เย็นๆ วันเสาร์อากาศสบายๆ วันนี้มีโอกาสหยิบหนังสือเล่มหนึ่งมาอ่านครับ ชื่อหนังสือ "60 ปี ครูแดง เตือนใจ ดีเทศน์" ซึ่งเป็นหนังสือที่ได้รับแจกเมื่อครั้งไปดูงานที่มูลนิธิพัฒนาชุมชนและเขตภูเขา (พชภ.) เมื่อต้นเดือนที่ผ่านมาครับ...
แม้จะเป็นเพียงหนังสือเล่มเล็กๆ แต่เมื่ออ่านแล้วได้พบกับ "แง่คิด" มากมายสำหรับผู้ที่สนใจการทำงานทางด้านพัฒนาชุมชนและสังคมครับ เช่น...
"พัฒนาการของยุคแห่งการพัฒนาที่นำไปสู่ภาคีความร่วมมือ โดยไม่มีการแบ่งแยกระหว่างคนกับธรรมชาติ ที่มีเจตนาอยู่ร่วมกันอย่างเกื้อกูล"...
"การตระหนักว่าการศึกษาเรียนรู้ เป็นกระบวนการที่ไม่มีที่สิ้นสุด สิ่งหนึ่งซึ่งเคยเป็นความสำเร็จของการพัฒนาชุมชนในสมัยหนึ่ง อาจจะไม่ใช่ความสำเร็จในสมัยต่อมา ด้วยเหตุนี้จำเป็นต้องพร้อมที่จะมองให้เห็นถึงมายาแห่งการยึดมั่น ซึ่งจะเป็นอคติและปิดบังขบวนการเรียนรู้ที่ไม่รู้จักจบสิ้น"...
"การทำงานไม่ใช่แค่การทำงาน แต่คือการพัฒนาโลกทัศน์ภายในของตัวเองให้สมบูรณ์มากขึ้น"...
นอกจากนั้นอ่านแล้วยังสะดุดกับหลายๆ คำที่ชวนให้คิดต่อนะครับ เช่น "นักวิชาการติดดิน" "เติบโตอย่างมีรากเหง้า" และ "โลกทั้งผองพี่น้องกัน" ครับ...
สำหรับผมแล้วการเป็นนักวิชาการพร้อมๆ กับการทำงานพัฒนาชุมชนไปด้วย เป็นสิ่งที่ท้าทายและต้องการการเรียนรู้และเสียสละมากๆ นะครับ การศึกษาหลักการทำงานและอุดมการณ์จากผู้ที่ประสบความสำเร็จมาแล้วย่อมเป็นทางลัดอีกทางหนึ่งที่จะช่วยให้เราทำงานง่ายขึ้นและมีความสุขมากขึ้น และที่สำคัญช่วยสร้างแรงบันดาลใจในการทำงานให้เราได้มากทีเดียวครับ...