เข้าสัปดาห์ที่สามของปฏิบัติการ การเขียนเริ่มได้ไม่ยากนักเมื่อเทียบกับวันแรกๆ สิ่งที่ได้เพิ่มมาในช่วงนี้คือมุมมองในสิ่งต่างๆ มีมิติที่ปรับเปลี่ยนไปจากเดิม คงเป็นผลที่มาจากการได้เขียนสม่ำเสมอทุกวัน
วันนี้มีประเด็นจากมิติหนึ่งที่ใกล้ตัว ถ้าสังเกตโฆษณาหรือแบบเนอร์ ที่อยู่เหนือบันทึกหมอสุข ช่วงนี้ เป็นการเชิญชวนให้รู้จักจุดซ่อนเร้น เห็นมาหลายวันแล้วละครับ ตอนแรกผมว่าผู้ชายคงไม่สนใจคลิกกันนะครับ ไม่แน่นะครับที่ผมคาดอาจจะประเมินคลาดเคลื่อนไป เพราะหนุ่มๆอาจจะคลิกเข้าดู และเข้าไปอ่านหลายคนก็ได้เพราะอยากรู้ อยากเข้าใจจุดที่ว่านี้ให้ดียิ่งขึ้น
จากโฆษณาที่ว่า ทำให้โยงไปถึงการตั้งชื่อเรื่องบทความวิชาการสำหรับลงวารสาร มีปรมาจารย์เคยสอนเอาไว้ว่าการตั้งชื่อหัวเรื่อง ต้องให้ผู้อ่านแค่อ่านเพียงครั้งเดียว ต้องเกิดอาการสะดุด สนใจ อยากรู้ว่าเรื่องราวเป็นอย่างไร
ชื่อเรื่องหรือหัวข้อเรื่องมีความสำคัญมากนะครับ ในยุคที่ข้อมูลข่าวสารท่วมท้น นักวิชาการทั้งหลายอ่านแต่ชื่อเรื่องก็หมดวันแล้วละครับ เมื่อก่อนยังพอมีเวลาได้อ่านบทคัดย่อบ้าง ดังนั้น การอ่านเริ่มมาจากชื่อเรื่องครับ
ลองดูตัวอย่างจากคัดเอาท์หรือป้ายโฆษณาใหญ่ๆ ถ้ามีข้อความหรือเนื้อหามากๆ ใครๆก็อ่านไม่หมด เป็นการลงทุนที่สูงมากนะครับ บางทีดูสวยสะดุดตา แต่อ่านไม่หมดเนื้อหามากเกินไป ที่เห็นบ่อยๆเป็นโฆษณาบ้าน ข้อมูลมากจริงๆ จะมีเนื้อหาแค่ไหนถึงจะดีหรือครับ
จะมีเนื้อหาหรือเรื่องราวที่ทำให้ผู้อ่าน อ่านมากน้อยไหนถึงจะไม่มากเกิน
ขอมีเนื้อหาเพียงแค่อ่านได้หมด ในเวลาหกวินาทีเท่านั้น เพียงแค่นี้จริงๆครับ
....
หมอสุข
ชื่อเรื่องเป็นสิ่งสำคัญมากเลยครับ
ผมเคยตั้งชื่อว่า
ใครเป็นคนแรกของคุณ
https://www.gotoknow.org/posts/67931/
ชื่อบันทึกล่อเป้า 5555
อยู่ที่นี่ครับ