ตายาย..ที่ไร่นาบั้นปลายชีวิต


เรามีปลาอยู่ จำนวนน้อยนิด  เป็นปลาสลิด  เพื่อคืนธรรมชาติให้เป็นระบบนิเวศน์  ตามความเข้าใจของเราสองคน  ที่จะทำให้พื้นดินสมบูรณ์ได้  ต้องแบบสมัยเราเด็ก....คือ  ในน้ำมีปลา  ในนามีข้าว

ไม่ใช้ปุ๋ยเคมี   เราใช้ฮอร์โมน  บำรุงต้นข้าวพันธ์ไรซ์เบอรรี่  ข้าวอนามัย  ทั้งทุ่งนา  ปลา และเราสองคนตายยาย  กำลังปรับตัวให้เข้าสภาพ

ที่แน่ๆ  เดินทางครึ่งทางแล้ว

คำสำคัญ (Tags): #ครูอ้อย แซ่เฮ
หมายเลขบันทึก: 567403เขียนเมื่อ 5 พฤษภาคม 2014 15:10 น. ()แก้ไขเมื่อ 5 พฤษภาคม 2014 15:10 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (5)

ได้อยู่กับธรรมชาติมีความสุขที่สุดครับ ผมเองก็พึ่งกลับมาจากชุมพร ได้ไปนอนในสวนใต้ต้นไม้ใหญ่สบายมากครับ เด็กยุคต่อไปนี้จะพ้นจากยุคที่ต้องย้ายถิ่นฐานไปทำงานในเมืองใหญ่แล้ว บ้านผมที่ไกลปืนเที่ยงปัจจุบันมีอินเทอร์เน็ตความเร็วสูงผ่านแล้วครับ

โชคดีจัง ชอบจังเลยค่ะที่ไม่เปลี่ยนผืนนาข้าวเป็นนาปาล์ม  

ความสุข คือความยอมรับของใจ และความพร้อมของสังขาร ย

ยินดีด้วยครับ

แก้วมีไร่นาของแม่ ให้ไปชมเสมอ

มีความสุขทุกครั้งที่กลับไปอยู่ไร่นาค่ะ

อนุญาตให้แสดงความเห็นได้เฉพาะสมาชิก
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท