ความรักยังรายล้อมรอบตัวเรา
คืนวันและเดือนเคลื่อนผันผ่าน
การงานภารกิจกองสูงท่วมกาย
ขาดเพียงแต่ เธอ
ข่าวคราวกันและกันแม้นเงียบหาย
หากยังคล้ายได้ยินน้ำเสียง
แลเห็นรอยยิ้มที่คงอยู่ในความทรงจำ
ขาดหายไปแต่เพียงรูปกาย
เสียง..อันเป็น รูปธรรม
ความคิดจิตใจยังแจ่มชัดในความคิดคำนึง
ความคิดถึง
ความอบอุ่นนุ่มนวลละมุนละไม
ความหวานซึ้งตราตรึงอยู่ในใจ
ไม่สูญหายไปไหน
ยังอยู่ใกล้แค่ลัดนิ้วมือของความคิดถึง
ความรักยังรายล้อมรอบตัวเรา
สะบันงา
๒๒ มิถุนายน ๒๕๕๗
ไพเราะมากค่ะ
ทั้งไพเราะ ทั้งมีความหมาย ชื่นชมจ้ะ
ข่าวคราวกันและกันแม้นเงียบหาย
หากยังคล้ายได้ยินน้ำเสียง
แลเห็นรอยยิ้มที่คงอยู่ในความทรงจำ
ขาดหายไปแต่เพียงรูปกาย
เสียง..อันเป็น รูปธรรม
ความคิดจิตใจยังแจ่มชัดในความคิดคำนึง
...
อ่านแล้ว สะทกสะเทือนใจ
แจ่มชัด ตกผลึกต่อวิถีธรรม ครับ
เหมือนเศร้าๆ นะคะ
ขอบคุณค่ะ เพราะความคิดถึง ค่ะ
คิดถึงความคิดถึง..จึงมีบทกวีเสมอ..
ความรักเหมือน ไฟ..
ควรเข้าใจและระมัดระวังในการจะเล่นกับ ไฟ
เมื่อเข้าใจ
สักวันคงอ่านมัน..บทกวี ความสุข ความทุกข์ ความคิดถึง ร้าวราน รอคอย..
ได้อย่างสุขใจ นิ่ง..อย่างเข้าใจ
ขอบคุณค่ะ
สัมผัสด้วยความคิดแบบไหนจะสะท้อนความรู้สึกตน..ออกมา หรือเปล่า
แซวค่ะ