่างตั้งครรภ์ก็ดี
หรือมาตรวจการตั้งครรภ์ก็เยอะ พวกเขาร่วมทำบุญแบบงง
ฉันจึงถามน้องล่ามชายหนุ่มเมือง มะละแหม่ง คนหนึ่งว่า
เชิญร่วมทำบุญนั้นภาษาพม่าพูดอย่างไร
หลังจากได้เรียนรู้ภาษา ฉันก็เริ่มพูด ทั้งคำทักทาย และเชิญร่วมทำบุญ สาธุ สาธุ
เป็นคำที่เกือบจะเป็นสากลโลกแล้วว่าร่วมอนุโมทนา
ขอบคุณน้องก้อนทอง พยาบาลหัวหน้าแม่และเด็ก
รวมทั้งมอญ พม่า กระเหรื่ยงต่างหยิบเงินในกระเป๋าร่วมกันทำบุญจรรโลงศาสนา (ไม่แพ้คนไทยเลย)
และสังเกตจากกริยาที่พวกเขาแสดงออก ขณะยกมือขึ้นจบอธิษฐานจิตร่วมบุญแล้ว ชื่นใจค่ะ
สำหรับกิจกรรมสนุกๆที่บู๊ธงานก็เป็นการเรียนรู้ว่าอาหารหรือเครื่องดื่มชนิดใด
ที่พวกเรานิยมกิน หรือดื่มนั้นมีส่วนผสมของน้ำตาลมากน้อยเพียงไรนั้น และมีผลต่อร่างกายอย่างไร แค่ไหน
ที่นอกจากสร้างความครื้นเครง แล้วยังเต็มไปด้วยสาระความรู้ และแนวทางการปฏิบัติตนเพื่อให้พ้นภัยเบาหวาน
ด้วยความอนุเคราะห์ถ่ายทอดความรู้จากน้องพยาบาลสายฝน เชาว์ดีกรพันธุ์ พยาบาลวิชาชีพชำนาญการ
และการจัดกิจกรรมคัดกรองอย่างเป็นระบบ เข้าถึงง่าย และทันทีจากพยาบาลญาดา ชัยกุลประเสริฐ
พยาบาลวิชาชีพชำนาญการฝ่ายงานปฐมภูมิและทีมงาน
สำหรับกิจกรรมเพลิดเพลิน เรียนรู้ อาหาร และเครื่องดื่มอย่างมีคุณค่า
ก็ได้รับการสนับสนุนจัดหา และลงทุนให้นั้นต้องขอบคุณน้องพยาบาลสายฝน เชาว์ดีกรพันธ์ค่ะ
ทำให้จิตอาสาได้นำเสนอกิจกรรมสนุกอย่างมีสาระ
ทั้งเป็นกิจกรรมสร้างความตระหนัก และการให้ความเอาใจใส่ในสุขภาพของตนเอง ก็เริ่มมีผู้ป่วยให้ความสนใจมากขึ้น
ส่วนรูปภาพของกิจกรรมนั้น เห็นว่าหลายๆฝ่ายก็ได้พากันนิยมถ่ายไว้ระลึกถึง และต่อยอดงานต่อไปแล้ว
จิตอาสาสนุกกับการนำเสนอกิจกรรมและเกม เราจึงไม่ได้เก็บบันทึกถ่ายภาพเก็บไว้เลย รอผู้ใจดีอนุเคราะห์ค่ะ อิอิ
แต่ได้จดจำและบันทึกความประทับใจถึงเจ้าหน้าที่ของโรงพยาบาลทั้งผู้รับผิดชอบโครงการ และทีมงาน รวมทั้งทีมร่วมงาน
ทีมเชียร์ มากมาย จิตอาสาที่พาผู้ป่วยผู้ร่วมงาน สนุกกับเกมโชว์ รวมทั้งฝนที่เทลงมาคั่นรายการ
