บรรยายไม่ถูกเลยนะเรื่องของความรัก

เพราะความรัก ที่เราต้องมาพบกัน  ไม่ว่ารักแฟน  รักหน้าที่การงาน  รักการเรียนรู้  รักที่จะพบนานๆ หรือรักที่จะพบเพียงประเดี๋ยวประด๋าว มันเป็นอีกเรื่องหนึ่ง

เพราะความรัก ที่เราต้องตัดสินใจ  พบกันต่อไป หรือ จากกันไป  หลายคู่  รักกันต้องได้อยู่ด้วยกัน  แต่หลายคู่  เพราะรักกันจึงต้องจากกัน  เช่น โรมิโอ จูเลียต

เพราะความรัก  ที่ทำให้หลายคนหลงเชื่อ  หลงให้  หลงเทิดทูน  รักจนหลง  รักจนให้หมดตัว  เรียกกันง่ายๆว่า  ทุ่มจนหมดตัว   

เพราะความรัก  ที่นำมาเป็นองค์ประกอบที่จะไขว่คว้าในสิ่งที่ต้องการ  หลายคนมาจบชีวิตเพราะความรัก  หลายคนมาพบเรื่องเศร้า  หลายคนต้องพบกับจุดจบแห่งชีวิต  ก็เพราะความรัก

แต่  หากพิจารณากันให้ดี  ความรักที่แท้จริงมันคืออะไร

มี และให้กันและกันเมื่อไร

ยอมรับ และเสียสละ  มันคือความรักหรือไม่

ปัจจุบันนี้  มีเรื่องราวที่เกิดขึ้น  อันเรื่องมาจากความรักมากมาย  รักไม่สมหวัง ถูกทอดทิ้งให้ลำบาก  ต้องผูกคอตายจากไป

เสแสร้งว่ารัก  และคิดฆ่า  คิดปลิดชีวิต  หวังเพียงให้ได้เงินประกันชีวิต

ดิฉันเป็นครู  ดิฉันมีนักเรียนในความปกครองที่อยู่ในวัยเด็ก  ยังไม่สมควรที่จะมีรักเชิงชู้สาว

แต่ทำไม  เด็กๆ จึงหันมามีความรัก และชักจูงไปในทางที่ผิด  คิดและทำอะไร ในเรื่องที่ไม่เหมาะสม

มันคือความรัก ในเวลา ในวัยที่เหมาะสม หรือไม่  นักเรียนไม่เข้าใจ  นักเรียนไม่สนใจในเรื่องเหล่านี้  พวกเขาเว้าวอนแต่ว่า...เขามีสิทธิที่จะรัก

ความรัก  มันไม่ได้มีสูตรที่ให้นักเรียนได้เรียนตายตัว  ไม่เหมือน สูตรคูณที่ท่องจำ  และไม่มีหลักสูตรให้นักเรียนได้เรียน  แต่นักเรียนต้องมี ความรัก

พูดถึงความรักทีไร  นักเรียนเข้าใจว่า จะต้องเป็นแฟนกัน  แต่งงานกัน  

นักเรียนมีความคิดรวบยอดเกี่ยวกับความรักเพียงเท่านี้

ความรักของนักเรียนมีอาณาเขตเพียงเท่านี้

ดิฉันมีเวลาคุยกับนักเรียนเรื่อง ความรัก เพียงวันละไม่มากนัก  คุยกันให้เข้าใจ ว่า อาณาเขตของความรักมีเท่าไร  เมื่อไรจะใช้ความรักให้ถูกเวลา  คุยกันว่า อานุภาพของความรัก มันมีดี มันเลวอย่างไร

รุ่นแล้วรุ่นเล่า  นักเรียนคนใดมีผู้ปกครองเอาใจใส่  พวกเขาจะไม่ผิดหวังในเรื่องความรักเลย

แต่ตรงกันข้าม  เรื่องความรัก  ทำให้ดิฉันมีความรู้สึกว่า.....บรรยายไม่ถูกเลยนะเรื่องของความรัก

[ธิ]

หายไปนานนะคะคุณครู  มาแนวศิราณีทีเดียว  อิ อิ  ^_,^

[ครูอ้อย แซ่เฮ]

ขอบคุณค่ะ  คุณหมอที่ใจดีมาทักทาย  ครูอ้อย  ไม่ได้ไปไหนค่ะ  ยังวนเวียนอ่านเขียน  แต่ห่างจากที่นี่  เพราะภารกิจ  คิดถึงเสมอ