พ่อผู้ให้
วันนี้เป็นวันพ่อ...ฉันไม่เคยเรียกใครว่าพ่อ
ฉันมีแต่เตี่ยเตี่ยซึ่งจากลูกสิบคนด้วยวัยเพียง ๖๗ ปี
ฉันไม่รู้หรอกว่าเตี่ยรักพวกเรามากเพียงใด
รู้แต่ว่าวันใดที่เราไม่สบายจะมีสองมือของเตี่ยคอยโอบอุ้มดูแล
ซื้อน้ำส้มมาให้ฉันกิน พาลูกใส่เข่งซึ่งผูกอยู่กับท้ายรถจักรยานคันใหญ่
พาไปหาหมอญี่ปุ่น...
หน้าหนาวคราวใด ฉันคิดถึงเตี่ยเสมอ พวกเราไม่มีผ้าห่มผืนใหญ่แต่เรามี
กระสอบข้าวสารที่เตี่ยนำมาแก้ปัญหาใ้ห้พวกเรารอดตายจากลมหนาว
ทุกค่ำคืนเตี่ยมักจะดูแลพวกเราก่อนนอนด้วยการเปิดมุ้งสำรวจว่าตรงไหนขาดจะหายางมาผูก ถือเทียนเล่มเล็ก ๆ ไปลนยุงที่อยู่ในมุ้งลูก ๆ จะได้หลับสบาย...บ่อยครั้งที่ฉันรู้สึกหวาดเสียวกลัวมุ้งจะไหม้แต่เตี่ยก็ไม่เคยทำมุ้งไหม้สักครั้ง
ฝีมือการทำอาหารของเตี่ยไร้เทียมทาน ทุกเช้าฉันจะเห็นเตี่ยหิ้วอาหารสดจากตลาดเพื่อนำมาปรุงอาหารเลิศรสให้พวกเราล้อมวงกันกินอย่างมีความสุข มะเขือยาวผัดใส่ใบโหระพา ถั่วงอกผัดเต้าหู้ พะโล้ขาหมู ผัดผักบุ้งไฟแดง ที่อร่อยที่สุดในโลก
ภาพของเตี่ยมีน้อยนัก แต่ภาพแห่งความทรงจำกลับมีมากมายในหัวใจพวกเราโดยเฉพาะแววตาที่อ่อนโยนด้วยความรักที่มีต่อพวกเรา ฉันไม่เคยลืมเลือน
ขอบคุณเตี่ยที่ให้ีชีวิต ให้บทเรียนอันมีค่า ให้ความเมตตา เตี่ยไม่เคยสอนอะไรพวกเรานอกจากการกระทำ จิตใจที่งดงามชอบช่วยเหลือผู้อื่นถ่ายทอดถึงลูก ๆ ให้รู้จักแบ่งปัน ที่สำคัญลูกหลานของเตี่ยทุกคนเป็นคนดีไม่เคยสร้างปัญหาให้สังคมนั่นคือผลผลิตอันยิ่งใหญ่ของเตี่ยที่มีต่อโลก
ธรรมทิพย์
๕ ธันวาคม ๒๕๕๖
ความเห็น (7)
พ่อ อยู่ในดวงใจ ของลูกๆ ทุกคนค่ะ
ขอบพระคุณทุกดอกไม้กำลังใจ
ขอบคุณค่ะคุณ Wahoo ที่ชอบมะเชือยาวผัดใบโหระพาเหมือนกัน
ขอบพระคุณค่ะ คุณหมอเปิ้ลที่มาเป็นกำลังใจให้เสมอ
-สวัสดีครับ
-ตามมาร่วมระลึกถึงพระคุณพ่อครับ
ขอบพระคุณค่ะ คุณเพชรน้ำหนึ่ง
ขอให้มึความสุขในวันพ่อนะคะ
ขอชื่นชมกับพ่อของคุณครูด้วยครับ
เลี้ยงลูกเก่งมาก
ขอบคุณคุณครูทีเล่าเรื่องดีๆให้อ่านครับ
ขอบพระคุณค่ะ อาจารย์ขจิต
พ่อของอาจารย์ก็คงมีเทคนิคการเลี้ยงดูไม่เป็นรองใคร
ถึงได้มีลูกที่เป็นคนดีเสียสละเพื่อสังคมได้เพียงนี้