ให้ได้พักและรับประทานอาหารกลางวันท่ามกลางฝนโปรยให้ชุ่มฉ่ำหัวใจ ในวันเบาหวานโลก
งานนี้ขอเม้าส์หน่อยว่าจิตอาสาสูงวัยอย่างป้าหมวยสามารถนำผู้ป่วยเล่นเกมได้สนุกมาก และยามว่างป้่าหมวยก็จะขายสินค้าOTOP
ประเภทหัวผักกาด ผักกาดดอง น่ารักมากๆ ซึ่ง ไม่แพ้จิตอาสาป้านงเยาว์ และลุงอรุณ 2 ตายายที่นอกเหนือจากทำงานประจำส่ง
พัสดุไปรษณีย์ แล้วยังแบ่งปันเวลามาให้กับงานจิตอาสาทุกครั้งเลย ป้าเยาว์นั้นเก่งหลายอย่าง ไม่ว่าจะเป็นเรื่องการฝีมือ
และการหัตเวช ที่สามารถช่วยเหลือเพื่อนผู้ป่วยก่อนถึงมือหมอไปแล้วนับไม่ถ้วน ยังมีจิตอาสาอีกหลายท่านที่แวะเวียนกันเข้ามาร่วม
กิจกรรม มาร่วมรณรงค์ส่งเสริมสุขภาพ สู้เต็มที่ ทำเต็มที่ ที่มีโอกาสคือคำขวัญของพวกเราค่ะ
ในช่วงพักกลางวัน
ก็จับเข่าแลกเปลี่ยนทั้งความรู้และการปฏิบัติตัวเพื่ออยู่กับภาวะเบาหวานให้มีความสุข
และแนวทางพ้นภัยเบาหวานด้วยตัวของเราเองก่อนพึ่งยา และที่พึ่งยาไปแล้วก็ขอให้เร่งปฏฺบัติตนเองให้พบความสุขไวๆ
ให้สุขภาพกายใจเป็นภาวะที่ปกติ นับว่ากิจกรรมวันนี้คุ้มจริงๆคุ้มที่ได้ผลึกความเข้มแข็งให้กับตัวเอง
และได้มีโอกาสช่วยเพื่อนผู้ป่วยเบาหวานให้มีกำลังใจสู้และรู้ทันเบาหวานในตนเอง
อีกทั้งสุดๆกับความรู้สึกดีๆที่ทุกคนมีให้กัน
เรานัดหมายทำงานเพื่อสังคม เพื่อผู้ป่วยอีกครั้งในวันที่ 29 เราจะร่วมขี่จักรยาน รณรงค์
และร่วมตั้งปณิธานว่าจากวันนี้เป็นต้นไป สำหรับการเดินทาง ระยะทาง 1-2 กิโลเมตร เราจะเดินหรือขี้จักรยาน
เพื่อสร้างสุขภาพที่ดีอีกทางหนึ่ง
ขอบคุณไพศาล ..รองผอ.ฝ่ายเภสัชกร เภสัชกรอำนวย น้องเภสัชกรมนัส น้องเภสัชกรแก้ว... และน้องๆพยาบาล
และหัวหน้าการพยาบาล และการพยาบาลฝ่ายต่างๆ รองผอ.ฝ่ายการพยาบาล น้องผู้ช่วยเหลือผู้ป่วยทุกท่าน
รวมไปถึุงน้องไมค์พยาบาลห้องคีโม และนพ.อภิชาติ ชัชอนันต์ ซึ่งกำลังตรวจรักษา
ขอบคุณงานสุขศึกษาที่มาร่วมกิจกรรมในโครงการวันเบาหวานโลก
ขอบคุณทุกๆท่านที่ดูแลสุขภารพตนเองให้พ้นภัยเบาหวาน และได้ออกมาร่วมกิจกรรมร่วมรณรงค์กับจิตอาสาด้วย
