แม่ลูกผูกพัน_นิยาย
สมัยที่ลูกยังเป็นทารกแบเบาะ พูดภาษายังไม่รู้ความ การสือสัมพันธ์กันระหว่างแม่ลูกทำได้ด้วยภาษากายและใจ
"เหมือนคุณเลี้ยงลูกคุณ ลูกดูดนมจากอก แม่ลูกเย้าหยอกกันด้วยภาษาอ้อแอ้"
"อาจไม่เข้าใจในตัวภาษาแต่คุณและลูกมีความสุขมาก"
เป็นสุขอันประณีตด้วย ฉันคิด
เป็นการ คุยกันแบบ abstract ของแม่และลูก
"เพราะฉะนั้นขอให้คุณ อยู่กับลูก อยู่ใกล้ชิดกันทางใจ แต่ห่าง ๆ เขาสักนิดทางกาย"
"รักเขามาก ๆ ฟังเขาเยอะ ๆ"
"และกระทำดังนี้ต่อเนื่องกัน"
"ทำตัวให้เหมือน คลังสมบัติ ของลูก คลังความรู้ คลังความรัก"
"ไม่ต้องตั้งใจสรรหาความรู้อะไรไปป้อนเขามาก ไม่สอนพร่ำเพื่อ"
"รอจนลูกสนใจมาถาม มาขอความรู้ มาขอสมบัติ แม่ค่อยค่อยเปิดหีบ คลังสมบัตินี้ แง้ม เปิดเผยให้เขารู้คุณค่า และพิมพ์ความประทับใจเข้าไปในใจของผู้เป็นลูก"
คุณบอกว่า แม่ของคุณเป็นแบบนี้ เป็นคลังสมบัติของคุณ
"แม่จะค่อยค่อยอธิบายให้ผมฟัง ค่อยค่อยตอบผมในเรื่องที่ผมถามแม่"
"แม่รู้ทุกเรื่อง ตอบได้ทุกเรื่อง และตอบอย่างฉลาด"
"ตอบอย่างมีการออกแบบ การวางแผนการสอน หรือถ่ายทอด"
"บางครั้งวาดภาพประกอบ"
...
คุณจึงเป็นคนละเอียดอ่อนอย่างนี้
สะบันงา
๑๐ สิงหาคม ๒๕๕๗
สื่อสารกันตั้งแต่เด็กๆเลยนะครับ
ขอบคุณมากๆครับ
สุขสันต์วันแม่ครับ
ขอบคุณค่ะ พี่ร่างไว้สำหรับนิยายค่ะ..
เสมือนหนึ่งคือความจริงเลยนะครับ
..
ขอยคุณครับคุณหมอภูฯ