อ่านบทความของพี่แจ๊คกี้ อดิศร พึ่งยา คนข่าวผู้สถาปนาตัวเองเป็นคนรักหงส์แดงแบบเข้ากระดูก แล้วชอบครับแกเขียนว่า " เขาบอกว่าการใช้ชีวิตอยู่บนความคาดหวังนั้นเป็นเรื่องที่นำมาซึ่งความทุกข์ มากหรือน้อยขึ้นกับระดับความคาดหวัง...ทุกเรื่องแหละครับไม่ว่าจะฟุตบอล..กีฬาชนิดไหน...เรื่องงาน...ส่วนตัว...กระทั่งความรัก" อ่านแล้วก็ตอบตัวเองว่าจริงด้วยล้านเปอร์เซ็นต์ แต่เหรียญย่อมมีสองด้านเสมอ คนที่อยู่โดยไม่มีความหวังน่าจะเป็นคนที่ทุกข์มากกว่ารึเปล่า
เมื่อสิบกว่าปีที่แล้ว มีเพลงของวงเดอะซันร้องไว้ว่า "หากคุณต้องสูญเสียทุกอย่าง...ความหวังขอให้เป็นสิ่งสุดท้าย...สิ่งสุดท้าย" คนเราเมื่อมีหวังก็มีพลังเหมือนคนจนที่มีหวังทุกวันที่1และ16ของเดือน คนทำงานมีหวังในวันรับเงินเดือน นักเรียนมีหวังเมื่อรอผลประกาศสอบ ดังนั้นจึงพอสรุปได้ว่า ความหวังเป็นเรื่องที่ดี หากไม่หวังสูงเกินไป เพราะเมื่อผลไม่เป็นอย่างที่หวัง คนๆนั้น อาจสูญเสียทุกอย่าง อย่าให้ความหวังใครถ้าไม่ได้ตั้งใจอย่างนั้น อย่าทำลายความหวังของใครเพราะเขาอาจมีเหลือแค่นั้น
จิรเมธขฐ์ ในวันที่ความหวังยังคงมี
20/10/57
ไม่มีความเห็น