เล่าละครให้ลูกฟัง ทองเนื้อเก้า


โลกนี้ช่างเต็มไปด้วยความมืดสลัว กับความทุกข์ยากของเราเมื่อเราจมอยู่กับตนเอง แต่เมื่อเรามองดูไปรอบ ๆ จะเห็นว่า ยังมีคนที่เผชิญทุกข์อันแสนสาหัสกว่าเราเสมอ
ลูกรัก
 
แม่กำลังนั่งดูละครเรื่อง ทองเนื้อเก้า
ละครเรื่องนี้เป็นละครที่ถูกสร้างมาหลายครั้งหลายหน น่าจะอย่างน้อยสามครั้งแล้ว เมื่อปีพศ ๒๕๓๗, ๒๕๔๐ และครั้งนี้
เนื้อเรื่องใคร ๆ ก็รู้กันหมด แต่มีแฟน ๆ หลาย ๆ คน เยอะด้วยนะ(รวมทั้งแม่) คอยนั่งเฝ้าหน้าจอเพื่อรอดู ช่วงแรก ๆ ของละครแม่คอยดู วันเฉลิม ตอนเด็ก ติดใจตัวแสดงเด็กทั้งหลาย ทีมงานเลือกมาได้น่ารักน่าเอ็นดู ดูหน้าตาน่ารัก กริยามารยาทอ่อนน้อม และแสดงดี ดูเป็นธรรมชาติ
 
ถัดมาอีกระยะหนึ่ง แม่ติดตัวละครเพิ่มอีกสองตัว คือ ยายแล และแม่ปั้น อันเป็นตัวยาย และย่าของวันเฉลิม
 
 
แม่คงไม่มาเล่าเรื่องทั้งเรื่องให้น้องฟังหรอก แต่คิดไว้ว่า น่าจะไปซื้อต้นฉบับบนิยายเรื่องนี้ซึ่งเขียนโดย โบตั๋น มาอ่านอีกรอบ น้องอยากอ่านแม่ก็จะให้ยืมอ่านจ้ะ
 
 
เรื่องทองเนื้อเก้าในวันนี้ เป็นตอนอวสานแล้ว
อย่างที่เกริ่นข้างบน นิยายเรื่องนี้เป็นเรื่องราวของเด็กชายคนหนึ่งที่ชื่อว่า วันเฉลิม เพราะเจ้าตัวเกิดในวันเฉลิมพระชนมพรรษา
 
วันเฉลิมมีแม่ชื่อลำยอง
 
วันเฉลิมเป็นเด็กดี ดีบริสุทธิ์ โดยเฉพาะเรื่องความมีกตัญญูกตเวทีต่อลำยอง แม่ของตนเอง
ในทำนองกลับกัน ลำยองเป็นผู้หญิงที่ไม่ดีเลย เรียกได้ว่า เลวบริสุทธิ์ก็ว่าได้
 
.หาก วันเฉลิมรักแม่เป็นที่สุด ละทิ้งหนทางสบาย มาเลี้ยงน้อง ดูแลแม่
ทิ้งความก้าวหน้าในการเรียนขณะออกบวชเป็นเณร เพื่อมาดูแลแม่ที่กำลังป่วยหนัก
 
มันเป็นนิยายน่ะนะ นิยายที่เข้าข่าย นิย้าย นิยาย เพราะมันไม่น่าเป็นจริง ในชีวิตจริง
เอาเถอะ แม่อยากเล่าให้น้องฟังเรื่อง บทพูดของพระวันเฉลิม หลวงตา ครูที่สอนวันเฉลิมมาตั้งแต่เด็ก ๆ 
 
บางคำพูด..น้องคงเดาได้ ใช่แล้ว แม่ฟังแล้วน้ำตารื้นร้องไห้ ร้องเพราะ อิน กับคำพูดที่เป็นสัจจธรรม ตื้นตันกับชีวิตที่พบพระธรรม พบความสุขอันบริสุทธิ์ของพระวันเฉลิม ในที่สุด
 
ทั้ง ๆ ที่เป็นเรื่องราวที่รู้ ๆ กันอยู่ ฮิ ฮิ
 
 
ไม้อ่อนมันดัดง่าย ไม้แก่มัีนดัดยาก..(คำของหลวงตาสอนเด็ก ๆ  ที่มาวิ่งเล่นในวัด โดยเล่านิทานชาดกให้เด็ก ๆ ฟัง)
 
