ที่สุดของการเดินทาง

๑ จบปริญญาตรีเมืองไทย แต่ไม่เคยทำงานที่เมืองไทยเลย

๒ มาอเมริกาด้วยตั๋วเครื่องบินเที่ยวเดียว แม่ให้เงินติดกระเป๋ามาหมื่นบาทไทย มีกระเป๋าเดินทางสองใบ แบบไปตายเอาดาบหน้า

๓ เรียนไปด้วย ทำงานไปด้วย ทำงานเสาร์ อาทิตย์ เรียนจันทร์ถึงศุกร์ ต้องไต่รถเมล์ รถไฟฟ้า สองสาย แล้ว ต่อรถเมล์อีกต่อ รวมแล้วสี่ต่อ ใช้เวลาเกือบสองชั่วโมงกว่าจะไปถึงมหาวิทยาลัย ยิ่งหน้าหนาว ต้องใส่เสื้อผ้าสามสี่ชั้น โหดมากๆ ไม่รู้ว่าผ่านมาได้อย่างไร ไปถึงโรงเรียนต้องถอดหมด เหลือชั้นเดียว เพราะร้อนเกินที่จะทน ลืมบอกไปตอนมาใหม่สองปีแรกไม่มีเงินซื้อรถ เพราะจนมากๆ พี่สาวให้เงินค่าเทอมแรกครั้งเดียว สามพันเหรียญ ยังรำลึกถึงบุญคุณจนถึงทุกวันนี้ ทำงานไปเรียนไป พอตอนจ่ายค่าเทอม เงินในธนาคารเหลือไม่ถึงสองร้อยเหรียญเป็นวัฏจักรอย่างนี้อยู่หลายปี จนเรียนจบ แล้วได้งานเป็นกิจลักษณะ เงินเดือนแรกได้ปีละ หมื่นห้าพันเหรียญ ดีใจแทบตาย

๔ พอทำงานได้กัลยาณมิตรที่ดี เป็นชาวอินเดีย บอกว้่าให้ลงทุน ซื้อหุ้นบริษัทซึ่งได้ส่วนลด 10% ซื้อได้ถึง 25 % ของเงินเดือน แล้วเพื่อนยังบอกว่าให้ลงทุน ๔๐๑ K บริษัทจะให้เงินสมทบถึงสองเท่าตัว ถึง ๒% ของเงินเดือน แต่ตอนนั้นกฏหมายยังไม่ดี บริษัท จะให้เงินก็ต่อเมื่อทำงานไปแล้วสิบห้าปี ถึงจะได้ ไม่เคยคิดว่าจะทำงานที่บริษัทนี้นาน เลยไม่สมัครด้วย เสียเวลาไปห้าปี จนกระทั่งแต่งงาน เลยถึงยอมสมัคร ปรากฏว่าอยู่กับบริษัทมาถึงสามสิบห้าปี ตอนนี้มีเงิน ๔๐๑ K พอกินพอใช้ อย่าลืมมงคลแรกของพระพุทธเจ้า เธอต้องมีกัลยาณมิตร

๕ ซื้อ IRA ทุกปี ตั้งแต่ปีละสองพันเหรียญ จนถึงหกพันเหรียญ แม้จะไม่ได้มาก ที่ละเล็กที่ละน้อย เงินมันก็มากขึ้นทุกปี

๖ เกษียณแล้วกะว่า จะขอเงิน สวัสดิการของรัฐบาล ถ้าขอตอนนี้ จะได้เดือนละ สองพันหนึ่งร้อยเหรียญ ภาษาอังกฤษเขาเรียกว่า Passive Income มีมาเรื่อยๆ ใช้ไปจนตาย (ถ้ากลับไปอยู่เมืองไทย รัฐบาลสหรัฐยังตามเอาเงินไปให้ถึงที่บ้าน) แต่ถ้ารอถึงหกสิบหก จะได้ถึง สองพันสี่ร้อย คงจะรอไปถึงหกสิบหก

๗ ส่งลูกเรียนมหาวิทยาลัย ออกเงินให้ทุกคน ให้ลูกยืมจากรัฐบาลปีละสองพันเหรียญ จะได้รู้ว่าเงินไม่ได้มาฟรี จบมาต้องเป็นหนี้เขาเหมือนกัน

๘ ก่อนจบมหาวิทยาลัยหนึ่งปี ลูกต้องฝึกงาน ซื้อรถใหม่ให้ทุกคน เพราะเคยรู้ถึงความลำบากสมัยเรียนหนังสือ แสดงว่าลูกๆเรา เธอเป็นผู้ทำบุญในชาติปางก่อน อันเป็นมงคลที่ ๕ ของพระพุทธศาสนา ถึงได้ลำบากน้อยมาก

๙ บอกลูกๆทุกๆคนว่า พอทำงานแล้วต้องต้องส่งเงินให้พ่อแม่ใช้ เดือนละ ห้าร้อยเหรียญลูกตอบตกลง แต่ในความเป็นจริง นอกจากจะไม่ได้เงินแล้ว เวลาเติมน้ำมันรถ เธอยังต้องเอาบัตรเครดิคคาร์ดของพ่อแม่ไปใช้ เสื้อผ้าก็เอากลับมาซักที่บ้าน เพราะมันสะดวกและไม่ต้องเสียเงิน

๑๐ โชคดีที่มีภรรยาดี ภรรยาลากตัวไปที่ยิมไปออกกำลังกาย มาสิบห้าปีแล้ว อาทิตย์ละสามสีวัน อย่างน้อยหัวใจได้สูบฉีด