ขอบคุณความงดงามแห่งจิตใจของเพื่อนมนุษย์ทุกคน ทุกจิตวิญญาณของการเป็นผู้ให้
งานยิ่งใหญ่ได้ในใจฉัน เพราะทุกคนร่วมแรงกายใจ มิได้เกิดจากกองทุนมหาศาล หรือภาพพจน์
แต่เกิดได้เพราะทุกคนมีจิตพิศุทธิ์ มีความปรารถถนาดีอยากให้ผู้อื่นพบความสุข
ขอบคุณความดี และเสียดายที่เราไม่อาจทำกิจกรรมขี้จักยานรณรงค์เบาหวานได้
ด้วยไม่สามารถเตรียมการด้านความปลอดภัยบนท้องถนนได้อย่างฉับพลัน
และยังเป็นความฝันของเราต่อไป
ที่นอกจากจะได้ออกกำลังกายง่ายๆปรับเปลี่ยนแนวทางการดำเนินชีวิต แบบธรรมชาติ
เราจะ..ขี่จักรยานสู้ภัยเบาหวานค่ะ
ขอบคุณที่ให้เกียรติแวะมาอ่าน มาให้กำลังใจบันทึกสู้เบาหวานแบบไม่หวานค่ะ
ความเห็น (12)
มาให้กำลังใจคร้า พี่ krutoiting :)
ขอบคุณค่ะ มาเร็วไปเร็วนะคะ รักษาสุขภาพค่ะ
ขอบคุณบันทึกนี้ค่ะ
ดิฉันมีลูกน้องพม่าที่อยู่ด้วยกันมานาน
มาแรกๆ เค้าพูดภาษาไทยได้น้อยมาก
เราพูดภาษาพม่าไม่ได้เลย
อยู่ไปๆ เค้าพูดภาษาไทยได้หมด เราพูดพม่าไม่ได้เหมือนเดิมค่ะ
 |
Bright Lily |
ขอบคุณค่ะ
ไม่เป็นไรค่ะ เราจะทำเหมือนที่เค้าทำคือเราจะไปบ้านเค้า อิอิ
แล้วลองใช้ชีวิตอแบบที่เค้าใช้ในบ้านเรา 555
รับรองว่อยู่ไปๆ เราจะพูดภาษาพม่าได้หมด และเค้าจะพูดภาษาไทยไม่ได้เหมือนเดิมเช่นกัน
...เป็นกำลังใจให้ผู้ป่วยเบาหวานใช้ชีวิตประจำวันได้อย่างปกติสุขนะคะ...อยู่ในความดูแลของแพทย์..ควบคุมอาหารตามที่แพทย์แนะนำ...ออกกำลังกายให้เหงื่อออก 40 -50 นาทีต่อครั้ง/ทุกวันนะคะ...
 |
ดร. พจนา แย้มนัยนา |
การรับประทานอาหารและการได้ออกกำลังกายวันละ 40350นาที
ยังเป็นยาขนาดเอกของผู้อยู่ในภาวะเบาหวาน ที่ผู้เป็นเบาหวาน
หรือทุกๆท่านได้ดูแลสุขภาพตนเองอย่างแท้จริงนะคะ
ขอบคุณค่ะ
ส่งกำลังใจให้สู้ ค่ะ
เป็นกำลังจัยนะคะ สู้ สู้ คะ
ขออภัยค่ะ
การรับประทานอาหารและการได้ออกกำลังกายวันละ 40350นาที
ขอเปลี่ยนเป็น 40 - 50 นาทีนะคะ
ขอบคุณค่ะ
ภาพสาวน้อยน่ารักมาก
ดูเธอให้ความสนใจอะไรบางอย่าง
แต่ยังกล้าๆกลัวๆเป็นภาพที่น่ารักอีกภาพหนึ่งค่ะ
ส่วนน้องกระต่ายนั้นแน่วแน่มาก เพราะเป้าหมายที่เพ็งมองนั้นชัดเจน อิอิ