บินไปสู่อิสระภาพ
"อิสระภาพ"
เป็นสิ่งที่ใครใครต่างถวิลโหยหา
น้อยคนนักที่ที่จะไปถึงฝั่งฝัน
บางคนละทิ้งเป้าหมายไปกลางทาง
บางคนยอมจำนนกับกฎเกณฑ์สังคมที่เป็นอยู่
บางคนหลงทางอยู่ในป่าคอนกรีต
บางคนติดกับอยู่ที่ป่าความคิด จองจำตัวเองไว้
บางคนยิ่งเดินทางยิ่งสร้างกำแพงกักขังตัวเอง
อิสระภาพแท้จริงอยู่ไหนหนา
แล้วเราจะไปสู่อิสระภาพได้อย่างไร (ไม่ใช่แนวคิดขายตรงนะ 555)
แต่เป็นอิสระภาพที่แท้จริง
การได้อ่านหนังสือ "โจนาธาน ลิฟวิงสตัน นางนวล"
เหมือนได้เติมพลัง เติมกำลังใจให้ก้าวเดินไป
ไปอย่างมีเป้าหมาย
ไปอย่างมีคุณค่า
คุณค่าแก่การเดิน
คุณค่าแก่การดำรงอยู่ของชีวิต
"""""""""""""""""""""""""""""""""""""""
บางตอนจากหนังสือ
............
"ทำไมนะ จอน ทำไม" แม่ถามขึ้น "ทำไมมันยากนักรึที่จะทำตัวให้เหมือนนกอื่นๆ ในฝูง หือ จอน ทำไมแกไม่ปล่อยให้การบินระดับต่ำเป็นเรื่องของนกเพลิแกน หรือนกอัลบาทรอส แล้วทำไมแกไม่กินซะบ้าง จอน แกน่ะเหลือแต่กระดูกและขน!"
"แม่ ฉันไม่กลัวที่จะเหลือแต่กระดูกและขน ฉันเพียงแต่อยากรู้ว่าเมื่อฉันอยู่ในอากาศ ฉันจะทำอะไรได้หรือทำไม่ได้ ฉันเพียงแต่อยากรู้เท่านั้นเอง"
.....................................................................................................................
เมื่อถึงตอนเช้า พวกฝูงนกก็ลืมความบ้าคลั่งของมันได้ แต่เฟลทเชอร์ยังไม่ลืม
"โจนาธาน จำที่เธอพูดมานานแล้วได้ไหม เรื่องให้รักฝูงนกแล้วกลับไปช่วยให้เขาเรียนรู้"
"จำได้"
"ฉันไม่เข้าใจเลยว่า เธอจะรักฝูงนกบ้าคลั่งที่พยายามจะฆ่าเธอ"
"โอ เฟลท เธอไม่ได้รักสิ่งนั้น เธอไม่ได้รักความเกลียดชังและความชั่วช้า แน่นอนเธอจะต้องฝึกที่จะมองเห็นนางนวลที่แท้จริง ถึงความดีที่มีอยู่ในแต่ละตัว และช่วยให้เขามองเห็นสิ่งที่อยู่ในตัวเอง นั่นคือสิ่งที่ฉันหมายถึงความรัก มันจะสนุกเมื่อเธอแคล่วคล่องเรื่องนี้"
……………………………………………………………………………………
"ร่างกายของเธอทั้งหมด จากปลายปีกหนึ่งไปสุดอีกปีกหนึ่ง" โจนาธานมักจะพูดขึ้นบางขณะ "ไม่ใช่อะไรอื่นนอกจากความคิดของเธอเอง มันเป็นรูปร่างที่เธอมองเห็น เมื่อเธอตัดโซ่ตรวนออกจากความคิดได้ เธอก็ตัดโซ่ตรวนนั้นออกจากร่างกายได้ด้วย…"
……………………………………………………………………………………
โจนาธานพูดถึงสิ่งง่ายๆ ว่าเป็นการถูกต้องสำหรับนางนวลที่จะบิน ว่าอิสระเสรีเป็นธรรมชาติที่แท้จริงของตนเอง ว่าอะไรที่มาขวางกั้นอิสระเสรีภาพจะต้องโยนทิ้งไป ไม่ว่าจะเป็นพิธีกรรม ความเชื่อโชคลาง หรือข้อจำกัดไม่ว่าจะมาในรูปใด
"โยนทิ้งไป" ทั้งกลุ่มส่งเสียงขึ้น "แม้กระทั่งกฎของฝูงนกหรือ"
"กฎที่แท้จริงอันเดียวคือ กฎที่นำไปสู่อิสระเสรีภาพ" โจนาธานตอบ "ไม่มีกฎอื่น"
"""""""""""""""""""""""""""""""""""""""
"โจนาธาน ลิฟวิงสตัน นางนวล"
ริชาร์ดบาก : เขียน
ชาญวิทย์ เกษตรศิริ : แปล
ความเห็น (2)
ผมเคยอ่านทั้ง โจนาทาน ลิฟวิ่งตัน นางนวล กับ ลิดวิก ฟอน วูฟแก็ง อีแร้ง เยี่ยมยอดทั้งคู่ครับ
ชอบมากค่ะ อ่านตอนวัยรุ่นกับตอนนี้ ความรู้สึกต่างกันนะคะ