เมื่อเช้าได้พาหลานสาวขึ้นรถไฟฟ้าบีทีเอส ระหว่างนั่งมองออกไปนอกหน้าต่าง ฉันเห็น "ดวงอาทิตย์" สีส้มกลมเกลี้ยง สีสันเจ้าส้มลูกนั้น หวานละมุนละไม...แทรกลึกซึมซาบลงไปที่เนื้อหัวใจ
พลัน...ความทรงจำเกี่ยวกับเด็กหญิงคนหนึ่งก็ผุดพราย มันนานแล้ว...ตั้งแต่ฉันยังเป็นนักศึกษาพยาบาล...
เธอเป็น "คนไข้" ตึกเด็กโรคเลือด อาการทรงๆ ทรุดๆ สามวันดีสี่วันไข้ เธอไม่มีพ่อ(อืม...ต้องมีสินะ แต่พ่อเธอไม่เคยมาเยี่ยม) มีแต่แม่ที่ทำงานก่อสร้าง ซึ่งไม่ค่อยได้มาเยี่ยมเธอบ่อยนัก ด้วยต้องทำงานเพื่อหาเงินมาเป็นค่ายาของเธอ
จำได้ว่าเธอเป็นเด็กหญิงตัวผอมบาง ผิวซีดเซียว เงียบขรึม ขี้อายและมีท่าทางหวาดกลัวอยู่เสมอ เธอมักรอคอยและถามถึงวันที่แม่จะมาเยี่ยมเธอ...
วันนั้นอาการของเธอดีขึ้นและร้องขอให้พาเธอออกมาเดินเล่น
ฉันตามใจ พาเธอและเพื่อนคนไข้เด็กๆของเธออีก 2-3 คนออกมาเดินเล่นด้วยกัน
เด็ก ก็คือ เด็ก
คือ ความไร้เดียงสา คือความรักความอบอุ่น
เด็กคือ...ของขวัญแห่งมวลมนุษยชาติ
เช้าวันนั้น เด็กทุกคนเบิกบาน หัวเราะเสียงดัง แววตาตื่นเต้น แต่ฉันได้ยิน...เสียงพึมพำเบาๆ ของเธอว่า...
“ดีจังเลย ได้เห็นดวงอาทิตย์อีกวันแล้ว...”
น้ำเสียงบ่งบอกความสุขความพอใจ แต่ดวงตาของเด็กน้อยสดใสเจิดจ้ายิ่งกว่า ช่างเป็นดวงตาที่สุกใสเหมือนดวงดาวที่สกาวในเดือนมืด
จะว่าไปแล้ว... เราควรดีใจเมื่อมีโอกาสได้ตื่นลืมตาขึ้นชื่นชม..."ดวงอาทิตย์" อีกวันหนึ่ง เพราะเราไม่อาจแน่ใจได้เลยว่าเราจะมี "วันพรุ่งนี้" วันที่ได้เห็นดวงอาทิตย์ส่องสว่างอีกครั้้งและอีกครั้ง...
คิดคำนึงเรื่อยเปื่อยต่อไปว่า...
เด็กเล็กเพียงนี้ได้เรียนรู้ถึง “สัจธรรม” แห่งชีวิตนี้ได้อย่างไรนะ คงเพราะเจ้าความเจ็บป่วยทุกข์ใจ ทั้งโรคกายและโรคใจนั้นแน่ๆ เลย
ฉันยิ้ม... ก้มลงไปจับมือบอบบางของเธอนิ่งนาน ส่งความรักและพลังใจทั้งหมดที่มีอยู่ในหัวใจให้แก่เธอ...เธอยิ้มและบีบมือฉันแน่น “ชอบ วันหลังมาดูอีกนะ” เธอกระซิบบอกเบาๆ
ฉันยิ้มอยู่นานกับความทรงจำนั้น...หันไปบอกหลานสาวที่นั่งข้างๆกันว่า
“ดีจังเลย ได้เห็นดวงอาทิตย์อีกวันแล้ว...”
น่ารัก ใสๆ นะคะ
พรุ่งนี้ก็เช้าแล้ว ดวงตะวันรอเราไปชมทุกวันค่ะ
ราตรีสวัสดิ์นะคะ ชอบจัง .... หวังว่าพรุ่งนี้จะได้ตื่น ชมพระอาทิตย์และโลกที่ยังสวยงามค่ะ
...พระอาทิตย์สวยงามมากๆนะคะ
สวัสดีพี่ Bright Lily ค่ะ
พรุ่งนี้ก็เช้าแล้ว ดวงตะวันรอเราไปชมทุกวัน... จริงค่ะ :)
สวัสดีค่ะ ทพญ.ธิรัมภา
ดีจังเลยยยยยย ...
ที่ได้มีโอกาสชมพระอาทิตย์และโลกที่ยังสวยงาม...