๑๑ สิ่งดีที่สุดที่เงินซื้อได้คือ ที่ฉีดฟันด้วยน้ำ แปรงฟันเสร็จแล้ว ใช้เอ็นขัดฟันแล้ว ต้องใช้น้ำฉีด จะรู้สึกถึงความสอาดในปากทันที เสียดายที่เมืองไทย ไม่ค่อยจะมีไฟให้เสียบในห้องน้ำ ไปเมืองไทยทีไร กลับมาอเมริกา ต้องมาหมอฟันทุกที

๑๒ อย่าลืมพื่อนเก่าที่เคยรู้จัก โดยเฉพาะคนที่เคยร่วมทุกข์ร่วมสุขมาด้วยกัน เวลาผ่านไปเร็วมาก ถ้าไม่เจอกันตอนนี้ ไม่รู้ว่าพรุ่งนี้หรือชาติหน้าจะมาก่อน

๑๓ มีแต่คิดถึง - เขียนจดหมายหรือโทรหาพ่อแม่ อย่างน้อยเดือนหนึ่งครั้ง โดยเฉพาะคนไทยที่อยู่ต่างแดน บางทีสิ่งที่พ่อแม่อยากได้ยิน อาจจะเป็นแค่เสียงของเราก็ได้ สมัยก่อนผมเคยโทรไปหาแม่ แม่กลัวเสียเงิน บอกผมว่า ไม่ต้องโทรมาบ่อยก็ได้มันเปลืองเงิน แต่พอรู้ว่าเวลาเหลือน้อยลงแล้ว บอกว่าโทรมาบ่อยๆก็ได้ คิดถึง

๑๓ อย่าให้ความโกรธเป็นสิ่งนำทางของชีวิต อย่าเสียเวลากับการโต้แย้ง ไม่มีใครที่ถูกต้องหรือผิดทั้งหมด เขาอาจจะทำดีที่สุดแล้วก็ได้

๑๔ เวลาแก่ตัวลง เรื่องราวต่างๆในความคิดมันมากขึ้น เหมือน memory in the hard drive หัวเข็มที่จะวางใน hard drive มันจะไปอยู่ในอดีตเสียทุกที มันไม่ยอมอยู่นิ่งๆในปัจจุบัน พอเข็มไปอยู่ที่อดีต ทุกข์ก็มาทันที จะให้เข็มอยู่ที่ปัจจุบัน นิ่งๆอยู่ได้มีอยู่ทางเดียวคือต้องปฏิบัติภาวนา ให้สติรู้ตัว อยู่กับพุทโธตลอดเวลา จะให้อยู่นิ่งๆ เป็นไปเกือบไม่ได้ ลองยกมือกางแขนแล้วอยู่นิ่งๆ จะอยู่ได้ไหมฉันใด จิตต้องมีที่เกาะ และต้องเกาะกับการภาวนาฉันนั้น

๑๕ เกษียณแล้วเวลาเหลือน้อย ถึงเวลาต้องปฏิบัติภาวนา อย่างที่พระเดชพระคุณหลวงพ่อสดท่านบอกว่า เกิดมาเพื่อที่จะมาหาแก้ว พบแล้วไม่กำจะเกิดมาทำไม จะกลับไปปฏิบัตที่เมืองไทย ก็ยังมีลูกผูกคอ มีเงินผูกขา มีภรรยาผูกแขน ตรึงไว้ไม่ให้ไปไหน คงจะปฏิบัติที่อเมริกา เพราะว่าอากาศที่นี้เย็นสบายดี ไปปฏิบัติที่เมืองไทยหลายปีหลายหนแล้ว พูดได้คำเดียว เมืองไทยร้อนมากๆ

๑๖ การงานคั่งค้าง ไปที่วัดไทย ไปเจอหนังสือธรรมเก่าๆ ซีดี เทปเก่าๆ บางเล่มเก่าถึงยี่สิปปี เจ้าของไม่ใช้แล้วเอามาให้วัด หรือลูกหลานเอามาบริจาคเป็นธรรมทาน สักวันหนึ่งเราต้องจากไป ลูกหลานคงจะเอาหนังสือธรรมเหล่านี้มาบริจาคให้วัดเช่นด้วยกัน เราปฏิบัติธรรมถึงที่สุดของความสามารถของเราหรือยัง อย่าให้การงานคั่งค้างเหมือนกับคนอื่นเขา ท่านกล่าวเอาไว้ว่า การเกิดมาเป็นมนุษย์นั้นแสนยาก ไหนๆได้เกิดมาแล้ว ภาวนาให้เต็มที่เลย จะไม่เสียชาติเกิด

[ยายธี]

มีรักเร่มาฝากเจ้าค่ะ..ได้ยินว่าคนไทยพยายาม เปลี่ยนชื่อเป็น..รักแรก..5...มีความสุขบุญรักษา ตลอดไป ..ทั้งครอบครัว ค่ะ

[คนบ้านไกล]

สวัสดีครับคุณยายธี สงสัยว่ารักแร่ จะเป็นชื่อของละครไทยหรือเปล่าครับ ขอให้คุณยายธีมีความสุขมากๆ เกษียณแล้วถ้ามีโอกาศไปเยอรมัน จะตามไปเยี่ยมครับ

[คุณมะเดื่อ]

มามอบดอกไม้ด้วยความระลึกถึงจ้ะ

[นงนาท สนธิสุวรรณ]

เป็นวิถีชีวิตที่น่าชื่นชม...ทุกวันนี้ ตื่นเช้าด้วยความขอบคุณที่ยังอยู่มาได้ด้วยดีจนถึงวันนี้นะคะ