น้ำกลิ้งบนใบบัว

น้ำกลิ้งบนใบบัว ดูตัวรู้ในจิตตน

น้ำกลิ้งบนใบบัว

น้ำกลิ้งบนใบบัว
ดูตัวรู้ในจิตตน

แน่วแน่ไม่สับสน
สติตามลมหายใจ

หยดน้ำที่กลอกกลิ้ง
เฝ้าวิ่งวนบนผิวใบ

ลมโชยระเหยไป
ดั่งตัวคิดล้วนมายา

ภูสุภา

๓๐ กรกฎาคม ๒๕๕๗

เขียนใน GotoKnow โดย ภูสุภา
ใน กัลยาณมิตรแห่งชีวิต

คำสำคัญ (Tags): #หยดน้ำ#ใบบัว#บทกวี#ภูสุภา

หมายเลขบันทึก: 573524เขียนเมื่อ 30 กรกฎาคม 2014 08:28 น. ()แก้ไขเมื่อ 14 ธันวาคม 2014 11:39 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่าน

ความเห็น (7)

ส.รตนภักดิ์

เขียนเมื่อ 30 กรกฎาคม 2014 10:15 น. ()

บัวเรียนรู้น้ำ ว่าน้ำทำให้เปื้อนโรค บังจึงแก้ปรับตน ให้ทนต่อน้ำเพาะเชื้อ สร้างแป้งมาแต่งใบ ทำให้น้ำไม่ซึมลึก- จิตเหมือนบัว สิ่งยั่วเหมือนน้ำเชื้อโรค แป้งเหมือนธรรม ช่วยยังยั้งมิให้ใบบัวสกปรก แต่กระนั้น บัวก็ยังอาศัยน้ำใต้ใบหล่อเลี้ยงให้ตนโต-อยู่ในโลกตกในน้ำ ทำอย่างไรมิให้ใจเปียก นับว่าบัวเข้าถึงขั้วรั้วกั้นโลกแน่เทียวสาธุ...