ได้ยินหมอคุยกันว่า "มะเร็ง"
เมื่อวานนี้มีโอกาสได้คุยกับเพื่อนคุณสามี เรื่องอาการเจ็บป่วย
พี่เค้าบอกว่า "ได้รับยาครบแล้ว ร่างกายก็โอเคดี จิตใจก็ดี ไม่ค่อยคิดมาก"
หลายเดือนก่อน พี่เขาบ่นเรื่องปวดเอว
ผู้เขียนก็ถามถึงอาการ "ปัสสาวะแดง แสบขัด"อะไรหรือเปล่า
พี่เขาก็ตอบว่า "เปล่า"
ลองเคาะๆบริเวณบั้นเอวก็ดูปกติ
พี่เขายืนยันว่า"ปวดกล้ามเนื้อ เพราะเล่นโยคะและปั่นจักรยานมากไป
จึงแวะเวียนไปนวดอยู่หลายครั้ง
จากการเล่าของพี่เขา ดูเหมือนว่าจะเป็นการนวดรุนแรงมาก
ยิ่งทำให้อาการปวดเพิ่มมากขึ้น
จึงแนะนำพี่เขาไปพบหมอที่ดูแลเรื่องปวด
"หมอให้พี่ไปเอ๊กซเรย์คอมพิวเตอร์" พี่เขาบอกมาตามสาย
"ดีแล้วพี่ จะได้รู้ว่า เป็นอะไร แน่ๆ" พูดเหมือนให้กำลังใจไป
และ เย็นวันนั้น เพื่อนๆก็ไปเยี่ยม เพราะพี่เขามีอาการปวดมาก จนลุกเดินเองไม่ไหว
"สงสัยเราจะเป็นมะเร็ง" พี่เขาบอกกับเพื่อน
หมอเขาโทรศัพท์ถามเพื่อนเขาว่า "โรงพยาบาลแกมียารักษามะเร็งกระดูกมั้ย"
ผู้เขียนถามว่า "พี่รู้สึกตกใจ หรือ ผิดปกติอะไรมั้ย"
"ไม่นะ เพราะหมอเขาพูดดีมาก หมอเขาไม่ฟันธงกับพี่"
"พอไปเจอหมอมะเร็ง เขายิ่งพูดดีใหญ่ ให้กำลังใจ แนะนำวิธีการรักษาดีมาก จะใช้ยาอย่างดี ราคาเป็นแสน ทำให้พี่รู้สึก สบายใจ"
พี่เขาเล่าให้ฟังเรื่อยๆเหมือนเป็นเรื่องปกติ
"ได้ยาเข็มแรก พี่ก็ลุกเดินได้เองเลย วิเศษมาก"
ผู้เขียนรู้สึกว่า พี่เขา ไม่ได้แสดงอาการกังวลอะไรออกมา
ปฏิบัติตัวตามปกติ ที่ผู้เขียนแนะนำ เลิกกินเหล้า แต่..เข้าสังคมตามปกติ
เพื่อนๆก็ไม่ได้ตอกช้ำ เรื่อง มะเร็ง
ที่สำคัญคือ "พี่เขามีกำลังใจ ที่คุณหมอ ที่พูดดีทำดีด้วย"
ผู้เขียนสรุปเองว่า การบอกข่าวร้าย ควร พูดดี หมายถึง พูดเพราะๆ ทำดี หมายถึง อ่อนโยน นุ่มนวลกับคนไข้
เหมือนที่หลายคน ชอบพูดว่า "เจอหมอดี อ่อนหวาน" โรคหายไปกว่าครึ่งแล้ว
ความเห็น (2)
เพิงเดินตาม
แม่ชีศันสนีย์ เสถียรสุต
ท่านอบกว่า อย่าทำให้ผู้ป่วยจิตตก ไม่ว่าอย่างไร ถ้าเขามีกำลังใจ มีพลัง เป็นสิ่งที่ควรทำค่ะ ป้าแดง
ขอนำไปรวบรวมไว้ ที่นี่ ครับ