ขอบใจนะ...ที่อยู่เคียงข้างกัน (2-165)
วันนี้เริ่มเข้าใจมากขึ้นว่า...
ทำไม นักจิตวิทยา/ครูบาอาจารย์หลายๆ ท่าน มักสอนเราว่าให้ "ขอบคุณ" ที่เรามีวันนี้ วันที่เรายังมีสุขภาพดี มีงานทำ อยากกินอะไรก็ได้กิน อยากนอนได้นอน มีบ้านที่พักอาศัย มีพ่อแม่ญาติพี่น้องรอบตัว มีเพื่อนรอบกาย มีประเทศชาติบ้านเมือง (ที่แม้จะรถติด น้ำท่วม ขโมยเยอะไปบ้างก็เถอะนะ) ที่สงบสุข ผู้คนเอื้อเฟื้อจิตใจดี มีรอยยิ้มแบบไทยๆ ให้พักพิงอิงอาศัย...
ที่ผู้เขียนเริ่มเข้าใจเพราะ มีเหตุการณ์ต่างๆ เข้ามาพร้อมๆ กัน...
นับตั้งแต่โทรศัพท์ไอโฟนรุ่นเก่าที่ใช้ได้ดีตามอัตภาพเริ่มงอแง หลอดไฟนีออนในห้องก็ติดๆ ดับๆ คอมพิวเตอร์ที่ใช้มากว่า 7 ปี เกเรจนเข้าขั้นโคม่าเมื่อวานนี้ จึงต้องไปรื้อค้นโน้ตบุ้คออกมาใช้ ไมโครเวฟที่ใช้อุ่นของเล็กๆ น้อยๆ ยามขี้เกียจตะกายลงไปชั้นล่างเพื่ออุ่นอาหารจากเตาแก๊ส ก็จากลาไปอย่างถาวร...มีอะไรอีกไหมนี่...อืมนะ ช่างสมัครสมานสามัคคีพร้อมใจกันประท้วงจริงๆ...อิอิ นี่ไงล่ะ... ตอนที่ของยังใช้ได้ปกติดี เราก็ไม่ค่อยรู้สึกอินังขังขอบ ขอบคุณอะไรกับมัน พอของใช้เริ่มพัง เราจึงเริ่มรู้ว่าที่ผ่านมา ของเหล่านั้นทำหน้าที่รับใช้เราอย่างอดทนซื่อสัตย์แค่ไหน...
เฮ้อ...หวังว่า ญาติพี่น้องเพื่อนฝูงจะไม่เป็นแบบของใช้นะ...แย่เลยล่ะ
เรื่องนี้ทำให้เห็นว่า เราคงต้องถนอมน้ำใจญาติพี่น้องเพื่อนฝูงให้มากๆ แล้วนะ ถ้าเขาพากันจากเราไปเหมือนของใช้แล้ว จะไปหาซื้อที่ไหนมาทดแทนได้ล่ะ...จริงไหมคะ ☺
พิมพ์มาจนถึงบรรทัดนี้...ก็นั่งนิ่งอมยิ้มกับตัวเอง...
อืม...เราลืมขอบใจและทะนุถนอมคนรอบกาย ของใช้รอบตัวนานแค่ไหนแล้วนะ
คงไม่ช้าไปนะที่จะบอกว่า... “ขอบใจนะ...ที่อยู่เคียงข้างกัน ☺ ☺ ☺
ความเห็น (12)
อีกด้านหนึ่งก็บอกเราถึงความไม่เที่ยงของสรรพสิ่งนะครับ
สบายดีนะครับ
เวลาที่เราอยู่กับคนรอบข้าง อาจจะ...งช
น้อยนัก ควรทำในสิ่งที่ดี ๆ ต่อกันให้มากที่สุด
เท่าที่จะทำได้นะจ๊ะ ระลึกถึงเสมอจ้ะ
สวัสดีครับคุณหยั่งรากฯ ครับ
อ่าน 2 หน ได้ซึมซับอารมณ์ และความคิดที่คนหลาย ๆ คนลืมนึกไปจริง ๆ ครับ
..
คงต้องนำไปใช้บ้าง
แต่สุดท้่ายต้องอดขอบคุณเจ้าของบันทึกไม่ได้ครับ ที่เขียนสิ่งที่คนบางคนเดินข้ามไป เดินผ่านไป.. ทุกวันและมารู้สึกอีกทีในวันที่...เหมือนในบันทึกนี้
..
ขอบคุณมากนะครับ
ด้วยความระลึกถึงเสมอนะครับ
สวัสดีค่ะอ.พ.แจ่มจำรัส
สรรพสิ่งล้วนไม่เที่ยงจริงๆด้วยค่ะ แต่ก็ต้องขอบคุณของใช้เหล่านี้นะคะ แต่ละอย่างก็อยู่มาแล้ว 6 ปี 7 ปี 10 ปี ไม่เคยบ่นไม่อุทธรน์เราเลยค่ะ :)
สวัสดีค่ะคุณคุณมะเดื่อ
คนและสิ่งที่อยู่ตรงหน้า ดูแลเรา ดีกับเรา อย่างสม่ำเสมอ เราเห็นเป็นของธรรมดา ทั้งๆ ที่เขามีคุณต่อเรามาก พอวันที่ไม่มีเขาแล้วเท่านั้นแหละ...จึงได้รู้สึกค่ะ
ระลึกถึงเช่นเดียวกันค่ะ ;)
สวัสดีค่ะคุณแสงแห่งความดี...
ดีใจจังเลยที่คุณแสงฯ มาอ่านตั้งสองรอบ :)
บางทีการสะดุดบ้าง ล้มลงบ้าง ก็ทำให้เรา เดินต่อไปได้อย่างมั่นคงยิ่งขึ้้น
หากไม่เสียอะไรไปก็ไม่เห็นคุณค่าของสิ่งนั้นนะคะ
ขอบคุณค่ะ :)
แหมๆๆๆ เห็นบันทึกพี่Green แว๊บๆ หายากเหมือนกัน ....
ตามมากด LIKE เดี๋ยว จะเสียชื่อ FC หมด ....555
เช่นกันครับ...... “ขอบใจนะ...ที่อยู่เคียงข้างกัน ☺ ☺ ☺.....
สวัสดีค่ะท่าน วิชญธรรม
ขอบคุณค่ะที่ยังเป็น FC กันอย่างเหนียวแน่น แต่ฤดูกาลนี้ ไม่ค่อยสร้างผลงาน....ฮาๆๆๆ อย่าเพิ่งทิ้งกันไปเสียก่อนนะคะ
ขอบคุณทุกเหตุทุกปัจจัยที่เราได้เป็น กัลยาณมิตร กันค่ะ :)
ใช่ค่ะ...บางครั้งเราก้ลืมขอบคุณสิง่ที่อยู่ใกล้ตัวไป ขอบคุณเจ้าของบันทึกเหมือนกันนะค่ะ
ขอบคุณคุณ for far
ที่แวะมาทักทายกันค่ะ :)
หลายครั้งที่เราลืมนึกถึงสิ่งรอบกายที่ทำประโยชน์ให้กับเรา ขอบคุณบันทึกเตือนสตินี้ค่ะ และขอบคุณ คุณหยั่งราก ฝากใบที่ยังคงอยู่เคียงข้างใน gotoknow เสมอมาค่ะ
สวัสดีค่ะคุณ ใบบุญ
ดีใจที่เรายังเป็นกัลยาณมิตรกันนะคะ ขอบคุณค่ะ :)