อันว่าจิต...บริการ

วันนี้เกิดอยากบันทึกเรื่องราว (ขอเล่าเร้า...พลัง)

จุดเริ่มต้นอยู่ที่เมล็ดเจีย หรือเชีย(Ghia Seed) ที่คนไทยหันมานิยมรับประทานกันเมื่อไม่นานมานี้ค่ะฉันรู้จักเมล็ดเจียหรือเชียจากการท่องโลกความรู้สู่สิ่งที่ชอบใน Pinterest หรือที่ฉันชอบเรียกให้สนุกๆ "ปักหมุดฉันซะสิ"

เมล็ดเจีย (ขอใช้คำนี้นะคะ) สำหรับประสบการณ์ตรงของฉันมาพร้อมกับคำค้นสำคัญ Banana หรือกล้วยหอม ผลไม้สุดโปรดปรานของฉัน

Ghia Seed คืออะไรหน้าตาแปลกคล้ายเม็ดแมงลัก แต่สีสวยกว่า ถ้าขยายดูจะเหมือนก้อนกรวดเล็กๆ ฉันไม่รอช้าค้นคว้าตามหาข้อมูลต่อเนื่องจนพบว่าเมล็ดเจียมีดีหลายข้อ มีผลต่อสุขภาพ เพราะมันมีไฟเบอร์สูงมากประโยชน์ข้อแรกที่จุดประกายให้ฉันอยากทดลองรับประทานเพราะว่ามันอาจช่วยในระบบขับถ่าย ควบคุมน้ำหนัก ลองติดตามอ่านสรรพคุณของเมล็ดเจียดูนะคะ (ขอบคุณข้อมูลที่ปรากฏในเว็บไซต์มากมาย)
มาเข้าเรื่องการตามหาเมล็ดเจียที่ตอบโจทย์ของเรื่อง"อันว่าจิต...บริการ" กันค่ะ

เมล็ดเจียในปัจจุบันหาได้ในซุปเปอร์มาร์เก็ตที่นิยมจำหน่ายผลิตภัณฑ์เพื่อสุขภาพค่ะ ที่บ้านฉันมีอยู่ไม่กี่แห่งฉันเลือกไปแหล่งที่ใกล้บ้านก่อนด้วยความเชื่อมั่นว่าต้องมีแน่ๆ ประสบการณ์ครั้งแรกคงหาไม่พบ ใช้การถามพนักงานที่ให้บริการดีที่สุด ซึ่งผิดหวังค่ะ! มีคำตอบกลับมาว่า"หมดครับ" ...แต่...พนักงานหนุ่มน้อย(หน้าตาดี) ที่ฉันเอ่ยสนทนาด้วยมีอัธยาศัยดีมาก เราจึงสนทนาต่อเนื่องเผื่อว่าวันหลังจะกลับมาซื้อเพราะรู้แล้วว่ามีจำหน่ายแน่ พนักงานขายนำฉันไปยังชั้นที่วางสินค้าพร้อมบอกเสร็จสรรพ สินค้าขายดีมากครับ ห้างฯ จัดวางไว้ในจุดที่ลูกค้าจะเห็นชัดเจนหยิบได้ทันที ทางห้างฯ สั่งของไปแล้ว ของจะเข้าห้างฯในสัปดาห์หน้า ฉันขอบคุณและกลับไปพร้อมความผิดหวังแต่ชื่นชมในน้ำใจไมตรีของพนักงานขายซึ่งขณะนั้นกำลังง่วนอยู่กับการตรวจสอบสินค้าบนชั้นสินค้ากับเพื่อนพนักงานอีกคนในมุมที่อยู่ตั้งไกลจากชั้นสินค้ายอดนิยม
...
ฉันลืมเรื่องเมล็ดเจียไปได้สักพักใหญ่
...
วันหนึ่งมีโอกาสไปซุปเปอร์มาร์เก็ตอีกแห่งหนึ่งที่มีจุดขายเน้นกลุ่มเป้าหมายชาวต่างประเทศเป็นหลัก เมล็ดเจียแว่บเข้ามาในความคิด ฉันถามพนักงานที่กำลังวุ่นวายกับการจัดวางสินค้าขึ้นชั้น มีเมล็ดเจียไหมคะ คำตอบที่ได้ตื่นเต้นมากไม่ผิดหวังค่ะ แต่....แต่...คำตอบที่ได้ตามมาทันทีคือ "แถวที่หก...ครับ" แล้วหนุ่มน้อยเจ้าของเสียงก็หันไปตอบคำถามเพื่อนพนักงานที่ถามซ้อนขึ้นมาทันควัน เมล็ดเจีย...บลาๆๆ คือเหมือพนักงานอีกคนไม่รู้จักสินค้าที่วางจำหน่ายโอ...โชคดีนะคะที่ฉันถามถูกคน แล้วฉันจะแต่ทำไม?... ?!? เมื่อได้ซื้อเมล็ดเจียแน่ๆอยู่แล้ว
...
นี่อย่างไรคะ ความทรงจำฉันอาจจะสั้นแต่ฉันจำประสบการณ์ตามหาเมล็ดเจียได้นะคะ แล้วเหตุการณ์แบบนี้ทำให้ฉันเครียดไปพักใหญ่เมื่อผูกโยงกับภารกิจบริการภายใต้ขอบเขตภาระงานประจำ ฉันต้องสรางโจทย์ต่างๆขึ้นมามากมายราวกับว่าไม่มีงานทำกระนั้นหรือ ทีมงานฉันจะเข้าใจฉันไหม?
...
แต่จากประสบการณ์เมล็ดเจียนี้
ถ้าเป็นคุณ คุณจะอยากไปใช้บริการที่ซุปเปอร์มาร์เก็ตแห่งไหน
และในมุมมองอื่นถ้าคุณเป็นเจ้าของกิจการ แล้วได้รับการเปรียบเทียบจากลูกค้าผู้ผ่านมา คุณอยากเป็นเจ้าของกิจการแห่งไหน หรือในอีกมุมมองหนึ่งที่ยากกว่านี้ ถ้าคุณสวมบทพนักงานคนใดคนหนึ่งแล้วลูกค้าผ่านมาสอบถาม แล้วบังเอิญมีบุคคลที่สามสี่ห้าเฉียดกายผ่านเข้ามาด้วย ตั้งคำถามตอบโจทย์ท้าทายกันดีไหมคะ ฉันจะทิ้งคำถามไว้นะคะ
....
เมล็ดเจียที่ฉันซื้อมาหมดเมื่อไร ฉันจะไปที่ไหนคุณลองทายสิคะ
ขอบคุณประสบการณ์ตรง ภายใต้สมมุติฐานนานมากแล้ว"โลกคือโรงละครโรงเล็ก" ได้เวลาดูแลสุขภาพด้วยผลิตภัณฑ์ออร์แกนิคอันอุดมในสารอาหารและแร่ธาตุค่ะ