ปฏิเสธไม่ได้ว่า ที่หายหน้าหายตาไปจากบ้านหลังนี้ เพราะไปโลดแล่นอยู่ที่หน้าเฟสบุค ในเวลาที่จำกัดและต้องบอกกล่าวให้ทราบกันว่า แวะมาติดตามความเคลื่อนไหวของบ้านหลังนี้อยู่เสมอ ๆ
หลายต่อหลายครั้งที่พยายามที่จะเข้าระบบ แต่ไม่สำเร็จ ครั้งนี้ก็เช่นกัน เข้ามาเยี่ยมเยียน มองหาเพื่อน ๆ รุ่นเดียวกัน ก็เห็นไม่กี่คน แต่สิ่งที่เปลี่ยนไปอย่างมากมาย คือศักยภาพของ www.gotoknow.org เกือบในทุกด้าน ทำให้รู้สึกคันไม้คันมือเหลือเกิน กระตุ้นต่อมความพยายามที่จะเข้าให้ระบบให้ได้ คลิกไปพร้อมกับใจคิดไปว่า เห้อกว่าจะเข้าระบบได้คงรอถึงพรุ่งนี้ แต่ผิดคาด ใช้เวลาเพียงสองนาทีผ่านไป ก็สามารถได้พาสเวิร์ดใหม่ไฉไลมาก ๆ ค่ะ บันทึกเก่า ๆ สมัย หกปีแห่งความหลัง ก็ยังอยู่ดีมีสุข ภาพสวยงาม ขอบพระคุณทีมงานมาก ๆ ค่ะล์ที่เก็บทุุกสิ่งทุกอย่างของข้าพเจ้าไว้ให้อย่างดี