น้อยก็หนึ่ง...น้อยก็ใช่...ด้วยหัวใจบริสุทธิ์
สิ่งที่ได้เห็น คือ โล่ยิ้ม และทำหน้าฉงนปนอยู่ในรอยยิ้มนั้น...แล้วรีบเอารองเท้าไปลอง...
เมื่อวาน(6 ก.พ. 57)...ขณะที่แต่ละกลุ่มกำลังช่วยกันระดมความคิด "สิ่งที่ได้จากการแสดงละครรักแท้รักเทียม" เด็กชายคนที่ถือหนังสืออ่าน ไม่เหมือนใครอื่น...เดินเข้ามาปรึกษาว่า
โล่ : ครูครับ คือ ว่ารองเท้าผมขาดแล้ว...แต่ผมจะจบแล้ว ผมขอซื้อรองเท้าผ...้าใบสีดำเพื่อใช้ใส่ ม.1 ใส่มา ร.ร. ตอนนี้เลยได้ไหมครับจะได้ประหยัดครับ...
ครูอ๋อย : (นิ่ง..ไตร่ตรอง) เอ้อ...ครูมีรองเท้าผ้าใบที่ครูใช้ใส่เวลาสอนลูกเสือ ครูให้โล่ยืมใส่ก่อนเพราะอีกสองสัปดาห์ก็จบแล้ว...แล้วค่อยเอามาคืนครูนะครับ...(ว่าแล้วฉันก้มลงค้นรื้อรองเท้าที่วางไว้ใต้โต๊ะ) แล้วหยิบส่งให้โล่ไป....
สิ่งที่ได้เห็น คือ โล่ยิ้ม และทำหน้าฉงนปนอยู่ในรอยยิ้มนั้น...แล้วรีบเอารองเท้าไปลอง...
โล่ : ครูครับรองเท้าสวยจัง..พร้อมก้มลงจัดการสวมรองเท้า...
เดียร์ : ว๊าววววว...รองเท้าสวยหนัดแหละครู...รองเท้าแพน(สวมแพนPAN แสนเพลิน ) ของแท้เลยนิ...
โล่ : ครูครับผมใส่ได้พอดีครับ...สวยจังแหละครูรองเท้าแพนนิ...
ว่าแล้วโล่ก็สวมเดินไปเดินมาในห้องไม่ยอมถอด...ฉันแอบเห็นโล่นั่งมองรองเท้าที่ตัวเองสวมแล้วยิ้มน้อยยิ้มใหญ่...หลายครั้ง...พอระฆังเลิกเรียนโล่ก็เดินมาบอกว่า
โล่ : ครูครับน่าว่าคืนนี้ผมใส่นอนแน่เลยนิ...สวมแล้วนิ่มเท้าด้วยแหละครู
ครูอ๋อย : จัดเต็มไปเลยโล่...ตามบายเลยนะ...
ป.ล.#1 ขอบคุณพีโดม โดม จันทชาติ เจ้าของรองเท้าที่ให้น้าอ๋อยมาอีกที...
ป.ล.#2 เด็กๆกำลังอ่านบทละคร "โตไปเป็นตัวฉัน" จากหนังสือสื่อการสอนสุขภาวะทางเพศ ที่กลุ่ม Maaniimaana กลุ่มมานีมานะ ร่วมกับครูแกนนำจัดทำขึ้นภายใต้การสนับสนุนของ สสส.ดูเพิ่มเติม
โล่ : ครูครับ คือ ว่ารองเท้าผมขาดแล้ว...แต่ผมจะจบแล้ว ผมขอซื้อรองเท้าผ...้าใบสีดำเพื่อใช้ใส่ ม.1 ใส่มา ร.ร. ตอนนี้เลยได้ไหมครับจะได้ประหยัดครับ...
ครูอ๋อย : (นิ่ง..ไตร่ตรอง) เอ้อ...ครูมีรองเท้าผ้าใบที่ครูใช้ใส่เวลาสอนลูกเสือ ครูให้โล่ยืมใส่ก่อนเพราะอีกสองสัปดาห์ก็จบแล้ว...แล้วค่อยเอามาคืนครูนะครับ...(ว่าแล้วฉันก้มลงค้นรื้อรองเท้าที่วางไว้ใต้โต๊ะ) แล้วหยิบส่งให้โล่ไป....
สิ่งที่ได้เห็น คือ โล่ยิ้ม และทำหน้าฉงนปนอยู่ในรอยยิ้มนั้น...แล้วรีบเอารองเท้าไปลอง...
โล่ : ครูครับรองเท้าสวยจัง..พร้อมก้มลงจัดการสวมรองเท้า...
เดียร์ : ว๊าววววว...รองเท้าสวยหนัดแหละครู...รองเท้าแพน(สวมแพนPAN แสนเพลิน ) ของแท้เลยนิ...
โล่ : ครูครับผมใส่ได้พอดีครับ...สวยจังแหละครูรองเท้าแพนนิ...
ว่าแล้วโล่ก็สวมเดินไปเดินมาในห้องไม่ยอมถอด...ฉันแอบเห็นโล่นั่งมองรองเท้าที่ตัวเองสวมแล้วยิ้มน้อยยิ้มใหญ่...หลายครั้ง...พอระฆังเลิกเรียนโล่ก็เดินมาบอกว่า
โล่ : ครูครับน่าว่าคืนนี้ผมใส่นอนแน่เลยนิ...สวมแล้วนิ่มเท้าด้วยแหละครู
ครูอ๋อย : จัดเต็มไปเลยโล่...ตามบายเลยนะ...
ป.ล.#1 ขอบคุณพีโดม โดม จันทชาติ เจ้าของรองเท้าที่ให้น้าอ๋อยมาอีกที...
ป.ล.#2 เด็กๆกำลังอ่านบทละคร "โตไปเป็นตัวฉัน" จากหนังสือสื่อการสอนสุขภาวะทางเพศ ที่กลุ่ม Maaniimaana กลุ่มมานีมานะ ร่วมกับครูแกนนำจัดทำขึ้นภายใต้การสนับสนุนของ สสส.ดูเพิ่มเติม
หมายเลขบันทึก: 563455เขียนเมื่อ 8 มีนาคม 2014 12:11 น. ()แก้ไขเมื่อ 8 มีนาคม 2014 12:20 น. () สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:
ความเห็น (5)
น่ารักมากๆ
เรื่องเกี่ยวกับเด็กๆ
ครูอ๋อยสบายดีนะครับ
+ ขอบคุณค่ะอ.ขจิต...ที่คิดถึงเสมอๆ..
+.แม้เราจะไม่ได้พบกันนานนนนนน...พอสมควร
+ แอมแปร์ & เดอะแก๊งค์ สบายดีค่ะ...
+ อ.ขจิต สบายดีเช่นกันนะค่ะ...ว่าแต่แต่งงานยังอ่ะ...อิ..อิ..
+ สวัสดีค่ะพี่แก้ว...
+ ด้วยความคิดถึงเช่นกันค่ะ...
+ แอมแปร์เด็กน้อยคนเดิม...ตอนนี้โตแล้วค่ะ...
+เปิดเทอมมา เธอก็อยู่ชั้น ป.4 แล้วค่ะ...
ความน่ารักของเด็กๆ
อนุญาตให้แสดงความเห็นได้เฉพาะสมาชิก