ขนมเค้กเล็ก ๆ แต่ยิ่งใหญ่
บ่ายวันนี้ฉันไปเดินดูเสื้อผ้าที่ห้างสรรพสินค้าแห่งหนึ่งในจังหวัดนครปฐม
ขณะเดินดูเสื้อผ้าอยู่ เห็นหญิงสาวสองคนท่าทางลุกลี้ลุกลนวิ่งมาหาแม่ค้าพร้อมกับ
ส่งขนมเค้กก้อนเล็ก ๆสองก้อนให้แม่ค้าวัยกลางคน
หญิงสาว : "แฮปปี้เบิร์ดเดย์ป้า" (พูดพร้อมกับส่งขนมเค้กให้ )
ป้า : .....ท่าทางตื่นเต้นทำอะไรไม่ถูก เป่าเทียนต้นเล็ก ๆ ดับจนหมด
หญิงสาว : โห ! ยังไม่ท้นร้องเพลงเลยเป่าหมดแล้ว
ผู้เขียน : ถ้าอย่างนั้น จุดใหม่เป่าใหม่ค่ะ เดี๋ยวถ้ายรุูปด้วยค่ะ
หญิงสาวอีกคนรีบจุดเทียนใหม่ แล้วช่วยกันร้องเพลง
"แฮปปี้เบิร์ดเดย์ทูยู ๆ แฮปปี้เบิร์ดเดย์ ๆ ..."
ป้า : เป่าเทียนพรวดเดียวดับหมด ทั้ง ๆ ที่เพลงยังร้องไม่จบ
หญิงสาว : " ป้ารีบเป่าทำไมยังร้องไม่จบเลย"
ป้า : ได้แต่หัวเราะแก้เขิน
ฉันมองขนมเค้กก้อนเล็ก ๆ สองก้อนที่วางไว้บนฝากล่องโฟม ถึงแม้จะดูธรรมดา
ไม่มีค่าอะไรแต่สำหรับผู้รับนั้นยิ่งใหญ่เสมอ...โลกใบนี้จะน่าอยู่มากขึ้นหากเรารู้ใจแบ่งปันน้ำใจ
ให้แก่กันในโอกาสต่าง ๆ ทำให้ผู้รับเห็นคุณค่าในตัวเอง และจะทำให้เห็นคุณค่าในตัวผู้อื่น
ทำให้ฉันอดคิดถึง ๑๐๘ วิธีมอบน้ำใจให้แก่กันไม่ได้
http://www.tu.ac.th/org/ofrector/rangsit/inter/pdf...
ความเห็น (5)
น้ำใจ...มีคุณค่าจริงๆๆ ค่ะ
ขอบพระคุณมากค่ะ ดอกเตอร์เปิ้ลที่มาทักทายค่ะ
- บทส่งท้าย มากมายด้วยคุณค่าจริงๆ ครั
ขอแค่ปันน้ำใจให้แก่กันก็มีความสุขแล้วนะครับ
พี่ครูสบายดีนะครับ
