สำนึกของแก้ว
- สายตาของแก้วเหม่อลอยไปที่แสงสีทองที่ส่องกระทบสายฝนที่กำลังตกลงมานั่น
สองปีที่มาทำงานในเมืองหวังเก็บเงินกลับบ้าน
แต่สิ่งที่เกิด อย่าว่าแต่ส่งเงินให้พ่อให้แม่เลย ตัวเองก็แทบจะเอาไม่รอด - น้ำตาแก้วซึมออกมา อย่างไม่รู้ตัว...นี่หรือชีวิตแรงงานในเมืองแก้วจะกลับบ้านหละ
ดูสายฝนนั่นซิ นาเราก็มี สวนเราก็มี สองแขนเรามี แก้วจะกลับไปทำกินที่บ้าน - ............วันเวลาผ่านไป..........
- เช้าวันนี้แก้วเดินออกมาจากสวน พร้อมฟักทองใหญ่ ตำลึงอีกตะกร้า และผักสวนครัวสารพัด
- แก้วเตรียมให้แม่ค้าที่มารับผักถึงบ้านเพื่อเอาไปขายในตลาดแก้วกินอิ่ม นอนหลับและมีความสุขที่อยู่กับพ่อแม่ พี่ๆ น้องๆ
- แม้แก้วไม่มีเงินเดือน แต่แก้วมีเงินเก็บ และมีความสุขกับบ้านสวนของเรา
(เรื่องจริงของเยาวชนเครือข่ายอินแปง สกลนคร)
คำสำคัญ (Tags): #เครือข่ายอินแปง
หมายเลขบันทึก: 594951เขียนเมื่อ 16 กันยายน 2015 21:19 น. ()ความเห็น (3)
ทำมาหากินที่บ้าน ก็มีกิน เห็นด้วยที่กลับบ้านค่ะ
เป็นนายตัวเอง เป็นความสุขที่บริสุทธิ์นะ
ภาพนี้สวยสดงดงาม..เหมือนคุณภาพ..ชีวิต..จริงที่ได้ทดลอง..อยู่ได้ด้วยสองมือตนน้ำพักน้ำแรงแห่งตน..