สวัสดีค่ะพี่ ดร. พจนา แย้มนัยนา
โลกสวยงามเสมอ เพราะใจของเรา...สงบสุข นะคะ ;)
ชอบมองดวงอาทิตย์ ยามเช้าเช่นกันครับ ดูสดใส
ขณะเดียวกัน ก้ชอบมองดวงอาทิตยืเวลาพลบค่ำ ที่ดูเหงาๆ ที่จำต้องจากลาไป
ขอบคุณบันทึกสดใสๆนี้ครับ
เป็นภาพสวยเหมือนในอุดมคตินะครับ.. โลกด้วยด้วยสรรพสิ่ง ที่สร้างสรรค์ ให้ชีวัน ดำเนินไปตามกติกาของกฏแห่งวัฏ (เวียนวน) ของดวงอาทิตย์ เช้า เที่ยง เย็น ค่ำ..อันที่จริงตะวันมิได้เคลื่อนไหว ย้ายย่างแต่อย่างใด..เพราะสายตาและมุมมองสมองเราเห็นเช่นนั้น เราจึงเชื่อสายตา..โลกต่างหาก ที่ดูทรมานเราอยู่เสมอ
เนื่องจากมันหมุนวน จนเราเปลี่ยนแปลงภายในร่างกาย เกิด แก่ เจ็บป่วย และม้วยมรณา..เหมือนเรามีกาย มีใจ เราก็โทษโรค โทษเวรกรรม โทษโชคชะตา ดวงดาว หรือใครๆ ที่ทำให้ชีวิตเราประสบสิ่งต่างๆ..จนไม่เห็นความจริงแท้..พาลไปเชื่อ ไปบำลัดด้วยวิธีไสย์ เพื่อให้รอดพ้น.. กลไกการอยู่รอดถาวรคือ การเข้าใจกาย เข้าใจใจ และเข้าใจธรรมชาติ (โลก) ที่เราอาศัยอยู่.. อย่างไรก็ตาม โลก ตะวัน และสรรพสิ่ง ยังยิ่งใหญ่และน่าชมต่อสรรพชีวิตเสมอครับ
ภาพงามมากๆค่ะ เป็นรุ่งอรุณแห่งความหวังดีๆนะคะ...
เมื่อเช้าตื่นมาเห็นจันทร์ค้างฟ้าอยู่จ้ะ...อาทิตย์อยู่คู่จันทร์..เสมอ..นะเจ้าคะ..ยายธีค่ะ
ดีใจจังเลย...ขอบพระคุณมากครับ สำหรับบทความดีๆพร้อมรูปสวยๆซึ่งทำให้ชื่นหัวใจ
ความทรงจำที่มีต่อเด็กหญิงคนนั้นงดงามเหมือนพระอาทิตย์ยามเช้าเลยนะคะ
สดใส.. เบิกบาน.. เปี่ยมด้วยความหวัง.. ^_^
สวัสดีค่ะ อ.พ.แจ่มจำรัส
ส่วนตัวชอบดวงอาทิตย์ยามเช้ามาก เพราะอบอุ่นสดใส แต่อาทิตย์ยามใกล้อัสดงก็งดงามละมุนละไมไม่น้อย
ขอบคุณที่แวะมาทักทายกันค่ะ ;)
...ถ่ายภาพได้สวยมากค่ะ
ภาพงดงามมากค่ะ
จะว่าไปแล้ว... เราควรดีใจเมื่อมีโอกาสได้ตื่นลืมตาขึ้นชื่นชม..."ดวงอาทิตย์" อีกวันหนึ่ง เพราะเราไม่อาจแน่ใจได้เลยว่าเราจะมี "วันพรุ่งนี้" วันที่ได้เห็นดวงอาทิตย์ส่องสว่างอีกครั้้งและอีกครั้ง...
ขอบคุณนะครับ
ด้วยความระลึกถึงเสมอ
สวัสดีค่ะคุณ ส.รตนภักดิ์
ขอบพระคุณสำหรับข้อคิดดี ๆ ที่นำมาแบ่งปันค่ะ
คนส่วนใหญ่เมื่อไม่พบทุกข์ ย่อมไม่ซาบซึ้งในสิ่งที่ตนมี สำหรับเด็กเล็กๆ ที่ป่วยด้วยโรคเลือด ซึ่งไม่เคยแน่ใจได้ว่าจะมีชีวิตอีกนานแค่ไหน หรือไม่ อย่างไร ... การได้ตื่นขึ้น ได้เห็นดวงอาทิตย์อีกครั้้ง... ก็มีความสุขแล้วค่ะ :)
ขอบพระคุณพี่ใหญ่ นาง นงนาท สนธิสุวรรณ ค่ะ
สวัสดีค่ะคุณ ยายธี
พระอาทิตย์คู่พระจันทร์ เหมือน... ฉันคู่กับเธอ :)
สวัสดีค่ะคุณ rojfitness
สวัสดีค่ะพี่ Dr. Ple
ขอบคุณเจ้าของภาพค่ะ :)
ขอบคุณคุณครู noktalay ค่ะ
ขอบคุณคุณ ณัฐพัชร์ ที่แวะมาทักทายค่ะ ^_^
สวัสดีค่ะคุณแสงแห่งความดี ฯ
ดีใจที่ได้ทักทายกันค่ะ แต่ชื่อยาวเลยพิมพ์แค่นี้นะคะ :)
สวัสดีค่ะคุณใบไม้ที่รัก ใบไม้ย้อนแสง
ใช่แล้วค่ะ ความทรงจำบางเรื่องเชื่อมโยงกับบางสิ่งและบางคน ... งดงามเสมอค่ะ :)
ขอบคุณภาพสวยๆ ค่ะคุณ ใบบุญ :)
ส่งความสุขในเทศกาลวันแห่งความอบอุ่นของครอบครัว นะครับ คุณหยั่งราก ฝากใบ ครับ
ด้วยความระลึกถึง
มีความสุข ผ่อนคลายในเทศกาลวันหยุดค่ะ :)