ออกบ้านมาล่าปลา
...ตอนนี้ก็ 2 ปีแล้วที่ฉันออกจากบ้านมาตามล่าหาบางสิ่งบางอย่างที่แม่เรียกว่า ปลา
ปลาของแม่คือ ปริญญา ที่ฉันมาเรียน เพราะแม่ไม่รู้ว่า คำว่า ปริญญา สะกดยังไง
ได้ยินแต่เขาพูดกัน ก็นึกไปเองว่าเขาเรียกกันว่า ปาริญญา
ตอนแรกฉันก็เข้าใจว่าแม่เล่นมุกให้ฉันขำ
แต่พอมานึกดูดี ๆ แล้ว ปริญญา ที่ฉันเรียน ก็เหมือนปลาของแม่เสียจริง ๆ
ฉันต้องใช้เวลา 5 ปีในการจับปลาตัวนี้
เป็นเวลาที่นานพอสมควร แต่ถ้าฉันได้ปลาตัวนี้มา ฉันสามารถเลี้ยงครอบครัวได้ตลอดชีวิต
บางทีน้ำก็ล้นจนท่วม ไหลเร็วรุนแรง จนฉันไม่สามารถลงน้ำได้
บางทีน้ำก็ค่อย ๆ แห้งหายมลายไป กลายเป็นโคลนตมให้ฉันติด เดินต่อไปไม่เป็น
บางทีฉันก็เลือกวิธีการหาปลาที่ผิด ทำให้ตัวเองเสียทั้งแรงกาย แรงใจ และเวลา
แต่มันก็ทำให้ฉันรู้จักเลือกวิธีการที่ถูกต้อง เหมาะสม ในเวลาต่อมา
ตอนนี้สำหรับฉันแล้ว ปลา ของแม่ ไม่ได้หมายถึงใบปริญญาเท่านั้น
ฉันคิดว่าปลาของฉันอีกตัว คือการที่ฉัน อยากมีหนังสือเป็นของตนเอง
เพื่อนของฉันบอกว่าใครจะเข้าใจสิ่งที่ฉันเขียน มันก็จริงนะ 55
แต่เพื่อนของฉันคนนี้เขาก็มีปลาที่เขาอยากได้ นั่นก็คือการเปิดร้านกาแฟ
ฉันหวังว่าปลาตัวที่ 2 ของฉัน จะได้เปิดตัวในร้านกาแฟของเขา
ให้ลูกค้าของเขาได้ปวดหัวเล่น ๆ 55. ตั้งใจว่าจะเอาเรื่องราวต่าง ๆ ที่เขาพบในระหว่างทำร้านนี้มาเขียน
แล้วก็จะเขียนนิทานกาแฟให้กับเขาด้วย...เพราะเพื่อนคนนี้เขาชอบกาแฟที่สุด
ไม่ว่าในชีวิตนี้จะมีปลาเพิ่มขึ้นมาอีกกี่ตัวฉันก็จะพยายามจับตัวที่ฉันใฝ่ฝันให้ได้
ไหน ๆ ก็ ออกจากบ้านมาล่าปลาตามที่แม่บอกละ
ฉันก็อยากจะทำมันให้ถึงที่สุด
ถึงปลาจะว่ายน้ำหนีฉันไปในทะเล มหาสมุทร ฉันก็จะคว้ามันมาให้ได้
ถ้าฉันยังไม่ลองจับมัน ก็เท่ากับว่ามันว่ายน้ำหนีฉันไปแล้ว
รอก่อนนะ ปลาวาฬของฉัน
รอก่อนนะปลาวาฬของเพื่อนฉัน
ฉันกำลังจะไปหาเธอ....
ความเห็น (5)
มีปลาของตัวเอง
ไม่ต้องไปล่ามัน
ปลาอยู่ที่ประสบการณืความคิด เมื่อทำกิจกรรม ทำงานก้เกิดปัญญาได้ครับ
มาเชียร์การทำหนังสือ
แต่กาแฟนี่ชอบมากที่สุด 5555555
ป.ปลา นั้นหายากกกกกกกกกกกกก
สู้ครับ- ความเพียร จะได้รับการดูแลเสมอ
สวัสดีค่ะ ครู 
ขจิต ฝอยทอง กาแฟนี่ของชอบเลยค่ะ แต่ขออ่อนๆ ดูแลสุขภาพด้วยคะ
สวัสดีค่ะครู 
แผ่นดิน จะพยายามให้ดีที่สุดคะ ดูแลสุขภาพด้วยคะ เชียงใหม่ (สะลวง)
