วันวานรำลึก (๔) ...งานบุญ

ในเช้าของวันเดียวกันนี้ ย้อนหลังไปหนึ่งปี เป็นวันมงคล เป็นวันแห่งความเบิกบานของทุกคนทั้งที่มาปรากฏกายและไม่ปรากฏกายด้วยล้วนแต่มีหัวใจร่วมดวงกัน ดวงใจแห่งความปิติในงานบุญงานกุศลที่ร่วมกันบำเพ็ญทานบารมีแห่งตน

พื้นที่คลาคล่ำไปด้วยเจ้าหน้าที่ของรพ. มิมีการแบ่งแยกพุทธ-มุสลิม ทุกคนต่างแข็งขันเข้าช่วย บ้างพาตัวเข้าประจำทำหน้าที่อวยความสะดวก บ้างต้อนรับขับสู้รุ่นพี่ผู้สูงวัยที่พาตัวกลับมาบ้าน

มองไปรอบๆ มีแต่ผู้คน ยินเสียงกิ๊วก๊าว จ๊อกแจ๊กจอแจ ความเบิกบานใจกระจายไปทั่ว ภาพแห่งความทรงจำร่วมกันในวันนี้ หยิบมาดูทีไรก็เติมพลังแห่งความสดใสให้ทุกครั้งไป

แต่ละคนโพสต์ท่าตามที่ใจชอบ ส่งยิ้มให้กันและกัน ต่างคนต่างงดงามในเสื้อผ้าไทยหลากแบบ หน้าตามีรอยยิ้มสดใส บางคนงามแบบสุขุม บางคนงามชวนมอง บางคนก็เปรี้ยวยังกับวัยรุ่น

เมื่อถึงเวลาก็ร่วมกันตั้งขบวนแห่ อัญเชิญองค์ผ้าป่าไปสู่พิธีสมโภชน์ ตั้งการ์ดเตรียมรำวง กลองยาวบรรเลงเพลงเป็นสัญญาณเริ่มพิธีกรรม มีคนชวนรำวง พร้อมเล่าความศรัทธาของตน คนที่รำวงนำขบวนอัญเชิญผ้าป่าจะเกิดใหม่เป็นนางฟ้า ไม่อยากเป็นนางฟ้า ใจยินดีร่วมรำก็รำ แค่นี้ใจก็เบิกบานแล้ว

ในขบวนผ้าป่ามีสิ่งประดิษฐ์สวยงามอยู่ สีสัน แบบ งดงาม หวานแหวว ชวนชม เจ้าของจินตนาการคือเหล่านางฟ้าตัวจริงที่สวมชุดขาว เห็นฝีมือแล้วทึ่งเน้อ

การทอดผ้าป่าครั้งนี้ตั้งใจช่วยกันรวมทุนจัดหาเครื่องมือทำงานของแพทย์-พยาบาลให้มีเพียงพอกับความต้องการใช้งานดูแลผู้ป่วย ใช้เป็นทุนเปลี่ยนของล้าสมัย ของหมดอายุเป็นของพร้อมใช้งาน เปลี่ยนของโหลยโท่ย ไม่ปลอดภัยกับผู้ป่วยเป็นของที่ปลอดภัยเพิ่มขึ้น

พี่ๆผู้มีพระคุณร่วมทะนุบำรุงและพัฒนารพ.คืนสู่เหย้าให้ได้พบปะกันอีกครั้ง ดีใจกับเมตตาบารมีที่จิตศรัทธาต่อหน้าที่ของตนตลอดชีวิตการทำงานเป็นบุญรักษาให้ทุกท่านยังคงแข็งแรงสมวัย

งานดำเนินไปด้วยดี ผู้มีเมตตาร่วมด้วยช่วยสมทบทุนมีมาจากทุกอำเภอเชียวแหละ ขอทุกท่านจงพบแต่ความสุขความเจริญทุกเมื่อเทอญ

บันทึกไว้ ณ ๒๔ สิงหาคม ๒๕๕๘

[นายอานนท์ ภาคมาลี]

งานบุญทุกๆงานมีแต่ความสุข ความประทับใจ ไม่มีวันรู้ลืม ส่ิ่งดีๆสำหรับคนไทย เป็นกำลังใจครับ