หลักไมล์เล็กๆ : ชั้นเรียนภูมิปัญญาภาษาไทยที่เปลี่ยนไป (๓)
ในวงแลกเปลี่ยนเรียนรู้รอบสุดท้ายของครูภูมิปัญญาภาษาไทย ประจำภาคเรียนจิตตะ เมื่อวันพุธที่ ๑๘ ธ.ค.๕๖ คุณครูส้ม – อรชนก ขาวอุบล คุณครูหน่วยวิชาภูมิปัญญาภาษาไทย ระดับชั้น ๒ นำเรื่องแรงบันดาลในการเขียนกลอนสี่ของลาเต้ - ด.ช.นนทวัชร์ สิทธิวัฒนานนท์ ห้อง ๒/๑ มาให้ได้เรียนรู้กัน
ภาคเรียนฉันทะ นักเรียนชั้น ๒ ได้ฝึกการเขียนกลอนสี่ชมต้นไม้ที่ตนสนใจกันมาแล้ว ภาควิริยะ พวกเขาเขียนกลอนสี่เกี่ยวกับเรื่องราวของชีวิตสัมพันธ์ ฉัน ข้าว และชาวนา มาในภาคจิตตะ เขียนกลอนสี่ชมอาหารคาวหวานสำหรับคนที่รัก ที่ทุกคนต่างก็ตั้งใจคิด และ ปรุงให้เหมาะกับธาตุเจ้าเรือนของบุคคลอันเป็นที่รักผู้นั้น
คาบเรียนนี้เริ่มด้วยการให้นักเรียนบอกว่านักเรียนมีความรักต่อสิ่งใดหรือใครบ้าง นักเรียนต่างก็แสดงความคิดเห็นอย่างหลากหลาย เช่น รักพ่อแม่ พี่น้อง ปู่ย่าตายาย เพื่อน ครู รักบ้านเมือง รักประเทศชาติ และเมื่อวันที่ ๕ ธันวาคม ซึ่งเป็นวันเฉลิมพระชนมพรรษาพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวฯ ที่นักเรียนได้แสดง และได้เห็นความจงรักภักดีที่ทุกคนมีต่อพระองค์ท่าน
เมื่อนักเรียนนำเสนอความคิดเห็นของตนเองที่มีต่อเรื่องของความรัก ครูก็เปิดโจทย์ให้ทุกคนช่วยกันแต่งกลอน ๒ บท ในหัวข้อที่สมาชิกทั้งห้องเห็นพ้องกันว่าจะแต่งกลอนสี่ถึงใคร ผลปรากฏว่า นักเรียนห้อง ๒/๑ เลือกที่จะแต่งกลอนสี่แสดงความรักต่อพ่อแม่ด้วยกัน แล้วก็มีเสียงเล็กๆ ของเด็กชายลาเต้ ดังแว่วมาให้ได้ยินว่า “ทำไมไม่แต่งถึงในหลวงล่ะ”
เมื่อทั้งห้องช่วยกันแต่งกลอนสี่แสดงความรักต่อพ่อแม่เรียบร้อยแล้ว ขั้นต่อไปคือการสร้างสรรค์ชิ้นงานการเขียนบรรยายนิสัยของคนที่รัก และร้อยเรียงออกมาเป็นกลอนสี่ ๒ บท
เด็กชายลาเต้เลือกที่จะเขียนบรรยาย และแต่งกลอนสี่ถึงในหลวง
แล้วลาเต้ก็ทำงานออกมาได้เสร็จสมบูรณ์ อีกทั้งยังไพเราะสละสลวย ในขณะที่ทำงานครูสังเกตว่าลาเต้ลงมือสร้างผลงานชิ้นนี้ด้วยความตั้งใจอย่างยิ่ง ส่งผลให้คุณภาพของงานชิ้นนี้แตกต่างไปจากงานชิ้นก่อนๆ ที่ลาเต้เคยทำมาส่งอย่างเห็นได้ชัด ทำให้ครูยิ่งชัดเจนว่าแรงบันดาลใจมีส่วนสำคัญต่อการสร้างสรรค์ผลงานชิ้นหนึ่งๆ มากเพียงใด
ในหลวงใจดี มีบุญคุณมาก
ไม่มีของยาก ท่านทำไม่ผิด
ไม่เคยทำบาป ตราบใดท่านคิด
ไม่เคยขัดติด ไม่เคยลดละ
ลาเต้ – ด.ช.นนทวัชร์ สิทธิวัฒนานนท์ ห้อง ๒/๑
กลอนสำนวนอื่นๆ
แม่ฉันนั้นดี เพราะมีน้ำใจ
เหมือนลำธารให้ สัตว์ได้ดื่มกิน
แม่ไม่แชเชือน เหมือนน้ำไหลริน
ให้สัตว์ดื่มกิน ทุกวันกันไป
เตย – ด.ญ.ลัลลนา เอี่ยมประไพ ห้อง ๒/๒
ไออิ – ด.ญ. พุทธิดา วงศาโรจน์ ห้อง ๒/๒
ความเห็น (2)
Cool kids!
Let them know I like/understand/dig their poems, please!
น่ารักจังเลยครับ