เรากลับไปแก้ไขหรือเปลี่ยนแปลงอดีตไม่ได้ 
แต่เราสร้าง "ปัจจุบัน"ได้  
 
นั่นคือ คนเราเปลี่ยนอดีตไม่ได้ แต่เราเป็นผู้เลือกที่จะกระทำ กรรมดีในปัจจุบันได้
จะเป็นลูกของผู้หญิงขี้เมา ลูกคนบ้า ที่ไร้อนาคต
หรือจะเลือกเป็นลูกผู้หญิงคนเดิมคนนี้แต่ตั้งใจเรียน และมีอนาคต...
(พระวันเฉลิมสอนน้องต่างพ่อ)
 
โลกนี้ช่างเต็มไปด้วยความมืดสลัว กับความทุกข์ยากของเราเมื่อเราจมอยู่กับตนเอง
แต่เมื่อเรามองดูไปรอบ ๆ จะเห็นว่า ยังมีคนที่เผชิญทุกข์อันแสนสาหัสกว่าเราเสมอ
(ตอนพระวันเฉลิมเดินทางไปดูชีวิต เสาะหาสัจธรรม และเพื่อเรียนพระธรรมต่อที่อินเดีย)
 
ศรัทธาของคนสิ้นหวัง แม้เพียงเศษไม้ก็ต้องยึดเอาไว้ (ตอนเห็นคนแช่แม่น้ำคงคา)
 
แม่จะเป็นผู้หญิงขี้เมา หรือเป็นคนบ้า..แม่ก็เป็นคนที่งดงามเสมอในใจของอาตมา(ตอนสอนน้องชายต่างพ่อ)
 
 
 
 
ลูกอ่านบทนำแค่นี้ก่อน เจอกันเมื่อไหร่ แม่ต้องคุยถึงเรื่องนี้ต่อแน่ ๆ  มาดูอีกสักรอบเป็นเพื่อนแม่..:-)
 
รักลูกมาก
 
แม่เอง
หมายเลขบันทึก: 554561เขียนเมื่อ 25 พฤศจิกายน 2013 23:49 น. ()แก้ไขเมื่อ 25 พฤศจิกายน 2013 23:49 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (6)

...เป็นคนที่ไม่ดูหนัง ดูละคร...แต่อ่านแล้วประทับใจมากๆ...ขอบคุณค่ะ

คนติดกันทั้งเมืองนะคะ ไปไหนมาไหนก็ได้ยินคนเอ่ยถึง แต่คุณยายไม่มีเวลาได้ดูค่ะ เคยดูสมัยก่อนที่คุณอภิรดีนำแสดง ประทับใจมากๆค่ะ

ชีวิตจริง ยิ่งกว่านิยายอีกนะครับคุณหมอ

ชีวิตจริง วันเฉลม อาจจะไม่ใช่คนดี กตัญญู อาจจะไม่พบธรรมะก็เป็นได้...

สา'สุข เรากำลังเน้น 2ก & 2ล นะคะคือ กิน... นมแม่อย่างน้อย 6 เดือน กอดลูกแล้วบอกว่า รักเขาบ่อยๆ ..... เล่นกับลูก เล่านิทาน งานวิจัย พบว่าการเล่านิทาน จะทำให้สมองเด็ก มีจินตนาการ ที่"บรรเจิด" นะคะ ขอบคุณบันทึกดีดีนี้ค่ะ

ครั้งนี้ไม่ได้ติดตามแต่ก็คอยแนะนำเด็กๆ ให้รู้จักเลือกแบบอย่างที่ดีค่ะ

คล้าย ๆ กันค่ะ ปกติไม่ติดละคร แต่เรื่องนี้ออนแอร์ช่วงทำงานหนักจึงดูคลายเครียด ดูไปดูมาติดตัวแสดงเด็กก่อน (คนเล่นเป็นวันเฉลิมทุกคน) ต่อมาติดใจข้อคิดธรรมท้ายละคร เป็นคำสอนจากพระว.วชิรเมธี ผู้จัดทำเข้าใจแทรกข้อธรรมคำสอนนะคะ จึงติดค่ะ

อ้อ บทพูดของพระวันเฉลิมตอนอวสานดีจริง ๆ ทุกบท ดร.พจนาลองเปิดดูละครย้อนหลังนะคะ

ผู้เขียนบทเก่งจริง ๆ

ขอบคุณค่ะ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท