เข้าใจ


เมื่อเข้าใจ หวนคิดใหม่อย่างช้า ๆ ใคร่ครวญ ไม่จำเป็นต้องมีแล้ว ไม่มีสิ่งใดต้องเอ่ยกล่าว ความรัก ความอบอุ่นนั้นมันเพียงพอในตัวเอง เพราะ เข้าใจ

เข้าใจ


ผลิดอกบานแย้ม 

แซมกลิ่นหอมอวล

สีขาวนุ่มนวล 

ชวนให้คิดถึง

คิดถึงคิดถึง 

อบอุ่นรำพึง

ความรักตราตรึง 

ซาบซึ้ง...เข้าใจ



ภาพดอกไม้สีขาวปนนวล พาให้นึกถึงกลิ่นหอมกรุ่นบาง ๆ ที่อบอวล ยวนใจให้นึกไปถึง ความรัก

คิดไปถึง ความคิดถึง ถ้อยคำ บทกวี ที่เคยรำพึง

เมื่อเข้าใจ หวนคิดใหม่อย่างช้า ๆ ใคร่ครวญ

ไม่จำเป็นต้องมีแล้ว

ไม่มีสิ่งใดต้องเอ่ยกล่าว

ความรัก ความอบอุ่นนั้นมันเพียงพอในตัวเอง เพราะ

เข้าใจ

สะบันงา

ขอบคุณภาพประกอบจากเฟซบุ๊คคุณเอก จตุพร

หมายเลขบันทึก: 571805เขียนเมื่อ 6 กรกฎาคม 2014 09:45 น. ()แก้ไขเมื่อ 20 พฤศจิกายน 2014 22:19 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (7)

มาเข้าใจ..ถึง..ความรัก...(ด้วยคน)

มีน้ำพริก..ถ้วยเก่า..ที่..เขาเปรียบ..กับ..ความรัก..มาฝาก...(เคยทำ..เพอฟรอมเม้นท..อีทอารต)..เรื่องพะโล้..กับน้ำพริก..อิอิ...)...ฝรั่งว่าไว้ว่า..ถ้าคิดจะรัก..ต้องลืมความเจ็บปวด..๕...

ถ้าคิดจะรัก..ต้องลืมความเจ็บปวด คุณยายธีมาแบบ แหลมคม..ขอบคุณค่ะ

ยายธี

รู้สึกดีจังเลยครับ คุณหมอภูฯ ครับ

บางที่คุณพ่อ คุณแม่ของคุณหมอภูฯ หรือ ตา ยาย ของน้องดวงใจ อาจจะเคยเห็นกัน หรือรู้จักกันก็ได้นะครับ

เพราะสมัยนั้น ตา กับยาย ของน้องดวงใจ ก็อยู่ที่สี่แยก เแลิมไทยเช่นเดียวกันครับ

ปัจจุบัน ย้ายเข้ามาอยู่บ้านในสวน แถว รร ตำรวจ เขาน้อย

ทุก ๆ ปี ดวงใจ จะไปเยี่ยม ตากับยาย เสมอ ครับ

ปัจจุบัน ตาของดวงใจท่านเสียแล้ว(ท่านเป็นครูดนตรีไทยสอนที่ รร ชลกันยานุกูล ที่ลูกศิษย์ ค่อนข้างมาก)

ดีใจนะครับ

บางที หากผมแวะไป ที่นี่ และคุณหมอแวะมาเยี่ยมคุณแม่ที่นี่ เราคงได้เจอกันสักวันหนึ่งนะครับ

..

ด้วยความเคารพครับ

อืมมม...ความรัก ความอบอุ่นนั้นมันเพียงพอในตัวเอง

ใครหนอ เข้าใจคิด ข้อความนี้

 น้องแสง พี่เป็นศิษย์เก่าโรงเรียนชลกันยานุกูลค่ะ ที่บ้านเรียนที่นี่กันทุกคน น่าจะได้เรียนกับคุณตาของน้องดวงใจนะคะ ติดแต่ว่าสมัยเด็ก ๆ กลัววิชาดนตรีมาก รู้สึกว่าตัวเองไม่มีพรสวรรค์อะไรในเรื่องดนตรี แม้แต่ร้องเพลงยังร้องไม่ได้เลย

คงได้คุยกันอีกค่ะ เรื่องนี้ ขอบคุณค่ะ

เป็นความสุขจากความเข้าใจ...ผมเชื่ออย่างนั้นครับ...

มีองุ่นสายรุ้งจากบันทึกของพี่กานดา มาฝากจ้ะ


อนุญาตให้แสดงความเห็นได้เฉพาะสมาชิก
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท