ช่วงวันที่ 22-23 มิ.ย.58 ผมเข้าร่วมอบรมฟื้นฟูและส่งเสริมกระบวนการจิตตปัญญาศึกษา ในม.สงขลานครินทร์ ณ Boom Forest Resort@ Hatyai
23 มิ.ย.58 ท่านกระบวนกร(วิทยากรกระบวนการ) ในการจัดกระบวนการอบรมฟื้นฟูและส่งเสริมกระบวนการจิตตปัญญาฯ ให้เล่นเกมชื่อว่า Broken Square ซึ่ง แบ่งเล่นเป็นกลุ่ม กลุ่มละ 5 คน ให้ ซองกระดาษมากลุ่มละซอง ภายในซองเป็นกระดาษตัดเป็นรูปร่างต่างๆกัน หลายแบบ รวมทั้งหมด 15 ชิ้น
กติกา มีอยู่ว่า ให้สมาชิกแต่ละคน หยิบกระดาษในซอง คนละ 3 ชิ้น มาต่อกัน เป็นรูปสี่เหลี่ยม ให้เหมือนกันทุกคน โดยห้ามพูด ห้ามสื่อสาร ห้ามช่วยกัน (ต่างคนต่างทำของตัวเอง)
และ ท่านกระบวนกรย้ำเพิ่มเติมด้วยว่า ระหว่างทำให้สังเกตตัวเองตามไปด้วย
รอบแรกกลุ่มผมทำเสร็จอย่างรวดเร็ว ได้ผลเป็นสี่เหลี่ยมจตุรัส คนละ 1 รุป แต่ก็แอบผิดกติกาเล็กน้อย คือ ต่างคนต่างส่งกระดาษชิ้นที่ไม่ใช่ของตัวเอง ไปให้คนที่คิดว่าเขากำลังขาดชิ้นนั้นอยู่
พอกระบวนกรท่านเห็นว่าทำกันเร็วมาก และแอบผิดกติกากันหลายกลุ่ม ก็เลยให้ทำใหม่ โดยวางเงื่อนไขเพิ่มเติมว่า ให้กองกระดาษทุกชิ้นไว้ตรงกลาง จากนั้นให้หยิบไปคนละ 3 ชิ้น ผลัดกันต่อของตัวเอง โดยให้เรียงลำดับคนที่ 1-5 วนกันไป กระดาษชิ้นไหนที่ตัวเองไม่ได้ใช้ ก็ให้คืนมาในกองกลางเหมือนเดิม ทำทีละคน ห้ามพูด ห้ามสื่อสาร ห้ามช่วยกัน
รอบสอง ทุกคนช้าลง คิดนานขึ้น ต่อนานขึ้น ต้องคิวของตัวเองถึงจะหยิบกระดาษจากกองกลางได้ แอบสื่อสารกันเล็กน้อย(ผิดกติกา) จนทุกคนทำเสร็จแล้ว เหลือเพียงสมาชิกอีก 1 คนในกลุ่ม ที่ยังไม่เสร็จ สมาชิกคนอื่นๆก็รอลุ้น ว่าจะทำได้หรือเปล่า เพราะเป็นกระดาษชุดที่ค่อนข้างยาก ซึ่งจะทำให้ดูแล้วงงว่าจะต่อกันเป็นสี่เหลี่ยมได้อย่างไร สมาชิกคนนั้นนั่งอยู่ข้างผม ด้วยความใจร้อนปนหวังดีกับกลุ่มของผม ผมจึงเอากระดาษชุดของผมที่เสร็จแล้ว ไปสลับกับชุดที่ยังไม่เสร็จ แล้วมาต่อด้วยตัวเอง(Take Over) ผลก็คือ ทุกคนในกลุ่มผมทำเสร็จเป็นกลุ่มแรกๆ
มาถึงตอนถอดบทเรียนหลังกิจกรรม ท่านกระบวนกร ก็ได้ให้พวกเราทุกกลุ่มล้อมวงคุยกัน ว่าเกิดอะไรขึ้นบ้าง ขณะเล่นเกม แต่ละคนรู้สึกอย่างไร ได้เรียนรู้อะไรบ้าง
ฟังหลายๆท่านพูดสะท้อนของตัวเอง ทำให้ผมได้ย้อนมองตัวเองตามไปด้วย ว่าการที่ผม ไป Take Over นั้น ผมทำไปโดยอัตโนมัติ(สันดานดิบ) เพราะขณะนั้น ผมมุ่งเป้าแค่เพียงว่าต้องทำภารกิจ(เกม) ให้สำเร็จโดยเร็วที่สุด ซึ่งสิ่งนี้ไปขัดขวางกระบวนการเรียนรู้ของเพื่อนสมาชิกในกลุ่ม ถ้าผมปล่อยให้เขาลองพลิกไปพลิกมา หัดต่อด้วยตัวเอง
เขาคงจะทำเองได้ในที่สุด และจะจดจำลักษณะกระดาษชุดนั้นได้ดีขึ้น
ในชีวิตจริงบ่อยครั้งมาก ที่ผมเห็นใครทำอะไรไม่ได้ และเป็นเรื่องที่ผมทำได้หรือเคยทำมาก่อน ผมก็จะเข้าไปทำให้ด้วยตัวเอง ซึ่งถ้าดูผิวเผินเหมือนจะเป็นฮีโร่ขี่ม้าขาวไปช่วยคนที่กำลังเจอปัญหา แต่มองอีกมุมหนึ่ง ผมกลับเป็นตัวมารร้ายที่ไปขัดขวางกระบวนการเรียนรู้ของเขา
ต่อไปผมคงต้องชั่งน้ำหนักให้มากหากจะเข้าไปแทรกแซง (Take Over) งานของใคร หากมันไม่ได้ส่งผลร้ายหรือมีผลกระทบทำให้เกิดความเสียหายร้ายแรง ก็คงต้องเฝ้าดูอยู่ห่างๆอย่างห่วงๆ
ขอบคุณครับ ที่ให้ผมได้เรียนรู้ และเห็นตัวเองมากขึ้น
