ตอน เขียนข่าวนั้นไม่ยาก แต่ที่ยาก...
เหล่าคนเขียนข่าวทั้งหลายต่างทราบกันดีว่า ข่าวที่ดีนั้น ต้องมีองค์ประกอบสำคัญ อันประกอบด้วย ใคร ทำอะไร ที่ไหน เมื่อไร อย่างไร และทำไม ต่างทราบกันดีว่ารูปแบบการเขียนข่าวนั้นมีด้วยกันหลายรูปแบบ มีทั้งแบบปิรามิดหัวตั้ง ปิรามิดหัวกลับ และแบบผสมผสาน ต่างทราบกันดีว่าข่าวที่ดีนั้นนอกจากจะมีองค์ประกอบครบถ้วนมีถูกต้องแล้ว ข่าวยังต้องมีความสด ทันต่อเหตุการณ์ เขียนได้น่าอ่านไม่วกวนจึงจะได้รับความสนใจ
แล้วเคยมีบ้างไหมที่พบว่าทั้งที่ข่าวมีองค์ประกอบครบถ้วนอันเป็นคุณลักษณะของข่าวที่ดี มีความรวดเร็ว สดใหม่ น่าสนใจ หรือทั้งที่บทความเรื่องนั้นเขียนได้ดีมาก แต่ไม่ได้รับการลงพิมพ์เผยแพร่
จากที่ได้สังเกตเท่าที่ประสบการณ์การเป็นผู้นั่งเขียนข่าว (ตัวเล็ก ๆ และก็ข่าวเล็ก ๆ) มาตั้งแต่จบออกจากรั้ววิทยาลัยครูสวนดุสิต (ตอนนั้นยังไม่เป็นสถาบันราชภัฏ และมหาวิทยาลัยราชภัฏดังเช่นปัจจุบัน) และโชคดีทีได้ทำงานในสาขาวิชาที่จบมาโดยตรง หน่วยงานแรกที่ได้มีโอกาสเข้าไปสัมผัสนั้นเป็นหน่วยงานที่รับผิดชอบประสานการแก้ไขปัญหาด้านการจราจรทั้งในกรุงเทพมหานคร ปริมณฑล และ 5 เมืองใหญ่ของประเทศ ที่อยู่ในข่ายเมืองที่ประสบปัญหาด้านการจราจร หน่วยงานปัจจุบันเป็นสถาบันการศึกษา จากบทบาท หน้าที่ความรับผิดชอบของหน่วยงานที่มีความแตกต่างกัน จากการที่ต้องติดต่อประสานกับผู้สื่อข่าวแขนงต่าง ๆ จากการที่ต้องย้ายหน้าส่งข่าวจากหน้าจราจร หน้าการเมืองมาเป็นหน้าการศึกษา และจากการเป็นผู้อ่านจึงสังเกตเห็นว่า ในความเป็นหนังสือพิมพ์เหมือนกันนั้นจะมีความแตกต่างกัน ไม่ว่าจะเป็นรูปลักษณ์ จุดยืนการนำเสนอข่าวสาร หรือแม้กระทั่งรูปแบบการนำเสนอ เราคงต้องศึกษาหรือพิจารณาสักนิดว่า
· หนังสือพิมพ์ที่เราจะส่งข่าวนั้นเป็นหนังสือพิมพ์ประเภทใด
· คอลัมน์ที่เราจะส่งบทความ หรือข่าวเผยแพร่นั้นมีรูปแบบการนำเสนอแบบไหน
· หากจะเขียนลงคอลัมน์ที่หมายตาไว้ ข่าว หรือบทความจะต้องมีความยาวเท่าใด จึงเหมาะสมกับพื้นที่คอลัมน์ คือ ไม่สั้นจนทำให้เสียรูปคอลัมน์และไม่ยาวจนเกินไปเป็นหลายหน้า
· ข่าวที่เราเขียนเป็นข่าวเกี่ยวกับอะไร และพิจารณาส่งให้เหมาะสมกับหน้ารับผิดชอบของหนังสือพิมพ์แต่ละฉบับ เช่น ข่าวของเราเป็นข่าวเกี่ยวกับการศึกษาแต่กลับไปส่งข่าวให้กับหน้าบันเทิง เป็นต้น
เห็นไหมว่าการเขียนข่าวนั้นไม่ยากหากได้รับการฝึกฝน แต่เขียนอย่างไรจึงจะประสบความสำเร็จได้รับการลงพิมพ์เผยแพร่
การรู้จักประเมินสถานการณ์ก็เป็นสิ่งจำเป็นเช่นกัน...
จำเป็นอย่างไร แหม...หน้ากระดาษหมดเสียแล้ว เอาไว้โอกาสหน้าป้าจะเล่าให้ฟัง
ป้าเม้า
โอกาสหน้าคงจะได้รับการถ่ายทอดกลยุธในการเขียนบทความในลักษณะต่าง ๆ จากนายบอนบ้างนะคะ
อยากเขียนข่าวให้เป็น